Raymond Spruance

Raymond Spruance
Ilustracja
Admirał Admirał
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1886
Baltimore

Data i miejsce śmierci

13 grudnia 1969
Pebble Beach (Kalifornia)

Przebieg służby
Lata służby

1907–1948

Siły zbrojne

United States Navy United States Navy

Jednostki

USS „Iowa”
USS „Minnesota”
USS „Cincinnati”
USS 'Bainbridge”
USS „Aaron Ward”
USS „Percival”
USS „Dale”
USS „Mississippi”

Stanowiska

Dowódca
• 10. Okręgu Marynarki
w San Juan
• 5. Dywizjonu Krążowników
• Floty Środkowego Pacyfiku

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
Bitwa pod Midway
Bitwa na Morzu Filipińskim
Bitwa o Iwo Jimę
Bitwa o wyspę Okinawa

Późniejsza praca

Komendant Naval War College
Ambasador USA
na Filipinach

Odznaczenia
Navy Cross
Award-star-gold-3d.png
Award-star-gold-3d.png
US Navy Presidential Unit Citation Medal Zwycięstwa I Wojny Światowej American Defense Service Medal Medal Medal Kampanii Azji-Pacyfiku (USA) Medal Zwycięstwa w II Wojnie Światowej (USA) Medal Armii Okupacyjnej (USA) Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja) Wielki Oficer Orderu Leopolda (Belgia) Krzyż Wojenny (Belgia) (1940-1945)

Raymond Ames Spruance (ur. 3 lipca 1886 w Baltimore, zm. 13 grudnia 1969 w Pebble Beach w Kalifornii)[1]admirał United States Navy, wsławiony zwycięstwem w bitwie pod Midway.

Życiorys

Akademię Marynarki Wojennej ukończył w 1906. Posiadał ponadto wykształcenie techniczne. W US Navy dowodził najpierw kilkoma niszczycielami, a następnie pancernikiem USS „Mississippi”. Przed wybuchem II wojny światowej pełnił funkcję dowódcy 10. Okręgu Marynarki w San Juan na Portoryko.

Po wybuchu wojny na Pacyfiku jego okrętem flagowym był ciężki krążownik USS „Northampton” (CA-26), z pokładu którego dowodził zespołem krążowników w składzie Task Force 8, stanowiących eskortę flagowego okrętu adm. Williama Halseya – lotniskowca USS Enterprise (CV-6). Służba w tej roli, zwłaszcza podczas rajdów TF8 na wyspy Marshala, na wyspę Wake, na Marcus oraz rajdu TF8 w osłonie zespołu USS „Hornet” (CV-8) na wyspy japońskie, pozwoliła mu na wyrobienie znakomitego zdania o sobie u admirała Halseya, co poskutkowało udzieloną admirałowi Chesterowi Nimitzowi rekomendacją Spruance'a na stanowisko dowódcy TF16 na czas operacji przeciwko Kidō-butai pod Midway.

Podczas bitwy o Midway dowodził 16. Grupą Uderzeniową (ang. Task Force 16), w skład której wchodziły dwa lotniskowce[2]. Nie znający bliżej operacji morskich na dużą skalę i w dodatku z udziałem lotniskowców Spruance poradził sobie znakomicie, a jego decyzje podejmowane w trakcie bitwy przyczyniły się do zatopienia czterech lotniskowców nieprzyjaciela, a tym samym do przerwania pasma sukcesów Japonii na Pacyfiku.

Po bitwie o Midway mianowany został szefem sztabu dowódcy Floty Pacyfiku (CINCPAC), a następnie zastępcą dowódcy. W połowie 1943 mianowany został dowódcą Floty Środkowego Pacyfiku[3]. Z pokładu swego okrętu flagowego (USS „Indianapolis”) dowodził operacjami morskimi związanymi z zajęciem Wysp Gilberta, Marshalla, Marianów, Iwo Jimy i Okinawy. W czerwcu 1944 pokonał flotę japońską w bitwie na Morzu Filipińskim. W końcu 1945 zastąpił adm. Nimitza na stanowisku dowódcy Floty Pacyfiku.

Nominacja Spruance’a na stopień admirała floty została zablokowana w Kongresie Stanów Zjednoczonych przez Carla Vinsona, zagorzałego zwolennika adm. Williama Halseya (Kongres specjalną ustawą zezwolił na nadanie tego stopnia tylko czterem admirałom, wcześniej stopień ten otrzymali William Leahy, Ernest King i Chester Nimitz, zatem z dwóch ostatnich kandydatów, Halseya i Spruance`a, już tylko jeden mógł zostać awansowany, choć według powszechnej opinii obaj zasługiwali na ten stopień)[a][4]. Po przejściu na emeryturę w lipcu 1948 pełnił ważne funkcje – m.in. w latach 1952–1955 był ambasadorem USA na Filipinach[5].

Pochowany został z honorami wojskowymi na cmentarzu Golden Gate pod San Francisco, tuż obok admirałów Chestera Nimitza, Charlesa Lockwooda i Kelly’ego Turnera, co było rezultatem wcześniejszej umowy między nimi[6]

Odznaczenia

Pamięć

Jego imię otrzymały niszczyciele rakietowe: USS „Spruance” (DD-963) (pierwsza jednostka typu Spruance) oraz USS „Spruance” (DDG-111) (jednostka typu Arleigh Burke).

Film

Postać kontradmirała Spruance’a, którą zagrał Glenn Ford, pojawia się w filmie fabularnym Bitwa o Midway (1976), wyreżyserowanym przez Jacka Smighta.

Uwagi

  1. Zamiast nominacji na stopień admirała floty Kongres USA przyznał Spruance'owi dożywotnią gażę admiralską.

Przypisy

  1. NH&H Biographies in Naval History - Admiral Raymond Ames Spruance. history.navy.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-03)]. (ang.) [dostęp 2011-08-31]
  2. Funkcję dowódcy 16. Grupy Uderzeniowej sprawował zastępczo, gdy adm. Halsey trafił do szpitala na skutek tropikalnej choroby skóry.
  3. W kwietniu 1944 Flota Środkowego Pacyfiku została przekształcona w V Flotę US Navy.
  4. Walter R. Borneman, Admirałowie., Oświęcim: Napoleon V, 2017, ISBN 978-83-65855-69-5.
  5. S. Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 381.
  6. Charles Lockwood: Sink ’Em All; Submarine Warfare In The Pacific, s. iii-vi, New York. ISBN 1-4960-2690-X

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Award-star-gold-3d.png
Autor: Lestatdelc, Licencja: CC BY-SA 3.0
Illustration of a gold Award star ribbon device for military decorations
Order of the Bath (ribbon).svg
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
Order of the Bath UK ribbon.svg
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
GRE Order Redeemer 1Class.png
Baretka Orderu Zbawiciela I klasy (Grecja)
Ray Spruance.jpg
Informal portrait photograph of ADM Raymond A. Spruance, Commander, Central Pacific Force, U.S. Pacific Fleet, taken 23 April 1944. Official U.S. Navy Photograph, now in the collections of the U.S. National Archives.
US Navy O10 infobox.svg
Naramiennik stopnia Admiral (United States Navy).
BEL Croix de Guerre 1944 ribbon.svg
Autor: darkking3, Licencja: CC BY-SA 3.0
Belgian Croix de Guerre WW II
Seal of the United States Department of the Navy.svg
*Description: On a circular background of fair sky and moderate sea with land in sinister base, a tri-mast square rigged ship under way before a fair breeze with after top-sail furled, commission pennant atop the foremast, National Ensign atop the main, and the commodore's flag atop the mizzen. In front of the ship a luce-type anchor inclined slightly bendwise with the crown resting on the land and, in front of the shank and in back of the dexter fluke, an American bald eagle rising to sinister regarding to dexter, one foot on the ground, the other resting on the anchor near the shank; all in proper colors. The whole within a blue annulet bearing the inscription "Department of the Navy" at the top and "United States of America" at the bottom, separated on each side by a mullet and within a rim in the form of a rope; inscription, rope, mullet, and edges of annulet all gold. *Background: The policy for use of the Navy seal and emblem is contained in SECNAV Instr 5030.4 and SECNAV Instr 5030.6. The seal design was approved by the President of the United States by Executive Order 10736 dated October 23, 1957. Request for use of the Navy emblem should be submitted in writing to Defense Printing Service, ATTN: DPSMO, 8725 John Kingman Rd Suite 3239, Fort Belvoir, VA 22060-6220. The telephone number is (703) 767-4218. 1879 version here: http://etc.usf.edu/clipart/54900/54985/54985_seal_navy.htm
Grand Officer Ordre de Leopold.png
Baretka Krzyża Wielkiego Oficera Orderu Leopolda (Belgia)