Rdza maliny

Objawy na górnej stronie liścia maliny

Ecja na górnej stronie liścia maliny

Rdza maliny (ang. rust of raspberry)^[1] – choroba malin zaliczana do grupy rdzy. Wywołana jest przez grzyba Phragmidium rubi-idaei^[2].

Występowanie i szkodliwość

W Polsce choroba występuje na malinie właściwej, zarówno uprawianej, jak i dziko rosnącej^[3]. Według skali opracowanej przez Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach choroba ma w trzystopniowej skali drugi stopień szkodliwości (choroba ważna). Występuje tylko lokalnie^[4]. Znacznie częściej występuje rdza jeżyny, ale wywołuje ją inny patogen – Phragmidium violaceum^[5].

Objawy

Wiosną na górnej stronie młodych liści maliny i ogonkach liściowych pojawiają się żółtopomarańczowe spermogonia, a wokół nich tworzące pierścień skupiska ecjów. Czasami ecja mogą tworzyć się także na szypułkach i działkach kwiatów. Na przełomie czerwca i lipca na dolnej stronie liści powstają pomarańczowo-rdzawe uredinia, później czarne telia^[6]. Silnie porażone liście żółkną i opadają. Powoduje to osłabienie roślin, zmniejszenie plonu, a także większą podatność roślin na uszkodzenia mrozowe. Choroba może porazić także pędy. W miejscu porażenia zimą na pędach tworzą się głębokie nekrozy, a w następnym sezonie wegetacyjnym pędy w tym miejscu łamią się, lub zasychają podczas upalnej pogody^[4].

Ochrona

Zapobiega się chorobie i ogranicza jej rozwój poprzez:

• sadzenie zdrowych sadzonek ze sprawdzonych źródeł
• uprawianie odmian odpornych na tę chorobę, np. ‘Latham’, ‘Meeker’,
• unikanie nadmiernego zagęszczenia poprzez usuwanie do końca maja latorośli oraz odchwaszczanie,
• usuwanie porażonych pędów zaraz po zauważeniu pierwszych objawów choroby, a po zbiorze owoców szybkie usuwanie wszystkich pędów owoconośnych
• ograniczenie nawożenia azotem^[4].

W Polsce nie przewiduje się chemicznego zwalczania rdzy maliny^[4].

Przypisy