Raw Air 2019
| |||
Data | 8–17 marca 2019 | ||
---|---|---|---|
Miejsce rozpoczęcia | |||
Miejsce zakończenia | |||
Organizator | |||
Liczba konkurencji | 10 | ||
Zwycięzcy | |||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
Strona internetowa |
Raw Air 2019 – trzecia edycja turnieju Raw Air, odbywająca się w dniach 8–17 marca 2019 r. na skoczniach w Norwegii w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich. Tytułu bronił Kamil Stoch, ostatecznie jednak cały cykl wygrał Japończyk Ryōyū Kobayashi
Do klasyfikacji generalnej turnieju były zaliczane wyniki wszystkich serii konkursowych i prologów (serii kwalifikacyjnych do zawodów indywidualnych). Łącznie zaplanowano 4 prologi oraz 4 konkursy indywidualne i 2 drużynowe – impreza składała się łącznie z 16 serii. Zasady przeprowadzania konkursów w ramach Raw Air były takie same, jak podczas innych zawodów Pucharu Świata.
Impreza rozpoczęła się 8 marca 2019 r. kwalifikacjami (prologiem) do pierwszego konkursu indywidualnego w Oslo na skoczni Holmenkollbakken, 9 marca odbył się konkurs drużynowy, a 10 marca konkurs indywidualny. Następnie skoczkowie przenieśli się do Lillehammer, na skocznię Lysgårdsbakken, gdzie w dniach 12–13 marca odbyły się prolog i zawody indywidualne, zaś 14–15 marca rywalizowali w Trondheim na skoczni Granåsen, gdzie również rozegrano prolog i konkurs indywidualny. Turniej zakończył się na skoczni mamuciej w Vikersund, na której 15 marca odbył się prolog, dzień później konkurs drużynowy, natomiast ostatniego dnia rywalizacji, 18 marca, zawodnicy brali udział w finałowym konkursie indywidualnym.
Skocznie
W tabeli podano rekordy skoczni obowiązujące przed rozpoczęciem Raw Air 2019 lub ustanowione w trakcie jego trwania (wyróżnione wytłuszczeniem).
Zdjęcie | Nazwa skoczni | Miejscowość | K | HS | Rekord skoczni | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Odległość | Rekordzista | Data | |||||
Holmenkollbakken | Oslo | K-120 | HS 134 | 144,0 m | Robert Johansson | 09.03.2019 | |
Lysgårdsbakken | Lillehammer | K-123 | HS 140 | 146,0 m | Simon Ammann | 05.12.2009 | |
Granåsen | Trondheim | K-124 | HS 138 | 146,0 m | Kamil Stoch | 15.03.2018 | |
Vikersundbakken | Vikersund | K-200 | HS 240 | 253,5 m | Stefan Kraft | 18.03.2017 |
Przed turniejem
Bezpośrednio przed turniejem odbyły się Mistrzostwa Świata w Seefeld (Austria). Złote medale w konkursie indywidualnym zdobyli Dawid Kubacki (skocznia normalna) i Markus Einsenbichler (skocznia duża), srebrne medale odpowiednio Karl Geiger i Kamil Stoch, a brązowe medale zdobyli Killian Peier i Stefan Kraft[1][2].
Klasyfikacja Pucharu Świata i Pucharu Narodów przed rozpoczęciem turnieju
Przed rozpoczęciem Raw Air rozegrano 22 konkursów indywidualnych oraz cztery konkursy drużynowe zaliczanych do klasyfikacji Pucharu Świata mężczyzn. Najwięcej zwycięstw w zawodach indywidualnych odniósł Ryōyū Kobayashi, który triumfował jedenastokrotnie. Trzy konkursy wygrał Stefan Kraft. Dwa konkursy wygrali Karl Geiger i Kamil Stoch a po jednym konkursie wygrali Jewgienij Klimow, Johann André Forfang, Dawid Kubacki i Timi Zajc[3]. W klasyfikacji generalnej pierwsze miejsce zajmował Kobayashi z przewagą 475 punktów nad drugim Stochem i 603 punktów nad trzecim Kraftem[4].
W klasyfikacji Pucharu Świata w lotach narciarskich przewodził Kamil Stoch. Drugie miejsce zajmował Markus Einsenbichler, a trzecie Piotr Żyła[5].
Klasyfikacja Pucharu Świata w lotach przed rozpoczęciem Raw Air[5] | ||||
---|---|---|---|---|
Miejsce | Zawodnik | Występy[a] | Punkty | |
1. | Kamil Stoch | 3 | 185 | |
2. | Markus Eisenbichler | 3 | 166 | |
3. | Piotr Żyła | 3 | 150 | |
4. | Dawid Kubacki | 3 | 149 | |
Timi Zajc | 3 | 149 | ||
6. | Ryōyū Kobayashi | 3 | 147 | |
7. | Stefan Kraft | 3 | 136 | |
8. | Johann André Forfang | 3 | 100 | |
9. | Jewgienij Klimow | 3 | 90 | |
10. | Daniel-André Tande | 3 | 89 | |
11. | Robert Johansson | 3 | 75 | |
12. | Jakub Wolny | 3 | 61 | |
13. | Philipp Aschenwald | 2 | 52 | |
14. | Halvor Egner Granerud | 3 | 48 | |
15. | Anže Semenič | 3 | 47 | |
16. | Domen Prevc | 3 | 46 | |
17. | Andreas Stjernen | 3 | 43 | |
18. | Michael Hayböck | 2 | 42 | |
19. | Roman Koudelka | 3 | 40 | |
20. | Stephan Leyhe | 3 | 38 | |
Yukiya Satō | 3 | 38 | ||
22. | Daniel Huber | 3 | 37 | |
23. | Noriaki Kasai | 3 | 36 | |
24. | Karl Geiger | 3 | 29 | |
25. | Junshirō Kobayashi | 3 | 21 | |
26. | Richard Freitag | 2 | 20 | |
Andreas Wellinger | 2 | 20 | ||
28. | Daiki Itō | 2 | 15 | |
29. | Clemens Aigner | 2 | 14 | |
30. | Antti Aalto | 3 | 11 | |
Simon Ammann | 2 | 11 | ||
32. | Jurij Tepeš | 2 | 10 | |
33. | Tilen Bartol | 2 | 7 | |
Anže Lanišek | 3 | 7 | ||
35. | Anders Fannemel | 2 | 5 | |
36. | Eetu Nousiainen | 2 | 4 | |
Killian Peier | 2 | 4 | ||
38. | Martin Hamann | 2 | 3 | |
Čestmír Kožíšek | 2 | 3 | ||
Tomáš Vančura | 3 | 3 | ||
Ulrich Wohlgenannt | 2 | 3 |
W rozegranych przed Raw Air konkursach drużynowych w ramach Pucharu Świata dwa zwycięstwa odnieśli reprezentanci Polski, ponadto po razie wygrali Austriacy i Niemcy[3]. W klasyfikacji Pucharu Narodów na pierwszym miejscu plasowała się Polska, na drugim Niemcy ze stratą 416 punktów, a na trzecim Japończycy ze stratą 1276 punktów[4].
Niemcy zwyciężyli w rywalizacji drużynowej podczas Mistrzostw Świata w Seefeld, wyprzedzając zespoły Austrii i Japonii[6].
Klasyfikacja Pucharu Narodów przed rozpoczęciem Raw Air[4] | |||||
---|---|---|---|---|---|
Miejsce | Reprezentacja | Występy[b] | Ind. | Druż. | Razem |
1. | Polska | 26 | 3225 | 1350 | 4575 |
2. | Niemcy | 26 | 2709 | 1450 | 4159 |
3. | Japonia | 26 | 2349 | 950 | 3299 |
4. | Austria | 26 | 1927 | 1200 | 3127 |
5. | Norwegia | 26 | 2293 | 300 | 2593 |
6. | Słowenia | 26 | 1370 | 850 | 2220 |
7. | Szwajcaria | 26 | 505 | 550 | 1055 |
8. | Czechy | 26 | 540 | 350 | 890 |
9. | Rosja | 24 | 470 | 150 | 620 |
10. | Finlandia | 24 | 256 | 50 | 306 |
11. | Bułgaria | 16 | 130 | – | 130 |
12. | Stany Zjednoczone | 13 | 18 | – | 18 |
13. | Estonia | 3 | 12 | – | 12 |
14. | Kanada | 16 | 9 | – | 9 |
15. | Włochy | 11 | 7 | – | 7 |
Zasady
Każdy z konkursów indywidualnych w ramach Raw Air będzie poprzedzony prologiem, rozgrywanym na zasadach analogicznych do serii kwalifikacyjnych w ramach Pucharu Świata (lub Pucharu Świata w lotach w przypadku skoczni w Vikersund). Noty uzyskane w prologach będą wliczane do klasyfikacji łącznej Raw Air[7].
Zawody indywidualne i drużynowe zostaną przeprowadzane na takich samych zasadach, jak pozostałe konkursy w ramach Pucharu Świata. Podobnie jak w przypadku prologów, punkty zdobyte w poszczególnych seriach konkursowych będą zaliczane na poczet dorobku poszczególnych zawodników w klasyfikacji końcowej Raw Air. Ponadto – w przeciwieństwie do serii kwalifikacyjnych – za każdy z konkursów będą przyznawane także punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (zawody indywidualne), Pucharu Świata w lotach i Pucharu Narodów (zawody indywidualne i drużynowe)[7].
Skoki będą oceniane w taki sam sposób, jak podczas pozostałych zawodów Pucharu Świata. Za osiągnięcie odległości równej punktowi konstrukcyjnemu zawodnik będzie otrzymywał 60 punktów na skoczni dużej i 120 punktów na obiekcie do lotów; za każdy metr powyżej tej granicy będzie uzyskiwał dodatkowo 1,8 punktu na skoczni dużej i 1,2 punktu na obiekcie mamucim, zaś za każdy metr poniżej będzie odejmowane mu analogiczną liczbę punktów. Styl skoku i lądowania będzie podlegał ocenie przez pięciu sędziów wybranych przez FIS, którzy będą mogli przyznać maksymalnie po 20 punktów. Dwóch skrajnych not (najwyższej i najniższej) nie będzie wliczana do noty łącznej zawodnika. Ponadto wpływ na ocenę końcową skoczka będzie miał przelicznik za prędkość i kierunek wiatru oraz za ewentualną zmianę długości najazdu. Jeżeli zawodnik skakał z niższej belki startowej, będzie otrzymywał dodatkowe punkty, jeżeli skakał z wyższej – będzie miał odejmowane punkty. Dodatkowo jeżeli wiatr wiał z przodu skoczni, zawodnik będzie tracił punkty, gdyż dzięki temu będzie zyskiwał lepsze noszenie na nartach, zaś jeżeli wiatr wiał z tyłu skoczni, skoczkowi będzie przysługiwała odpowiednia bonifikata.
Miejscowość | Współczynnik belki | Współczynnik wiatru przedniego | Współczynnik wiatru tylnego |
---|---|---|---|
Oslo | ±7,24 pkt / m | –9,90 pkt / m/s | +11,99 pkt / m/s |
Lillehammer | ±7,56 pkt / m | –9,90 pkt / m/s | +11,99 pkt / m/s |
Trondheim | ±7,56 pkt / m | –10,80 pkt / m/s | +13,07 pkt / m/s |
Vikersund | ±8,64 pkt / m | –14,40 pkt / m/s | +17,28 pkt / m/s |
Program zawodów
Miejscowość | Dzień | Konkurencja | Początek (CET) | Liczba uczestników |
---|---|---|---|---|
Oslo | 8 marca | Oficjalny trening | 17:00 | — |
Prolog | 19:30 | 74 | ||
9 marca | Seria próbna | odwołana | — | |
Konkurs drużynowy | 14:30 | 10x4 | ||
10 marca | Seria próbna | 13:20 | — | |
Konkurs indywidualny | 14:30 | 49 | ||
Lillehammer | 11 marca | Oficjalny trening | 15:15 | — |
Prolog | 17:30 | 73 | ||
12 marca | Seria próbna | 16:00 | — | |
Konkurs indywidualny | 17:00 | 50 | ||
Trondheim | 13 marca | Oficjalny trening | 15:30 | — |
Prolog | 17:40 | 66 | ||
14 marca | Seria próbna | 16:00 | — | |
Konkurs indywidualny | 17:00 | 50 | ||
Vikersund | 15 marca | Oficjalny trening | 15:30 | — |
Prolog | 17:30 | 66 | ||
16 marca | Seria próbna | 15:45 | — | |
Konkurs drużynowy | 17:00 | 10x4 | ||
17 marca | Seria próbna | 16:00 | — | |
Konkurs indywidualny | 17:00 | 40 |
Jury
Dyrektorem zawodów w ramach Raw Air był jednocześnie dyrektor Pucharu Świata Walter Hofer, a jego asystentem – Borek Sedlák.
Miejscowość | Delegat techniczny | Asystent delegata technicznego | Kierownik zawodów | Kontrola wyposażenia | |
---|---|---|---|---|---|
Przed skokiem | Po skoku | ||||
Oslo | Pekka Hyvärinen | Fritz Koch | Svein Granerud | Miran Tepeš | Sepp Gratzer |
Lillehammer | Mika Jukkara | Marko Mlakar | Kristian Brenden | ||
Trondheim | Nikolay Petrov | Hroar Stjernen | Morten Solem | ||
Vikersund | Aljosa Dolhar | Thomas Hasselberger | Ole Gunnar Fidjestøl |
Sędzia | Kraj | Stanowisko na wieży sędziowskiej | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Oslo | Lillehammer | Trondheim | Vikersund | ||||
Prolog i Ind. | Konkurs drużynowy | Prolog i Ind. | Prolog i Ind. | Prolog i Ind. | Konkurs drużynowy | ||
Wolfgang Perktold | Austria | A | D | C | – | ||
Ryuichi Inoue | Japonia | B | C | E | – | ||
Jewgienij Washurin | Rosja | C | A | B | – | ||
Jong Seon Mun | Korea Południowa | D | B | D | – | ||
Inge Eriksrød | Norwegia | E | – | ||||
Tom Normann | Norwegia | – | A | – | |||
Sabin Corboș | Rumunia | – | A | – | |||
Thomas Kuglitsch | Austria | – | B | – | |||
Jani Hyvärinen | Finlandia | – | C | – | |||
Bojan Jost | Słowenia | – | D | – | |||
Trond Bysveen | Norwegia | – | E | – | |||
Martino de Crignis | Włochy | – | A | B | |||
Martin Rönningen | Norwegia | – | B | C | |||
Christian Keler | Niemcy | – | C | D | |||
Vadim Lisowski | Rosja | – | D | E | |||
Christian Würsten | Szwajcaria | – | E | A |
Podsumowanie
Lp. | Data | Miejscowość | HS | Uwagi | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Lider po konkursie (prologu) |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 8 marca 2019 | Oslo | HS134 | prolog | Robert Johansson | Kamil Stoch | Timi Zajc | Robert Johansson |
2. | 9 marca 2019 | nocny, druż. | Norwegia | Japonia | Austria | |||
3. | 10 marca 2019 | – | Robert Johansson | Stefan Kraft | Peter Prevc | |||
4. | 11 marca 2019 | Lillehammer | HS138 | prolog | Junshirō Kobayashi | Ryōyū Kobayashi | Johann André Forfang | |
5. | 12 marca 2019 | nocny | Stefan Kraft | Robert Johansson | Ryōyū Kobayashi | |||
6. | 13 marca 2019 | Trondheim | HS140 | prolog | Stefan Kraft | Ryōyū Kobayashi | Dawid Kubacki | Stefan Kraft |
7. | 14 marca 2019 | nocny | Ryōyū Kobayashi | Andreas Stjernen | Stefan Kraft | |||
8. | 15 marca 2019 | Vikersund | HS240 | loty, prolog | Ryōyū Kobayashi | Stefan Kraft | Markus Eisenbichler | |
9. | 16 marca 2019 | loty, druż. | Słowenia
| Niemcy | Austria | |||
10. | 17 marca 2019 | loty | Domen Prevc | Ryōyū Kobayashi | Stefan Kraft | Ryōyū Kobayashi | ||
Raw Air 2019 – klasyfikacja końcowa | Ryōyū Kobayashi | Stefan Kraft | Robert Johansson | – |
Klasyfikacja generalna turnieju
Przypisy
- ↑ 01.03.2019 – Seefeld (Austria) HS 109 (pol.). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07].
- ↑ 23.02.2019 – Innsbruck (Austria) HS 130 (pol.). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07].
- ↑ a b Puchar Świata 2018/2019 (pol.). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07].
- ↑ a b c d Puchar Świata 2018/2019. Klasyfikacja po konkursie: 17.02.2019, Willingen HS 145 (pol.). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07].
- ↑ a b Puchar Świata 2018/2019. Klasyfikacja po konkursie: 03.02.2019, Oberstdorf HS 235 (pol.). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07].
- ↑ 24.02.2019 – Innsbruck (Austria) HS 130 (pol.). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-03-07].
- ↑ a b O turnieju Raw Air (pol.). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2018-03-09].
Uwagi
Bibliografia
- Program Raw Air 2019 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-14)].
- Oslo – Prolog (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-05-17].
- Oslo – Konkurs drużynowy (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-05-17].
- Oslo – Konkurs indywidualny (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-05-17].
- Lillehammer – Prolog (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-05-17].
- Lillehammer – Konkurs indywidualny (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-05-17].
- Trondheim – Prolog (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-05-17].
- Trondheim – Konkurs indywidualny (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-05-17].
- Vikersund – Prolog (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-05-17].
- Vikersund – Konkurs drużynowy (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-05-17].
- Vikersund – Konkurs indywidualny (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-05-17].
- Klasyfikacja końcowa turnieju Raw Air 2019 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-05-17].
- Klasyfikacja generalna Pucharu Świata po turnieju Raw Air 2019 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-05-17].
- Klasyfikacja generalna Pucharu Świata w lotach po turnieju Raw Air 2019 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-05-17].
- Klasyfikacja generalna Pucharu Narodów po turnieju Raw Air 2019 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-05-17].
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: Geir A Granviken, Licencja: CC BY 2.0
Vikersund HS225, the world's greatest ski flying hill, floodlit during test jumping before the first World Cup event, which was the first competition after the complete rebuilding in 2010-2011
Flag of Switzerland at sea
Flaga Finlandii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Autor: Bjoertvedt, Licencja: CC BY-SA 3.0
Holmenkollbakken, Oslo, at World Cup and test championship, 14 march 2010
Granåsen Ski Jump Arena in Trondheim, Norway