Rarotonga
 Zdjęcie satelitarne wyspy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Terytorium stowarzyszone | |
| Akwen | |
| Archipelag | Południowe Wyspy Cooka |
| Powierzchnia | 67,0 km² |
| Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość |
|
Położenie na mapie Wysp Cooka  | |
Położenie na mapie Oceanii  | |
 21°15′S 159°45′W/-21,250000 -159,750000 | |
 | |
Rarotonga – wyspa wchodząca w skład Południowych Wysp Cooka, należąca administracyjnie do terytorium zależnego Nowej Zelandii – Wyspy Cooka[1]. Wyspa stanowi jednocześnie jednostkę administracyjną o takiej samej nazwie.
Jest to największa i najludniejsza spośród Wysp Cooka. Ma ona powierzchnię 67,0 km², a zamieszkana jest przez 13 007 mieszkańców (dane na 2016 rok)[1]. Jest to wyspa wulkaniczna[1] - stanowi szczyt wygasłego wulkanu. Najwyższym wzniesieniem jest Te Manga osiągająca 652 m n.p.m. Wyspa jest otoczona rafami koralowymi[1].
Na wyspie znajduje się stolica Wysp Cooka - miejscowość Avarua. Ze względu na ukształtowanie wyspy (górzyste wnętrze), wszystkie osiedla ludzkie rozlokowane są na wybrzeżu. W północnej części wyspy znajduje się główne lotnisko Wysp Cooka.
Ludność wyspy zajmują się uprawą drzew cytrusowych, ananasów, kokosowej palmy, bananów[1]. Na wyspie rozwinęła się turystyka[1].
Wyspa została podzielona administracyjnie na 5 dystryktów, które dzielą się na 70 tradycyjnych wsi (tapere). Jednak obecnie istniejące osady skupiają po kilka tapere. Głównymi miejscowościami, poza stolicą, są: Pue, Matavera, Ngatangiia, Muri, Titikaveka, Arorangi, Nikao i Avatiu.
Wyspa została odkryta w 1814, a od 1888 wraz z innymi wyspami archipelagu stanowiła protektorat brytyjski, zwany od 1891 Cook Islands Federation. W 1901 atol wraz z całymi Wyspami Cooka został przekazany Nowej Zelandii.
Na wyspie podpisany został traktat z Rarotonga.
Demografia
Liczba ludności zamieszkującej wyspę Rarotonga[2]:
| 1951 | 1961 | 1966 | 1976 | 1986 | 1996 | 2006 | 2016 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6 048 | 8 676 | 9 971 | 9 802 | 9 826 | 11 225 | 13 890 | 13 007 |
Od połowy XX wieku, liczba ludności wyspy podwoiła się. Głównym powodem takiego stanu rzeczy jest migracja zarobkowa z biedniejszych wysp i atoli wchodzących w skład Wysp Cooka[3][4].
Zobacz też
- Rarotonga Steam Railway
Przypisy
- ↑ a b c d e f Rarotonga, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-04-18].
- ↑ Cook Islands 2016 Census Main Report, Ministry of Finance and Economic Management, s. 16 [dostęp 2021-11-26].
- ↑ Wiesław Maik, Australia, Oceania, Antarktyda, wyd. Wyd. 1, Poznań: Wydawn. Kurpisz, 1998, s. 191, ISBN 83-87621-02-1, OCLC 42656234 [dostęp 2021-11-28].
- ↑ Tadeusz Olszewski, Geografia ekonomiczna Australii i Oceanii, wyd. Wyd. 2 uaktualnione, Warszawa: Państwowe Wydaw. Ekonomiczne, 1988, s. 343, ISBN 83-208-0536-8, OCLC 749373056 [dostęp 2021-11-28].
Linki zewnętrzne
- Topograficzna mapa wyspy Rarotonga w skali 1:25 000 (JPG 3,0 MB). ortho.linz.govt.nz. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-12)].
Media użyte na tej stronie
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY 3.0
Location map of the Cook Islands
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Relief location map of Oceania.
- Projection: Lambert azimuthal equal-area projection.
- Area of interest:
- N: 35.0° N
- S: -55.0° N
- W: 110.0° E
- E: 230.0° E (This is -130° E)
- Projection center:
- NS: -10.0° N
- WE: 170.0° E
- GMT projection: -JA170/-5/20c
- GMT region: -R79.58168799459713/-44.42200097096855/-120.83787447194456/33.90289238708686r
- GMT region for grdcut: -R80.0/-63.0/260.0/39.0r
- Relief: SRTM30plus.
- Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Autor: Laurent Nevers, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Districts et circonscriptions électorales de Rarotonga (îles Cook)/Rarotongan districts and constituencies (Cook islands).