Rakuska Kopa

Rakuska Kopa
Svišťov hrb
Ilustracja
Od lewej: Rakuska Czuba, Rakuski Przechód, Rakuska Kopa i Rakuska Przełęcz – widok z Doliny Białych Stawów
Państwo Słowacja
PasmoTatry, Karpaty
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Rakuska Kopa”
Ziemia49°12′15″N 20°14′08″E/49,204167 20,235556

Rakuska Kopa (słow. Svišťov hrb[1], Svišťový hrb[2]) – niewybitne wzniesienie w Rakuskiej Grani – końcowym fragmencie długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się pomiędzy Rakuską Przełęczą, która oddziela go od Złotej Czuby w północno-wschodniej grani Małego Kieżmarskiego Szczytu, a położonym nieco wyżej Rakuskim Przechodem odgraniczającym ją od Rakuskiej Czuby. Od północnej strony stoki opadają do Doliny Zielonej Kieżmarskiej, od południowej do Doliny Huncowskiej[2].

Na północ do Doliny Zielonej Kieżmarskiej opada z Rakuskiej Kopy płaska grzęda nazywana Lendacką Uboczą. Rozdziela ona Zadni Lendacki Żleb zbiegający z Rakuskiej Przełęczy i Skrajny Lendacki Żleb z Rakuskiego Przechodu[2].

Przez pobliski Rakuski Przechód przechodzi znakowana czerwono Magistrala Tatrzańska. Prowadzi ona z Doliny Łomnickiej na tę przełęcz i dalej w dół Skrajnym Lendackim Żlebem i Lendacką Uboczą do Doliny Zielonej Kieżmarskiej[3]. Drogi przez obie sąsiednie przełęcze są ważnym połączeniem pobliskich dolin także dla taterników – prowadzą tędy najłatwiejsze szlaki zejściowe z masywu Kieżmarskich Szczytów. Przejście granią pomiędzy Rakuską Przełęczą a Rakuskim Przechodem przez Rakuską Kopę jest proste i zajmuje ok. 10 min. Dawniej na Rakuski Przechód prowadził też znakowany żółto szlak z Niżniej Rakuskiej Przełęczy trawersujący szczyt Rakuskiej Czuby. Zimą dogodne jest wejście od strony Doliny Huncowskiej i Doliny Łomnickiej, natomiast teren po stronie Doliny Kieżmarskiej jest zagrożony lawinami, także na Magistrali Tatrzańskiej[2].

Polska nazwa Rakuskiej Kopy i innych sąsiednich obiektów wywodzi się od wsi Rakusy (Rakúsy)[3].

Pierwsze wejścia letnie i zimowe na Rakuską Kopę miały miejsce przy okazji pierwszych wizyt na Rakuskiej Czubie[2].

Przypisy

  1. ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-08-30].
  2. ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXII. Wyżnia Miedziana Przełączka – Mała Rakuska Czubka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1979, s. 236–243. ISBN 83-217-2203-2.
  3. ↑ a b Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 423–424. ISBN 83-01-13184-5.
Północno-wschodnia grań Łomnicy

Media użyte na tej stronie

U+25B2.svg
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Rakuska Czuba.jpg
Autor: Krzysztof Dudzik (User:ToSter), Licencja: CC BY 3.0
Rakuska Czuba i Rakuska Przełęcz znad Wielkiego Białego Stawu