Raluca Olaru
![]() | |
Pełne imię i nazwisko | Ioana Raluca Olaru |
---|---|
Państwo | |
Data i miejsce urodzenia | 3 marca 1989 |
Wzrost | 173 cm |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny | 2003 |
Zakończenie kariery | aktywna |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 WTA, 11 ITF |
Najwyżej w rankingu | 53 (27 lipca 2009) |
Australian Open | 1R (2008, 2010) |
Roland Garros | 3R (2007) |
Wimbledon | 2R (2009, 2010) |
US Open | 2R (2007, 2008) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 11 WTA, 15 ITF |
Najwyżej w rankingu | 30 (31 stycznia 2022) |
Australian Open | 2R (2010, 2014, 2016–2018, 2021, 2022) |
Roland Garros | QF (2017) |
Wimbledon | 3R (2021, 2022) |
US Open | 3R (2015, 2021) |
Raluca Olaru, właśc. Ioana Raluca Olaru (ur. 3 marca 1989 w Bukareszcie) – rumuńska tenisistka.
Kariera tenisowa
Olaru jest tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. W 2005 roku została finalistką juniorskiego wielkoszlemowego French Open zarówno w grze pojedynczej, jak i w podwójnej.
Jest zwyciężczynią licznych turniejów ITF w obydwu konkurencjach. W październiku 2006 roku zadebiutowała w imprezie zawodowej w Seulu, po przejściu kwalifikacji. W pierwszej rundzie uległa Japonce Ai Sugiyamie 6:1, 2:6, 4:6. Tydzień później przegrała w trzeciej rundzie kwalifikacji do imprezy w Tokio z Camille Pin. W Québecu również odpadła na tym samym etapie.
W parze z Mihaelą Buzărnescu triumfowała w deblowym US Open 2006 w konkurencji gry podwójnej dziewcząt, pokonując w spotkaniu mistrzowskim debel Sharon Fichman–Anastasija Pawluczenkowa. Rumunki pozbawiły w ten sposób Pawluczenkową juniorskiego deblowego Wielkiego Szlema.
Pierwszego wygranego zawodowego spotkania doczekała się w lutym 2007 w Memphis. Przeszła kwalifikacje, a w pierwszej rundzie pokonała Lauren Albanese 3:6, 6:4, 6:3. Wygrała z Abigail Spears i liderką rankingu deblistek, Samanthą Stosur, w półfinale ulegając Venus Williams. Ustanowiła tym samym rekord swojego najlepszego występu zawodowego, czyli jedną drugą finału.
W karierze osiągnęła jeden finał zawodów singlowych WTA Tour. W 2009 roku przegrała w meczu mistrzowskim w Bad Gastein z Andreą Petković 2:6, 3:6.
W grze podwójnej sześciokrotnie osiągała finał. Pierwszy w Budapeszcie w 2008 roku, gdy razem z Vanessą Henke uległy Alizé Cornet i Janette Husárovej 7:6(5), 1:6, 6–10. W tym samym roku w Taszkencie, gdzie występowała razem z Olhą Sawczuk, triumfowała, wygrywając nad parą Nina Bratczikowa–Kathrin Wörle 5:7, 7:5, 10–7.
W 2011 roku w Acapulco wspólnie z Mariją Korytcewą pokonały w meczu mistrzowskim Lourdes Domínguez Lino oraz Arantxę Parrę Santonję wynikiem 3:6, 6:1, 10–4.
W sezonie 2013 jej partnerką była Walerija Sołowjowa. W kwietniu debel awansował do finału w Katowicach, ulegając Larze Arruabarrenie i Lourdes Domínguez Lino 4:6, 5:7. W czerwcu para zwyciężyła w Norymberdze, triumfując nad Anną-Leną Grönefeld i Květą Peschke 2:6, 7:6(3), 11–9.
W maju 2014 roku awansowała do finału zawodów w Norymberdze. W meczu mistrzowskim razem z Szachar Pe’er uległy parze Michaëlla Krajicek–Karolína Plíšková wynikiem 0:6, 6:4, 6–10. W lipcu debel osiągnął finał w Baku. Zawodniczki przegrały jednak z Aleksandrą Panową i Heather Watson 2:6, 6:7(3).
Łącznie wygrała w jedenastu turniejach w grze podwójnej w ramach rozgrywek cyklu WTA Tour (dwa razy z Olhą Sawczuk i Nadiją Kiczenok oraz po razie w parze z Mariją Korytcewą, Waleriją Sołowjową, Aną Tatiszwili, İpek Soylu, Iriną-Camelią Begu, Anną Blinkową, Mihaelą Buzărnescu), a także dwunastokrotnie przegrywała w finałach. Osiągnęła też jeden finał zawodów cyklu WTA 125K series.
Od 2007 roku reprezentuje Rumunię w rozgrywkach Pucharu Federacji.
Finały turniejów WTA
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 | |
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 | |
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) | |
od 2021 | |
WTA 1000 (obowiązkowe) | |
WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
WTA 500 | |
WTA 250 | |
WTA 125 |
Gra pojedyncza 1 (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 26 lipca 2009 | Bad Gastein | Ceglana | ![]() | 2:6, 3:6 |
Gra podwójna 24 (11–13)
Finały turniejów WTA 125K series
Gra podwójna 1 (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 5 czerwca 2016 | Bol | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 3:6, 2:6 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra podwójna
Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo ![]() | |||
I runda | ![]() | ![]() | 6:3, 6:4 |
II runda | ![]() | 1:6, 4:6 | |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo ![]() | |||
I runda | ![]() | ![]() | 7:5, 1:6, 10–6 |
II runda | ![]() | 6:7(3), 5:7 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Finalistka | 2005 | ![]() | Ceglana | ![]() | 2:6, 1:6 |
Gra podwójna (1)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 2005 | ![]() | Ceglana | ![]() | ![]() ![]() | 6:4, 4:6, 0:6 |
Zwyciężczyni | 2006 | ![]() | Twarda | ![]() | ![]() ![]() | 7:5, 6:2 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2020-10-11] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2020-10-11] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2020-10-11] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki