Rangaku
Rangaku (jap. 蘭学; dosł. „holenderska nauka”, w czasie późniejszym rozumiana jako „zachodnia nauka”, studia wiedzy zachodniej poprzez język holenderski w okresie Edo (1603–1868)[1] – ogół wiedzy przejmowany przez Japonię poprzez kontakty z holenderską faktorią na sztucznej wyspie Dejima w zatoce Nagasaki, co pozwoliło Japonii poznać i przyswoić zachodnią technikę, medycynę, astronomię, matematykę, botanikę, fizykę, chemię, geografię, wojskowość, a także różnego rodzaju dobra materialne, towary i uzbrojenie w okresie zamknięcia kraju dla cudzoziemców w latach 1641–1853 z powodu polityki izolacji (sakoku) wprowadzonej przez siogunat Tokugawa[2][3].
Galeria
Zachodnia księga o medycynie opublikowana w 1808 r.[a]
Erekiteru[b], generator elektryczności statycznej, 1776 r.
- (c) I, PHGCOM, CC-BY-SA-3.0
Opis Holendrów („rudowłosych”), 1708 r.
Zobacz też
- Holenderski park tematyczny w Japonii
Uwagi
- ↑ Portret przedstawia holenderskiego anatoma Stevena Blankaarta (1650–1704), a rysunek poniżej, jak wykonuje sekcję zwłok.
- ↑ Replika pierwszego w Japonii „elekitera”, jap. erekiteru (od niderl. elektriciteit, elektryczność) → rodzaj generatora elektryczności statycznej, używanego do eksperymentów elektrycznych w XVIII wieku.
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Japan's first treatise on Western anatomy, 1774. National Science Museum, Tokyo. Photograph by PHG, 2004.
Autor: Momotarou2012, Licencja: CC BY-SA 3.0
Elekiter by Hiraga Gennai, replica. Exhibit in the National Museum of Nature and Science, Tokyo, Japan.
Ihan teikō (医範提綱, "Concise Model of Medicine"). Translated and published by Udagawa Genshin (1769-1824) in 1808. The frontispice shows the Dutch anatomist Steven Blankaart (1650-1704) performing a dissection combined with a seperate portrait.
(c) I, PHGCOM, CC-BY-SA-3.0
Account Of Foreign Countries, by Nishikawa Joken, 1708