Rambert (imię)

Rambert, Rambart, (Ronbert) – imię męskie pochodzenia germańskiego, notowane w Polsce od 1308 roku (po raz pierwszy w formie Rambertus)[1]. Drugi człon imienia, -bert, pochodzi od germ. berhta – „jasny”. Człon pierwszy stanowi wariant członu ragin, ragan, wywodzącego się od gockiego ragin – „rada”; Ram- może jednak także stanowić skrócenie staro-wysoko-niemieckiego członu imion złożonych hraban – „kruk”[2]. Różni badacze odnoszą się w zróżnicowany sposób do pochodzenia członu pierwszego imienia. Kohlheimowie człon pierwszy określają jako pochodzący od hraban i oznaczający „kruk”[3]. Tej kwalifikacji przeczy jednak zamienność formy imienia Rambert, pod którą znanych jest dwóch średniowiecznych świętych tego imienia, z formami Regnobert/Ragnebert/Reinbert. Z kolei Fros i Sowa przychylają się ku pochodzeniu pierwszego członu od ragin, podając, iż Rambert stanowi skrócenie imienia Ragnebert (Ragnobert), z drugiej strony jednak określają imię Rambert jako synonimiczne do Bertrama[4].

Niektóre możliwe staropolskie zdrobnienia to m.in. Ramek, Ramko, Ramk, Ramiesz, Ramisz, Ramszyk, Ramusz, Ronisz, Romiesz[2]

Rambert imieniny obchodzi:

  • 16 maja, w dzień wspomnienia św. Ramberta (Regnoberta), biskupa Bayeux
  • 13 czerwca, w dzień wspomnienia św. Ramberta (Ragbenerta, Reinberta) z Bugey

Zobacz też

Przypisy

  1. W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych, T. 4 z. 3, (Pstrocha–Rżeniec), Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1974–1976
  2. a b Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-otywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ​ISBN 83-85579-14-1
  3. R. Kohlheim, V. Kohlheim, Duden Lexikon der Vornamen, wyd. 3, Mannheim 1998 ​ISBN 3-411-04943-X
  4. Fros H., Sowa F., Księga imion i świętych t. 5, Kraków 2000, ​ISBN 83-7318-376-0