Raoul Bova

Raoul Bova
Ilustracja
Roul Bova
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1971
Rzym

Zawód

aktor, producent filmowy, scenarzysta, model

Współmałżonek

Chiara Giordano
(2000–2013; separacja)

Lata aktywności

od 1992

Strona internetowa

Raoul „Rollo” Bova (ur. 14 sierpnia 1971 w Rzymie) – włoski aktor, producent i scenarzysta telewizyjny, filmowy i teatralny, model.

Życiorys

Wczesne lata

Swoje imię otrzymał po dziadku. Jego rodzice pochodzą z południowych Włoch – ojciec Giuseppe z Reggio Calabria, a matka z Neapolu. Dzieciństwo miał spokojne i dostatnie. Ojciec pracował w liniach lotniczych Alitalia, a matka zajmowała się domem[1].

Pierwszy film jaki obejrzał to Pół żartem, pół serio (1959) z Marilyn Monroe. Jako szesnastolatek, wraz z zespołem S.S. Lazio, zdobył mistrzostwo Włoch na 100 m stylem grzbietowym. Studiował w Istituto Superiore di Educazione Fisica w Rzymie. Chciał zostać policjantem, ale nie zdał egzaminu do Carabinieri. Poszedł do szkoły teatralnej, studiował aktorstwo w Szkole Beatrice Bracco z Michaelem Margottą w Rzymie i poświęcił się karierze aktorskiej.

Kariera

Mając 21 lat debiutował na dużym ekranie w komedii Kiedy byliśmy stłumieni (Quando eravamo repressi, 1992) i pojawił się w filmie telewizyjnym Włoska historia (Una storia italiana, 1992). Swoje pierwsze szlify aktorskie zdobywał również na scenie włoskich teatrów, m.in. w spektaklach: Animali a sangue freddo (1993), Messico e nuvole (1994), Macbeth Clan (1998).

Zwrócił na siebie uwagę rolą nauczyciela pływania w melodramacie Piękna księżniczka (Piccolo grande amore, 1993) obok Susanny York. W 1994 odebrał nagrodę Telegatto za rolę komisarza Gianni'ego Bredy w siódmym sezonie serialu Ośmiornica (La piovra 7, 1994), w którym zaistniał jeszcze w serii ósmej (1997) i dziewiątej (1998) jako prowadzący śledztwo młody inspektor Carlo Arcuti, a rola ta uczyniła go popularnym także w innych krajach świata. Grał w filmach komercyjnych, jak Palermo – Mediolan – bilet w jedną stronę (Palermo Milano solo andata, 1995)[2] w roli Nino Di Venanzio (nominacja do włoskiej nagrody David di Donatello za najlepszą rolę męską), komedii Słodka zemsta (Avenging Angelo, 2002)[3] u boku Anthony’ego Quinna, Madeleine Stowe i Sylvestra Stallone’a jako poczytny, jednak zagadkowy pisarz Marcello czy komedii romantycznej Pod słońcem Toskanii (Under the Tuscan Sun, 2003)[4], gdzie jako Marcello romansuje z dojrzałą pisarką (Diane Lane) z San Francisco, która w chwili twórczego i osobistego kryzysu, wyjeżdża do Włoch.

Chcąc przełamać stereotyp aktora o urodzie pięknego chłopca, niezdolnego grać głębokie role, z powodzeniem wcielił się w austriackiego oficera w dramacie wojennym Granica (La frontiera, 1996), wystąpił jako terrorysta w dreszczowcu Rewind (1998), zagrał człowieka opętanego przez diabła w filmie I Cavalieri che fecero l'impresa (2000) oraz skomplikowaną postać Lorenzo w melodramacie Okna (La Finestra di fronte, 2003). Włoska krytyka bardzo chwaliła sposób, w jaki zagrał świętego Franciszka z Asyżu (dla roli schudł 14 kg) w biograficznym filmie telewizyjnym Franciszek (Francesco, 2002)[5].

W polskim filmie biograficznym Karol – Człowiek, który został papieżem (Karol, un uomo diventato papa, 2005) zagrał postać księdza Tomasza Zaleskiego[6], który w czasie hitlerowskiej okupacji stara się zachować godność i nie poddaje się terrorowi, za co zostaje później rozstrzelany.

Życie prywatne

Spotykał się z Rominą Mondello (1994-95)[7]. Od 1997 związany był z lekarką weterynarzem Chiarą Giordano, z którą się ożenił w marcu 2000. Wychowali troje dzieci: dwóch synów - Alessandro Leona (ur. 29 stycznia 2000) i Francesco (ur. 2001) oraz córkę Sophię. Para od 2013 roku jest w separacji[8], a Bova związał się z hiszpańską aktorką Rocío Muñoz Morales[9][10]. 2 grudnia 2015 urodziła się ich córka Luna[11][12].

Jego przyjaciółmi zostali: Giorgio Armani, George Clooney, Alessandro Gassman i Maria Grazia Cucinotta.

Nagrody i nominacje

  • David di Donatello
    • 1996 - nominacja - Najlepszy aktor drugoplanowy - za rolę Nino Di Venanzio w Palermo Mediolan pod eskortą (Palermo Milano solo andata, 1995)
    • 2011 - nominacja - Najlepszy aktor drugoplanowy - za rolę Piero w La nostra vita (Nasze życie, 2010)
  • Nastro d’argento
    • 2009 - nagroda specjalna - za rolę Matteo Gatti w Sbirri
    • 2011 - nominacja - Najlepszy aktor pierwszoplanowy - za rolę Giulio w Nessuno mi può giudicare (Pani do towarzystwa, 2011)
    • 2013 - nominacja - Najlepszy aktor pierwszoplanowy jako Andrea Manfredini w Cześć, tato (Buongiorno papà, 2013)
  • Globo d'oro
    • 2006 - Globo d'oro - nagroda europejska
    • 2007 - Najlepszy aktor jako Giuseppe w Io, l'altro (Ja, odmieniec, 2007)
    • 2011 - Najlepszy aktor - za rolę Giulio w Nessuno mi può giudicare (Pani do towarzystwa, 2011)
  • Telegatto
    • 2008 - Najlepszy aktor

Filmografia

Filmy kinowe

Filmy TV

  • 1992: Włoska historia (Una Storia italiana) jako Giuseppe Abbagnale
  • 1998: Ultimo, czyli Ostatni (Ultimo) jako Roberto di Stefano „Ultimo"
  • 2001: Madame de... jako Vittorio
  • 2001: Francesca i Nunziata (Francesca e Nunziata) jako Federico Montorsi
  • 2004: Ultimo, czyli Ostatni 3 (Ultimo 3) jako Roberto di Stefano „Ultimo"
  • 2005: Karol. Człowiek, który został papieżem (Karol, un uomo diventato papa) jako Tomasz Zaleski

Seriale TV

  • 1994: Ośmiornica 7 (La Piovra 7) jako komisarz Gianni Breda
  • 1997: Ośmiornica 8 (La Piovra 8 – Lo scandalo) jako kapitan Carlo Arcuti
  • 1998: Ośmiornica 9 (La Piovra 9 – Il patto) jako kapitan Carlo Arcuti
  • 2002: Święty Franciszek z Asyżu (Francesco) jako św. Franciszek z Asyżu
  • 2006: Czas na Briana (What About Brian) jako Angelo Varzi
  • 2007: Firma – CIA (The Company) jako Roberto Escalona

Przypisy

  1. ↑ Raoul Bova (wł.). MYmovies. [dostęp 2016-01-05].
  2. ↑ Raoul Bova (fr.). AlloCiné. [dostęp 2016-01-05].
  3. ↑ Raoul Bova (wł.). Film.it. [dostęp 2016-01-05].
  4. ↑ Raoul Bova (cz.). Osobnosti.cz. [dostęp 2016-01-05].
  5. ↑ Raoul Bova (ang.). memim.com. [dostęp 2016-01-05].
  6. ↑ Karol, un uomo diventato papa (wł.). taodue.it. [dostęp 2016-01-05].
  7. ↑ Raoul Bova relationship history (ang.). FamousFix. [dostęp 2016-01-05].
  8. ↑ Raoul Bova in Armani (wł.). Vanity Fair. [dostęp 2016-01-05].
  9. ↑ Raoul Bova e Rocío Muñoz Morales, romantica Roma (wł.). VanityFair.it. [dostęp 2016-01-05].
  10. ↑ Rocio Munoz Morales, primo albero di Natale da mamma (wł.). Oggi. [dostęp 2016-01-05].
  11. ↑ Ecco Luna, la figlia di Raoul Bova e Rocio Morales (wł.). Leggo. [dostęp 2016-01-05].
  12. ↑ Raoul Bova e Rocio Munoz Morales, ecco Luna (wł.). TgCom. [dostęp 2016-01-05].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Scusa ma ti chiamo amore.jpg
Autor: Scusa ma ti chiamo amore, Licencja: FAL
Scusa ma ti chiamo amore is a 2008 Italian film starring Raoul Bova and Michela Quattrociocche.

Alex Belli (Bova) is a 37 year old advertising executive whose fiancée Elena has just left him, and who is having difficulty at work trying to think of a good advertising campaign for a new Japanese product. Niki is a bubbly 17 year old student. She has three best friends with whom she shares all her problems, and an annoying ex-boyfriend Fabio who is set on getting her back, but Niki's not interested. One day on his way to work, Alex collides with Niki on a city street. They soon begin a romance, despite their 20-year age gap.

This movie also stars Edoardo Natoli, Luca Angeletti and Cecilia Dazzi.

The film contains music from, and an appearance by, the Italian pop band Zero Assoluto. The title song, Scusa ma ti chiamo amore, is performed by Sugarfree