Rea (księżyc)
| ||
Zdjęcie Rei zrobione przez sondę Cassini | ||
Planeta | Saturn | |
Odkrywca | Giovanni Cassini | |
Data odkrycia | 23 grudnia 1672 | |
Charakterystyka orbity | ||
Półoś wielka | 527 068 km[1] | |
Mimośród | 0,0002[1] | |
Perycentrum | 526 960 km | |
Apocentrum | 527 170 km | |
Okres obiegu | 4,518 d[1] | |
Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a | 0,333°[1] | |
Długość węzła wstępującego | 351,042°[1] | |
Argument perycentrum | 241,619°[1] | |
Anomalia średnia | 179,781°[1] | |
Własności fizyczne | ||
Średnica równikowa | 1528 km | |
Masa | (2,306518 ± 0,000353) ⋅ 1021 kg | |
Średnia gęstość | (1,2333 ± 0,0053) g/cm³ | |
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | 0,264 m/s² | |
Prędkość ucieczki | 0,635 km/s | |
Okres obrotu wokół własnej osi | synchroniczny | |
Albedo | 0,949 ± 0,003 | |
Jasność obserwowana (z Ziemi) | 9m | |
Temperatura powierzchni | 53 K - 99 K |
Rea (Saturn V) – drugi co do wielkości księżyc Saturna, odkryty w 1672 roku przez włoskiego astronoma Giovanniego Cassiniego.
Nazwa
Reja (Rea, gr. Ῥέα Rhea) jest jedną z tytanid w mitologii greckiej, siostra i żona Kronosa. Reę, często utożsamianą z Kybele, przedstawiano na wozie zaprzężonym w lwy i w diademie z wież obronnych, który nosiła na głowie.
Powierzchnia
Charakterystyka fizyczna
Rea jest księżycem lodowym, o gęstości 1,2 g/cm3. Najbardziej prawdopodobny model budowy wewnętrznej, oparty na pomiarach pola grawitacyjnego, wskazuje, że praktycznie nie uległa dyferencjacji grawitacyjnej, zatem nie ma warstw o różnym składzie chemicznym. Model budowy, który odpowiada pomiarom i jest dopuszczony przez ewolucję termiczną wnętrza księżyca, zakłada, że cienka zewnętrzna warstwa jest zbudowana z lodu praktycznie bez dodatku skał, natomiast wnętrze jest jednorodną mieszaniną lodu i skał[2].
Atmosfera
W 2010 sonda Cassini odkryła obecność bardzo rzadkiej atmosfery zawierającej tlen i dwutlenek węgla. Atmosfera pojawia się okresowo, kiedy księżyc przechodzi przez pole magnetyczne Saturna, wysokoenergetyczne cząstki złapane w polu magnetycznym planety wchodzą w reakcję z powierzchnią księżyca, uwalniając przy tym atomy tlenu. Pochodzenie dwutlenku węgla nie jest znane. Według jednej z teorii może powstawać na skutek reakcji tlenu z bogatymi w węgiel ziarnami, które mogą pochodzić z samego księżyca lub z mikrometeorytów opadających na jego powierzchnię[3]. Atmosfera Rei jest około 5 bilionów razy mniej gęsta od atmosfery Ziemi[3][4].
Kwestia istnienia pierścieni Rei
Obserwacje sondy Cassini wykonane podczas jej przelotu w pobliżu Rei w 2005 roku sugerowały, że może posiadać kolisty system pierścieni, składający się z trzech wąskich pasm materii. Byłby to pierwszy księżyc, wokół którego odkryto pierścienie. O tym niepotwierdzonym odkryciu poinformowało czasopismo „Science” w wydaniu z 6 marca 2008 roku[5].
Jednak badania przestrzeni wokół księżyca, wykonane podczas kolejnych przelotów sondy Cassini w pobliżu Rei, nie potwierdziły występowania tam cząstek materii tworzącej pierścienie. W rezultacie 29 lipca 2010 ogłoszono, że przypuszczenia co do istnienia tych pierścieni były bezzasadne[6].
Galeria
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters (ang.). Jet Propulsion Laboratory, 2011-12-14. [dostęp 2012-09-30].
- ↑ Luciano Iess i inni, Gravity field and interior of Rhea from Cassini data analysis, „Icarus”, 190, 2007, s. 585–593, DOI: 10.1016/j.icarus.2007.03.027 .
- ↑ a b Dale P. Cruikshank. Generating an Atmosphere. „Science”. 330 (6012), s. 1755–1756, 2010-12-24. DOI: 10.1126/science.1200473.
- ↑ Thin Air: Oxygen Atmosphere Found on Saturn's Moon Rhea. [dostęp 2010-12-01].
- ↑ Geraint H. Jones, et al.. The Dust Halo of Saturn's Largest Icy Moon, Rhea. „Science”. 319 (5868), s. 1380–1384. AAAS. DOI: 10.1126/science.1151524. PMID: 18323452 (ang.). [dostęp 2010-10-01].Sprawdź autora:2.
- ↑ Lauren Gold: No rings around Saturn's Rhea, astronomers find (ang.). Cornell University Cronicle Online, 2010-07-29. [dostęp 2010-09-02].
Linki zewnętrzne
- Rhea. W: Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
- Rhea (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-26].
Media użyte na tej stronie
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.
Saturn Cassini-Huygens (NASA)
Instrument: Imaging Science Subsystem - Narrow Angle
Saturn's peaceful beauty invites the Cassini spacecraft for a closer look in this natural color view, taken during the spacecraft's approach to the planet. By this point in the approach sequence, Saturn was large enough that two narrow angle camera images were required to capture an end-to-end view of the planet, its delicate rings and several of its icy moons. The composite is made entire from these two images.
Moons visible in this mosaic: Epimetheus (116 kilometers, 72 miles across), Pandora (84 kilometers, 52 miles across) and Mimas (398 kilometers, 247 miles across) at left of Saturn; Prometheus (102 kilometers, 63 miles across), Janus (181 kilometers, 113 miles across) and Enceladus (499 kilometers, 310 miles across) at right of Saturn.
The images were taken on May 7, 2004 from a distance of 28.2 million kilometers (17.6 million miles) from Saturn. The image scale is 169 kilometers (105 miles) per pixel. Moons in the image have been brightened for visibility.
The Cassini-Huygens mission is a cooperative project of NASA, the European Space Agency and the Italian Space Agency. The Jet Propulsion Laboratory, a division of the California Institute of Technology in Pasadena, manages the Cassini-Huygens mission for NASA's Office of Space Science, Washington, D.C. The Cassini orbiter and its two onboard cameras, were designed, developed and assembled at JPL. The imaging team is based at the Space Science Institute, Boulder, Colo.
For more information, about the Cassini-Huygens mission visit, http://saturn.jpl.nasa.gov and the Cassini imaging team home page, http://ciclops.org.This true color picture was assembled from Voyager 2 Saturn images obtained Aug. 4 [1981] from a distance of 21 million kilometers (13 million miles) on the spacecraft's approach trajectory. Three of Saturn's icy moons are evident at left. They are, in order of distance from the planet: Tethys, 1,050 km. (652 mi.) in diameter; Dione, 1,120 km. (696 mi.); and Rhea, 1,530 km. (951 mi.). The shadow of Tethys appears on Saturn's southern hemisphere. A fourth satellite, Mimas, is less evident, appearing as a bright spot a quarter-inch in in from the planet's limb about half an inch above Tethys; the shadow of Mimas appears on the planet about three-quarters of an inch directly above that of Tethys. The pastel and yellow hues on the planet reveal many contrasting bright and darker bands in both hemispheres of Saturn's weather system. The Voyager project is managed for NASA by the Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, California, United States.
Zdjęcie to, zostało wykonane 09 marca 2013 przez sondę NASA Cassini, i odebrane na Ziemi 10 marca 2013. Kamera była skierowana na Rhea około 2 779 km od celu, a zdjęcie zostało zrobione przy użyciu filtrów CL1 i CL2 filtry. Filtry CL1 i CL2 to filtry neutralne nie mające wpływu na wygląd zdjęcia. Filtry kamer sondy Cassini ang.. Zdjęcie to, nie zostało zatwierdzone lub kalibrowane.
Portret damy
Zdjęcie to, zostało zrobione przez należącą do NASA sondę Cassini w dniu 10 marca 2013 roku i odebrane na Ziemi tego samego dnia. Kamera była skierowana na Rhea około 280 317 km od celu, a zdjęcie zostało zrobione przy użyciu filtrów CL1 i CL2. Filtry CL1 i CL2 to filtry neutralne nie mające żadnego wpływu na wygląd zdjęcia. Zdjęcie to, nie zostało zatwierdzone lub kalibrowane.
Cassini color image of Rhea, showing the wispy trailing hemisphere.
Zdjęcie to, zostało wykonane 09 marca 2013, i odebrane na Ziemi 10 marca 2013, przez sondę NASA Cassini. Kamera była skierowana na Rhea około 3778 km od celu, a zdjęcie zostało zrobione przy użyciu filtrów CL1 i CL2 filtry. Filtry CL1 i CL2 to filtry neutralne nie mające wpływy na wygląd zdjęcia. Filtry kamer sondy Cassini ang. Zdjęcie to nie zostało zatwierdzone lub kalibrowane.
Zbombardowana Rhea
Cassini spogląda na mocno porytą kraterami powierzchnię Rhea podczas przelotu statku kosmicznego obok księżyca 10 marca 2012 roku.
Zobacz ang. PIA08909 i ang. PIA06553 aby dowiedzieć się więcej o uderzeniach które ukształtowały powierzchnię Rhea (średnica 1 528 kilometrów). Środek terenu przedstawionego widoku ma następujące współrzędne: 58 stopni szerokości geograficznej północnej i 84 stopni długości geograficznej zachodniej na Rhea. Zdjęcie zostało wykonane w świetle widzialnym z sondy Cassini kamerą z obiektywem o wąskim kącie widzenia. Zdjęcie wykonano z odległości 43000 km od Rei, oświetlonej światłem słonecznym pod kątem 67 stopni. Rozróżnialność szczegółów obrazuje skala rozmiaru terenu (252 metry) przypadającego na 1 piksel w matrycy kamery
Image credit: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute