Raymond Kopa

Raymond Kopa
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Raymond Kopaszewski

Data i miejsce urodzenia

13 października 1931
Nœux-les-Mines[1]

Data i miejsce śmierci

3 marca 2017
Angers[1]

Pozycja

prawoskrzydłowy, środkowy napastnik

Kariera juniorska
LataKlub
do 1949US Nœux-les-Mines
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1949–1951Angers SCO60(15)
1951–1956Stade de Reims158(48)
1956–1959Real Madryt79(24)
1959–1967Stade de Reims244(36)
W sumie:541(123)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1952–1962 Francja45(18)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
III miejsceSzwecja 1958Piłka nożna
Raymond Kopa (2005)

Raymond Kopa, właśc. Raymond Kopaszewski (ur. 13 października 1931 w Nœux-les-Mines, zm. 3 marca 2017 w Angers) – francuski piłkarz polskiego pochodzenia grający na pozycji napastnika, reprezentant Francji. Brązowy medalista Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1958. Trzykrotny zwycięzca Pucharu Europy. Czterokrotny mistrz Francji, dwukrotny mistrz Hiszpanii. Laureat Złotej Piłki (1958).

Życiorys

Urodził się 13 października 1931 w Nœux-les-Mines w departamencie Pas-de-Calais w rodzinie polskich imigrantów[2].

W młodości, przez około 2 lata, pracował jako górnik, łącząc pracę z treningami w lokalnym klubie US Nœux-les-Mines. Po wypadku, w wyniku którego stracił kciuk, został zwolniony z kopalni[2]. W 1949 został zawodnikiem klubu Angers, z którym przez dwa sezony (1949/1950 i 1950/1951) występował w Division 2 (w sumie 60 meczów i 15 bramek)[3].

W latach 1951–1956 grał w Stade de Reims, z którym dwukrotnie (sezony 1952/1953 i 1954/1955) zdobył mistrzostwo Francji, a raz (sezon 1953/1954) wicemistrzostwo kraju. W tym czasie wystąpił w 158 meczach najwyższej klasy rozgrywkowej, w których zdobył 48 goli[3].

W 1956 został graczem Realu Madryt. Z klubem tym trzy razy (1957, 1958 i 1959) zwyciężał Puchar Europy[2]. Ponadto dwukrotnie (sezony 1956/1957 i 1957/1958) zdobywał mistrzostwo Hiszpanii, a raz (sezon 1958/1959) srebrny medal mistrzostw kraju. W sumie przez 3 sezony w barwach Realu wystąpił w 79 spotkaniach ligowych, w których strzelił 24 bramki[3].

W latach 1952–1962 rozegrał 45 meczów w barwach reprezentacji Francji, strzelając w nich 18 bramek[3]. Dwukrotnie (1954 i 1958) wziął udział w mistrzostwach świata, w sumie występując w 8 meczach tych rozgrywek, zdobywając w nich 4 gole. W 1958, wraz z francuską kadrą, zdobył brązowy medal mistrzostw świata[4].

Następnie powrócił do Reims, w którym grał do 1967. W ciągu 8 sezonów ponownie dwukrotnie zdobył mistrzostwo kraju (sezony 1959/1960 i 1961/1962), a także po razie srebrne (sezon 1962/1963) i brązowe (sezon 1960/1961) medale mistrzostw Francji. W sezonie 1963/1964 z klubem Reims spadł do drugiej ligi, gdzie grał przez kolejne 2 sezony (1964/1965, 1965/1966), w drugim z nich zwyciężając Division 2 i powracając na ostatni w swojej karierze sezon (1966/1967) do Division 1. Łącznie w latach 1959–1967 w barwach Reims rozegrał 188 meczów w najwyższej klasie rozgrywkowej (27 bramek) i 56 spotkań (6 goli) w drugiej klasie rozgrywkowej[3].

Był wielokrotnie nagradzany za swoje osiągnięcia. W 1958 zdobył Złotą Piłkę przyznawaną przez France Football[4]. W 1970 został odznaczony Legią Honorową[2]. W marcu 2004 znalazł się gronie najlepszych piłkarzy w historii – FIFA 100, wybranych z okazji stulecia Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej[5].

Był autorem wspomnień, które ukazały się m.in. w Polsce, pt. „Piłka i ja” (1975)[6].

Zmarł 3 marca 2017 w Angers w departamencie Maine i Loara[2].

Jego nazwiskiem tygodnik France Football nazwał przyznawaną od 2018 roku coroczną nagrodę dla najlepszego piłkarza do 21 roku życia - Trofeum Kopy.

Życie prywatne

Kopa urodził się w rodzinie polskich imigrantów[2] – jego matka była Francuzką[7] (urodziła się w tym kraju) polskiego pochodzenia, a rodzice jego ojca przybyli do tego kraju w 1919[2].

Polskie pochodzenie Raymonda Kopy skomentował Josef Masopust w czasie odprawy chilijskiego trenera Fernando Riery przed meczem Anglia-Reszta Świata:

Było to skomplikowane. Fernando Riera mówił po hiszpańsku, toteż Svatopluk Pluskal, Ján Popluhár, Lew Jaszyn, Milutin Šoškić i ja niewiele z tego rozumieliśmy. Ale był Raymond... On to właśnie wszystko przekładał nam na... język polski. Znał go naprawdę dobrze![8]

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. a b Disparition de Raymond Kopa (fr.). fff.fr, 2017-03-03. [dostęp 2017-03-03].
  2. a b c d e f g Legendarny Raymond Kopa Kopaszewski nie żyje. eurosport.onet.pl, 2017-03-03. [dostęp 2017-04-26].
  3. a b c d e Kopa, Raymond Raymond Kopaszewski (ang.). national-football-teams.com. [dostęp 2017-04-26].
  4. a b Raymond KOPA (ang.). fifa.com. [dostęp 2017-04-26].
  5. Pele’s list of the greatest (ang.). bbc.co.uk, 2004-03-04. [dostęp 2017-04-26].
  6. Piłka i ja; Raymond Kopa. W: Katalog Biblioteki Narodowej [on-line]. bn.org.pl. [dostęp 2012-12-18].
  7. Andrzej Gowarzewski i inni: Herosi Złotej Nike. Katowice: Wydawnictwo GiA, 2014, s. 146, seria: Encyklopedia piłkarska Fuji.
  8. Mariusz Zięba: Raymond Kopa – talent wydobyty z kopalni. rfbl.pl, 5 listopada 2016.

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Kopa, Franse vortballer.jpg
Autor: Jack de Nijs for Anefo / 1945-1989, 2.24.01.05, item number 910-9312, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Raymond Kopa, Franse voetballer.
Raymond Kopa 2005.jpg
Autor: Christophe95, Licencja: CC BY-SA 3.0
Raymond Kopa in 2005