Rdestówka Auberta
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | rdestówka Auberta | ||
Nazwa systematyczna | |||
Fallopia aubertii (L. Henry) Holub Folia Geobot. Phytotax. 6:176. 1971 | |||
Synonimy | |||
|
Rdestówka Auberta, rdest Auberta (Fallopia aubertii) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych. W stanie naturalnym występuje w zachodnich Chinach[3]. W Polsce jest uprawiany i przejściowo dziczejący (efemerofit)[4]. Gatunek bywa uznawany za tożsamy z rdestówką bucharską[5].
Morfologia
- Pokrój
- Szybkorosnące pnącze (do 8 m rocznie).
- Łodyga
- Cienkie, elastyczne pędy wiją się lewoskrętnie wokół podpór do wysokości ok. 15 m.
- Liście
- Pojedyncze, sercowate, krótkoogonkowe.
- Kwiaty
- Delikatne, białe, drobne i niepozorne, zebrane w długie, luźne wiechy o długości do 30 cm, słabo pachnące. Kwitnie od lipca do późnej jesieni.
Zastosowanie i uprawa
- Jest uprawiany od 1899 roku jako roślina ozdobna. Jest najszybciej rosnącym pnączem w naszym klimacie. Szybki wzrost i wytwarzanie ogromnej masy zieleni są największą jego zaletą. Nadaje się szczególnie na obsadzanie nieładnych ogrodzeń oraz wszędzie tam, gdzie zależy nam na szybkim zasłonięciu terenu.
- Rozmnaża się go z odkładów. Ze względu na silny przyrost masy wymaga silnych podpór. Jest odporny na zanieczyszczenia w miastach i rejonach przemysłowych. W surowe zimy może przemarzać, lecz na wiosnę szybko odrasta. Wymaga miejsc nasłonecznionych lub półcienistych. Wymaga żyznej gleby, w odróżnieniu od innych gatunków rdestówek toleruje glebę o odczynie zasadowym.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-12].
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Fallopia baldschuanica (ang.). W: Flora of North America [on-line]. eFlora.org. [dostęp 2011-05-18].
Bibliografia
- Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
- Geoffrey Burnie i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .
Media użyte na tej stronie
Autor: Frank Vincentz, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Fallopia_baldschuanica
Schlingknöterich