Ranny w walce

Gassed, obraz Johna S. Sargenta przedstawiający grupę rannych w wyniku ataku gazem musztardowym w drodze do punktu opatrunkowego

Ranny w walce – osoba poszkodowana w boju, która w wyniku wrogich działań lub działania czynników zewnętrznych nie doznała obrażeń śmiertelnych. W terminologii armii państw NATO (w tym w Wojsku Polskim) na oznaczenie rannych w walce stosowany bywa także akronim WIA pochodzący od angielskiego terminu wounded in action[1].

W statystyce wojskowej ranni w walce wraz z poległymi w walce (KIA), chorymi, pojmanymi i zaginiony w akcji(ang.) stanowią sumę strat osobowych. W terminologii NATO osobną podkategorię stanowią zmarli w wyniku odniesionych ran, czyli osoby zmarłe już po objęciu ich opieką medyczną, czy to na polu bitwy, czy poza nim[1].

W niektórych krajach fakt odniesienia rany w boju jest ważną przesłanką lub warunkiem dostatecznym do otrzymania państwowego odznaczenia. Do odznaczeń tego typu należą m.in. amerykańskie Purpurowe Serce, austro-węgierski Medal Rannych, francuskie Médaille des blessés de guerre i Insigne des blessés civils, niemieckie Verwundetenabzeichen, kanadyjski Medal Ofiary(ang.) czy polskie odznaka za Rany i Kontuzje i wojskowa odznaka „Za Rany i Kontuzje”.

Przypisy

  1. a b AAP-6. Słownik terminów i definicji NATO zawierający wojskowe terminy i ich definicje stosowane w NATO [pdf], NATO Standardization Agency, 2017, s. 67, 81, 413 [dostęp 2021-12-11].

Media użyte na tej stronie