Rantarata

Linia kolejowa

Rantarata
Dane podstawowe
Długość	195,8 km
Rozstaw szyn	1524 mm
Sieć trakcyjna	25 kV 50 Hz AC
Prędkość maksymalna	200 km/h
Historia
Lata budowy	1896–1902
Rok otwarcia	1899–1903
Portal Transport szynowy

Rantarata (szw. Kustbanan, z fiń. linia nabrzeżna) – linia kolejowa w Finlandii, łącząca Helsinki Główne ze stacją Turku i biegnąca dalej do stacji Turku satama. Ma 195,8 km długości. Na linii znajduje się 16 tuneli o łącznej długości 5 851 m.

Budowa pierwszego odcinka linii, łączącego Turku z Karis i mającego 113 km długości, została zatwierdzona w 1895 roku, a prace budowlane rozpoczęto rok później. Ruch otwarto 1 listopada 1899 roku^[1]. Druga część do Helsinek (dokładniej do stacji Pasila) została zatwierdzona w roku 1897 i otwarta tymczasowo w 1902. Oficjalne otwarcie nastąpiło 1 września 1903^[1].

Pod koniec lat 60. rozpoczęto elektryfikację linii na odcinku Helsinki – Kirkkonummi. Odcinek Kirkkonummi – Karis został zelektryfikowany w 1990. Pod koniec 1994 trakcja istniała na całej Rantarata.

Maksymalna prędkość

• Ruch pasażerski
  • Helsinki – Kirkkonummi: 120 km/h
  • Kirkkonummi – Karis: 180 km/h
  • Karis – Paimio: 200 km/h
  • Paimio – Turku: 160 km/h
  • Turku – Turku Port: 40 km/h
• Ruch towarowy: 120 km/h

Przebieg

Większe miejscowości, przez które biegnie rantarata (w nawiasach nazwy szwedzkie) oraz inne linie kolejowe:

• Helsinki (Helsingfors)
  • Helsinki – Riihimäki
• Kauniainen
• Espoo (Esbo)
• Kauklahti
• Kirkkonummi (Kyrkslätt)
• Siuntio (Sjundeå)
• Ingå (Inkoo)
• Karis (Karjaa)
  • Karis – Hyvinkää
  • Karis – Hanko
• Pohjankuru (Skuru)
• Ervelä
• Salo
• Paimio (Pemar)
• Piikiö (Pikis)
• Turku
  • Turku – Uusikaupunki
  • Turku – Toijala

Przypisy