Raport Wolfendena

Raport Wolfendena (ang. Report of the Departmental Committee on Homosexual Offences and Prostitution lub the Wolfenden report) – brytyjski dokument na temat sytuacji prawnej homoseksualizmu i prostytucji opublikowany 4 września 1957 roku, po tym, jak kilku znanych Brytyjczyków zostało skazanych za akty homoseksualne, m.in. Lord Montagu, Michael Pitt-Rivers, Alan Turing i Peter Wildeblood. Pod koniec 1954 roku, w więzieniach brytyjskich znajdowało się 1 069 mężczyzn skazanych za homoseksualizm[1].

Komitet, który opracował raport, składał się z 15 osób (3 kobiet i 12 mężczyzn), pod przewodnictwem Johna Wolfendena (1906–1985, w owym czasie wicedziekan uniwersytetu w Reading). Zadaniem raportu miało być rozważenie ewentualnych modyfikacji w prawie i w badaniach na temat homoseksualizmu i prostytucji, które miałyby posłużyć rządowi do faktycznego wprowadzenia zmian prawnych[2]. Po dwóch latach pracy komitet Wolfendena wypowiedział się za dekryminalizacją homoseksualizmu w Wielkiej Brytanii, jako że nie znaleziono dowodów na to, że homoseksualizm był chorobą lub symptomem patologicznym, lub że stanowił zagrożenie dla pożycia rodzinnego[2].

Wśród prawników popierających raport znajdował się m.in. Herbert Hart, który sprzeciwiał się negatywnym analizom sędziego Patricka Devlina[3]. Pierwszą rzeczywistą konsekwencją Raportu było wprowadzenie Sexual Offences Act w 1967 roku.

Przypisy

  1. ↑ Patrick Higgins, Heterosexual dictatorship, London: Fourth Estate, 1996, s. 56, ISBN 1-85702-355-2, OCLC 36288715.
  2. ↑ a b ‪Donald J. Cantor ‬: ‪Same-Sex Marriage: The Legal And Psychological Evolution in America‬. ‪Wesleyan University Press‬, 2006, s. 35-36. ISBN 978-0819568120.
  3. ↑ Michael D. Bayles, Hart's Legal Philosophy: An Examination, Springer, 1992, s. 191.