Ralf Dahrendorf

Ten artykuł od 2009-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ralf Dahrendorf

Pełne imię i nazwisko	Ralf Gustav Dahrendorf
Data i miejsce urodzenia	1 maja 1929 Hamburg, Niemcy
Data i miejsce śmierci	17 czerwca 2009 Kolonia, Niemcy
Komisarz ds. Handlu Komisji Franco Malfattiego
Okres	od 1 lipca 1970 do 21 marca 1972
Poprzednik	Jean-François Deniau
Komisarz ds. Handlu Komisji Sicco Mansholta
Okres	od 22 marca 1972 do 5 stycznia 1973
Następca	Christopher Soames
Komisarz ds. Nauki, Edukacji i Badań Naukowych Komisji François-Xaviera Ortolego
Okres	od 6 stycznia 1973 do 5 stycznia 1977
Poprzednik	Altiero Spinelli
Następca	Guido Brunner

Ralf Gustav Dahrendorf (ur. 1 maja 1929 w Hamburgu, zm. 17 czerwca 2009 w Kolonii^[1]) – niemiecki socjolog, politolog i polityk.

Życiorys

Wraz z ojcem, działaczem socjaldemokratycznym, zbiegł w 1946 roku ze znajdującego się w radzieckiej strefie okupacyjnej Berlina. Karierę naukową rozpoczął w latach 50. w Niemczech. Później wyemigrował do Anglii, gdzie przyjął brytyjskie obywatelstwo. W 1982 r. otrzymał tytuł barona. Zasiadał w brytyjskiej Izbie Lordów.

W latach 1969–1970 był niemieckim parlamentarzystą (liberalna Wolna Partia Demokratyczna, FDP) i sekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w rządzie Willego Brandta. Przez następne cztery lata był komisarzem Wspólnoty Europejskiej. W 1974 roku wyemigrował do Wielkiej Brytanii. W latach 1974–1984 był rektorem London School of Economics^[2], a w latach 1987–1997 – dziekanem St Antony’s College Uniwersytetu Oksfordzkiego. W latach 1972–1977 był komisarzem w trzech kolejnych Komisjach Europejskich^[3].

Dahrendorf jest zwolennikiem i współtwórcą teorii konfliktu. Według niego konflikt jest nieuchronną konsekwencją nierównego podziału władzy między organizacjami społeczeństwa przemysłowego. Był on także zwolennikiem idei rządu światowego^[4].

W swojej teorii konfliktu wprowadził pojęcie zrzeszenia imperatywnie skoordynowanego. Oznacza ono taką sytuację, w której jedna grupa rządzi, a druga jest rządzona. Gdy grupa osób podporządkowanych uważa, iż jest sprawiedliwie rządzona, to wtedy ma miejsce legitymizacja stosunku zwierzchnictwa. Koncepcja Ralfa Dahrendorfa dotycząca konfliktu nawiązuje do koncepcji Karola Marksa i jednocześnie jest polemiką z Talcottem Parsonsem.

Główne prace: Klasy i konflikt klasowy w społeczeństwie przemysłowym, Społeczeństwo i demokracja w Niemczech, Rozważania o rewolucji w Niemczech. W Polsce ukazały się jego Rozważania nad rewolucją w Europie (1991) i książka Nowoczesny konflikt społeczny (1993), Esej o polityce wolności (1993). W 2003 r. Wydawnictwo Literackie wydało polskie tłumaczenie jego autobiografii, zawierającej wspomnienia i przemyślenia dotyczące najważniejszych zjawisk społecznych i politycznych XX wieku.

9 marca 1998 r. Uniwersytet Warszawski przyznał mu tytuł doktora honoris causa^[5], zmarł 17 czerwca 2009 w wieku 80 lat^[1].

Zobacz też

• Hipoteza Dahrendorfa

Przypisy