Red Bull Racing

Red Bull Racing
Ilustracja
Zespół podczas przedsezonowych testów na torze Barcelona-Catalunya (2019)
Pełna nazwa

Oracle Red Bull Racing (od 2022)

Aktywna

od 2005

Siedziba

Milton Keynes

Ważni ludzie
Założyciel

Dietrich Mateschitz

Dyrektor

Christian Horner (od 2005)

Dyrektor techniczny

Adrian Newey (od 2006)

Kierowcy

Sergio Perez (od 2021)
Max Verstappen (od 2016)

Kierowcy testowi

Sébastien Buemi (od 2012)[1]
Sérgio Sette Câmara (od 2020)[2]

Inne
Debiut

Grand Prix Australii 2005

Mistrzostwa
konstruktorów

5 (20102013, 2022)

Mistrzostwa
kierowców

6 (20102013, 2021, 2022)

Strona internetowa

Red Bull Racing (od 2022 Oracle Red Bull Racing[a])– zespół Formuły 1, powstały w 2005[3] roku na bazie Jaguar Racing, zespołu odkupionego od koncernu Ford pod koniec 2004 roku. Obok Scuderia AlphaTauri jest to jedna z dwóch ekip w stawce, będących w posiadaniu austriackiego producenta napojów energetycznych Red Bull[4]. Siedziba zespołu mieści się w Milton Keynes[3] w Wielkiej Brytanii, jednak zespół korzysta z austriackiej licencji[5].

Zespół zdobył pięciokrotnie mistrzostwo świata konstruktorów w sezonach 2010, 2011, 2012, 2013 oraz 2022. W klasyfikacji kierowców wygrywali Sebastian Vettel (cztery razy) i Max Verstappen (2 razy).

Szefem ekipy jest Brytyjczyk Christian Horner[6], który zarządza także zespołem Arden International, startującym w GP2 Series. Jednostki napędowe od 2007 do 2018 roku dostarczała firma Renault[7]. Od roku 2019 dostawcą silników jest Honda[8].

Historia

Korzenie zespołu, marka Red Bull w F1

We wrześniu 2004 amerykański koncern motoryzacyjny Ford postanowił wystawić na sprzedaż zespół Jaguar Racing, tłumacząc swoją decyzję kłopotami finansowymi[9]. Termin sprzedaży zespołu został wyznaczony na 15 listopada i dopiero tego dnia umowa pomiędzy Fordem a firmą Red Bull została zawarta[10]. Dotychczas austriacki producent napojów energetycznych był jednym ze sponsorów zespołu Jaguar. Szczegóły umowy nie zostały ujawnione, jednak brytyjski serwis BBC Sport podał, że szef firmy Red Bull Dietrich Mateschitz zapłacił za zespół jedynie symbolicznego 1 dolara, w zamian zobowiązując się zainwestować w ciągu trzech lat 400 milionów $ w ekipę z Milton Keynes[11].

Przed powstaniem RBR reklamy Red Bulla pojawiały się na bolidach Sauber

Wykupienie zespołu Jaguar Racing nie było debiutem marki Red Bull w Formule 1. Firma ta pojawiła się w Mistrzostwach Świata już w sezonie 1995 jako sponsor zespołu Sauber. Współpraca ze szwajcarskim zespołem trwała do sprzedaży Jaguara[12].

Spółka Dietricha Mateschitza prowadzi także program rozwojowy dla młodych kierowców pod nazwą Red Bull Junior Team, który ma na celu sponsorowanie młodych, perspektywicznych kierowców wyścigowych. W gronie kierowców, którzy wykorzystali szanse związane z programem znajdują się m.in. Enrique Bernoldi, Christian Klien, Patrick Friesacher, Vitantonio Liuzzi, Scott Speed, Sébastien Buemi oraz najmłodszy kierowca w historii F1 – Max Verstappen. W ramach programu Red Bull sponsoruje również wiele zespołów w niższych seriach wyścigowych, takich jak Seria GP2 lub Formuła 2.

Sezon 2005: debiut

David Coulthard w bolidzie RB1 podczas Grand Prix Kanady 2005

Na początku istnienia zespołu stanowisko dyrektora sportowego objął Tony Purnell, który już wcześniej był związany z zespołem z Milton Keynes. Purnell nie rządził jednak długo zespołem – został zwolniony po niespełna dwóch miesiącach pracy razem ze swoim bliskim współpracownikiem Davidem Pitchforthem. Powodem zwolnienia miał być spór w kwestii obsadzenia stanowiska drugiego kierowcy zespołu[13]. Tym samym nowym dyrektorem sportowym został mianowany Christian Horner, który parę miesięcy wcześniej starał się o wykupienie zespołu Jordan Grand Prix[14]. Kilka dni później nowym dyrektorem technicznym został także Günther Steiner[15].

Pierwszy bolid Red Bull Racing został nazwany RB1. W sezonie 2005 zespół (podobnie jak wcześniej Jaguar Racing) korzystał z jednostek napędowych dostarczanych przez firmę Cosworth. Malowanie bolidu zostało zaprezentowane 7 lutego poprzez stronę internetową zespołu, a pierwsze testy odbyły się jeszcze tego samego dnia na torze w Jerez[16].

Pierwszym zakontraktowanym kierowcą został doświadczony Brytyjczyk David Coulthard[17], który dotychczas reprezentował zespół McLaren, zdobywając w jego barwach wicemistrzostwo świata w sezonie 2001. Pozycja drugiego kierowcy została natomiast podzielona pomiędzy dwóch kierowców programu rozwojowego Red Bull Junior Team – Christiana Kliena oraz Vitantonio Liuzziego. Sezon w kokpicie bolidu RB1 rozpoczął Austriak, podczas gdy Liuzzi otrzymał możliwość prowadzenia bolidu podczas piątkowych sesji treningowych[18]. W późniejszej części sezonu Ci dwaj kierowcy mieli wymieniać się swoimi rolami raz na cztery weekendy Grand Prix. Ostatecznie Red Bull Racing zadecydowało o tym, że Klien od Grand Prix Kanady powróci do bolidu na stałe, a Liuzzi został piątkowym testerem[19][20][21]. Także Amerykanin Scott Speed doczekał się swojego debiutu za kierownicą samochodu F1. Przypadła mu rola kierowcy podczas piątkowych treningów podczas Grand Prix Kanady i Stanów Zjednoczonych[22].

Zważywszy na fakt, iż pierwszy bolid Red Bull Racing był w dużej mierze zbudowany na podstawie zeszłorocznej konstrukcji Jaguara, debiutancki sezon austriackiego teamu w F1 można uznać za duży sukces. RB1 okazał się być bolidem znacznie bardziej konkurencyjnym od R5, używanego w sezonie 2004. Przez większość sezonu RBR plasowało się na szóstej lokacie w klasyfikacji konstruktorów, lecz ostatecznie zostało również pokonane przez szybko rozwijający się zespół BAR Honda. Sezon ekipa zakończyła z dorobkiem 34 punktów (24 zdobył Coulthard, 9 Klien, 1 Liuzzi).

Scott Speed w bolidzie STR - siostrzanego zespołu Red Bull Racing

Red Bull tworzy Toro Rosso

Na przełomie sierpnia i września 2005 roku w serwisach internetowych pojawiła się informacja, jakoby firma Red Bull była jednym z siedmiu potencjalnych kupców włoskiego zespołu Minardi[23], który startował w F1 począwszy od sezonu 1985. Red Bull miałby wówczas szansę obsadzenia większej liczby miejsc na liście startowej, swoimi podopiecznymi z programu Red Bull Junior Team oraz innej juniorskiej ekipy Red Bull Team USA. Ostatecznie, 10 września Paul Stoddart, dotychczasowy właściciel Minardi potwierdził odsprzedanie zespołu firmie Red Bull GmbH[24].

Początkowo zespół miał się nazywać Squadra Toro Rosso[25] (wł. squadra – skład, zespół), jednak ostatecznie ekipa z Faenzy zadebiutowała jako Scuderia Toro Rosso (wł. scuderia – stajnia). Szefem teamu na początku jego istnienia został Austriak Franz Tost[26], zaś pierwszymi kierowcami mianowano Scotta Speeda i Vitantonio Liuzziego.

W lutym 2006 roku 50% udziałów w zespole wykupił były kierowca F1 Gerhard Berger[27]. Pozostał on z zespołem przez blisko trzy lata, jednak pod koniec 2008 roku zdecydował się on z powrotem odsprzedać swoją część akcji Dietrichowi Mateschitzowi[28].

W sezonie 2006 samochody Red Bull i Ferrari były napędzane identycznymi jednostkami V8

Sezon 2006: z silnikami Ferrari

W kwietniu 2005 roku ekipa Red Bull Racing potwierdziła podpisanie umowy z Ferrari na dostarczanie jednostek napędowych[29]. Posunięcie to miało m.in. związek ze zmianą regulaminu technicznego i ograniczeniem pojemności silników do 2,4 l. W sezonie 2006 Red Bull i Ferrari używały dokładnie tej samej specyfikacji silnika oznaczonej symbolem 056.

Skład zespołu zmienił się jedynie nieznacznie. Kontrakty przedłużyli obaj dotychczasowi kierowcy zespołu z Milton Keynes – David Coulthard[30] i Christian Klien[31]. Do zespołu dołączył jednak nowy kierowca testowy – Holender Robert Doornbos[32], który dotychczas miał okazję reprezentować zespół Minardi.

Nastąpiły również drobne zmiany w kierownictwie zespołu. Kontrakt z Red Bull Racing podpisał jeden z najbardziej cenionych w F1 projektantów – Adrian Newey[33], który zaprojektował m.in. dwa zwycięskie bolidy McLarena, gdy zespół ten zwyciężał w mistrzostwach w roku 1998 i 1999 oraz bolidy Williams, które w ciągu lat 19911997 zwyciężyły w 58 wyścigach F1 i zapewniły ekipie 9 tytułów mistrzowskich (4 kierowców i 5 konstruktorów).

Bolid na sezon 2006 został oznaczony jako RB2 i zadebiutował 15 grudnia 2005 r. na torze Silverstone, natomiast oficjalna prezentacja samochodu odbyła się na dzień przed pierwszym wyścigiem sezonu w Bahrjanie[34].

Bolid RB2 podczas GP USA 2006

Już w pierwszym wyścigu Christian Klien zapewnił Red Bullowi punkty, finiszując na ósmej pozycji, podczas gdy jego partner Coulthard ukończył na 10. miejscu. Mimo wszystko samochód był bardzo zawodny – w ciągu pięciu rund dwa bolidy RB2 ukończyły wyścig 3 razy, zdobywając 2 punkty (Coulthard zdobył jeden punkt podczas GP Australii). Pierwszy sukces zespołu przyszedł podczas Grand Prix Monako, kiedy to brytyjski kierowca ukończył wyścig na trzeciej pozycji, zapewniając zespołowi pierwsze podium w historii. Poprzednicy Red Bull Racing – Jaguar oraz Stewart Grand Prix również osiągnęli swoje pierwsze podia podczas eliminacji rozgrywanej na ulicach Monte Carlo.

David Coulthard do końca sezonu punktował trzykrotnie (łącznie zdobywając 7 punktów), natomiast jego austriacki partner na punktowanej pozycji ukończył jeden wyścig. Austriak znalazł się w dość trudnej sytuacji, ponieważ w trakcie sezonu zespół z Milton Keynes ogłosił podpisanie umowy z Markiem Webberem, wedle której Australijczyk miał reprezentować RBR od sezonu 2007[35]. Wobec tego Red Bull zaoferował Klienowi szansę startów w serii DTM lub Champ Car[36]. Austriak nie zgodził się jednak na podpisanie kontraktu[37] i odszedł z zespołu na trzy wyścigi przed końcem sezonu. Jego miejsce w kokpicie zajął dotychczasowy kierowca testowy zespołu, Robert Dornboos[38], zaś szansę jazdy bolidem F1 podczas piątkowych treningów otrzymał dzięki temu Michael Ammermüller[39]. Red Bull nie zdobył jednak żadnych punktów podczas trzech ostatnich rund sezonu.

W ciągu całego sezonu zespół Red Bull Racing zgromadził na swoim koncie 16 punktów. Był to wynik o ponad połowę słabszy od rezultatu z sezonu 2005, jednak zespół z Milton Keynes utrzymał siódmą pozycję w klasyfikacji konstruktorów. David Coulthard zgromadził na swoim koncie 14 punktów i został sklasyfikowany na 13. pozycji wśród kierowców, zaś Christian Klien z dwoma punktami na koncie ukończył mistrzostwa pięć pozycji niżej od Brytyjczyka.

Od 2007 Do 2018: z silnikami Renault

Max Verstappen podczas GP Włoch 2019 na torze Monza

Od sezonu 2007 bolidy zespołu są napędzane silnikami Renault. Skład zespołu został zmieniony w niewielkim stopniu: swoje stanowisko zachował David Coulthard, jego nowym partnerem był natomiast Australijczyk Mark Webber. W 2008 roku na trzeciego kierowcę zespołu został wybrany Szwajcar, Sébastien Buemi, wicemistrz Formuły 3 Euro Series w sezonie 2007 i wicemistrz serii GP2 Asia w roku 2008 (był to pierwszy rok rozgrywania tej azjatyckiej serii). Po sezonie 2008 David Coulthard postanowił zakończyć karierę w F1, pozostając kierowcą testowym RBR. Jego następcą został Niemiec Sebastian Vettel, najmłodszy w historii kierowca, który wygrał Grand Prix Formuły 1[40]. Podczas GP Chin 2009 Vettel zdobył pierwsze dla zespołu zwycięstwo w Formule 1[41]. Ten wynik powtórzył w Wielkiej Brytanii, Japonii oraz w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Natomiast Mark Webber wygrał dwa wyścigi w Niemczech i Brazylii. Ostatecznie zespół zakończył sezon na drugim miejscu przez drugie miejsce w klasyfikacji kierowców Sebastiana Vettela i czwarte Marka Webbera. W sezonie 2010 Vettel wygrał pięć wyścigów (Malezja, Walencja, Japonia, Brazylia, ZEA), zaś Webber wygrał cztery wyścigi (Hiszpania, Monako, Wielka Brytania, Węgry). Ostatecznie Sebastian Vettel został mistrzem świata w sezonie 2010, a Webber zajął trzecie miejsce. Red Bull Racing został także mistrzem świata w klasyfikacji konstruktorów w sezonach 2010, 2011, 2012 oraz 2013.

W 2018 Red Bull Racing poinformował o zakończeniu wieloletniej, trwającej 12 lat, współpracy z dostawcą silników Renault. Po zakończeniu okresu umowy, która zakończyła się wraz z zakończeniem sezonu 2018, nowym dostawcą jednostek napędowych została Honda, która dostarczy silniki na sezony 2019 i 2020[42]. Japoński producent już wcześniej współpracował z zespołem juniorskim Red Bull Racing, Scuderia Toro Rosso (aktualnie jako Scuderia AlphaTauri) od sezonu 2017[43].

Od 2019: z silnikami Hondy

Po obiecującym sezonie Hondy z ekipą Toro Rosso, główny zespół rodziny Red Bulla podchodził do sezonu 2019 nie bez obaw. W kontrakcie młodej gwiazdy zespołu - Maxa Verstappena znalazła się klauzula, jeśli zespół do połowy sezonu nie będzie na podium klasyfikacji konstruktorów, Holender może zmienić barwy. Pierwszy wyścig był dla zespołu obiecujący - Max stanął na podium. Holender do letniej przerwy stanął na podium jeszcze 4 razy, w tym dwa razy wygrał. Zadowolenie zespołu psuła postawa drugiego kierowcy - Pierre Gasly spisywał się dużo słabiej. Ani razu nie zdobył podium i tylko raz ukończył wyścig przed Holendrem, zdarzało mu się zostać zdublowanym przez zespołowego partnera podczas wyścigu. Z tego powodu na drugą część sezonu Alexander Albon został promowany do Red Bulla a Gasly zdegradowany do Toro Rosso. Taj również nie zdobył ani razu podium, ale spisywał się dużo lepiej. Częściej walczył na torze z partnerem zespołowym, a podium w GP Brazylii odebrał mu Lewis Hamilton, który nieprzepisowo spowodował obrócenie się bolidu Albona. Max Verstappen w drugiej fazie sezonu nie stracił tempa, zdobył 3 podia w tym jedno zwycięstwo. Red Bull zakończył sezon 2019 na trzecim miejscu w klasyfikacji konstruktorów, a Verstappen na trzecim miejscu w klasyfikacji kierowców.

Na sezon 2020 zespół szykował się do walki o tytuł mistrzowski. Pierwszym wyścigiem sezonu było GP Austrii - jeden z ulubionych torów Maxa. Pierwszego wyścigu jednakże Holender nie ukończył z powodu awarii. Fenomenalną jazdą wykazał się Albon, jechał po podium gdy jednak ponownie, zderzył się z Hamiltonem. Finalnie na 17 wyścigów Verstappen zdobył 11 podiów, w tym 2 zwycięstwa. Albon stanął na najniższym stopniu podium dwukrotnie, Jednakże Taj po kolizji w pierwszym wyścigu nie odzyskał dawnego tempa. Wielokrotnie odstawał od Holendra, popełniał błędy i nie potrafił wykorzystać potencjału samochodu. Dlatego od sezonu 2021 zespół zdecydował się zatrudnić Sergio Pereza jako drugiego kierowcę[44]. 2 października 2020 na zespół spadła zła wiadomość, Honda ogłosiła wycofanie się z F1 po sezonie 2021[45]

Wyniki w Formule 1

Źródło: Wyprzedź Mnie![46]

SezonNazwaSamochódSilnikOponyKierowcyPunktyMsc.
2005Wielka Brytania Red Bull RacingRB1Cosworth TJ2005 3.0 V10MWielka Brytania David Coulthard
Austria Christian Klien
Włochy Vitantonio Liuzzi
347
2006Wielka Brytania Red Bull RacingRB2Ferrari 056 2.4 V8MWielka Brytania David Coulthard
Austria Christian Klien
Holandia Robert Doornbos
167
2007Austria Red Bull RacingRB3Renault RS27 2.4 V8BWielka Brytania David Coulthard
Australia Mark Webber
245
2008Austria Red Bull RacingRB4Renault RS27 2.4 V8BWielka Brytania David Coulthard
Australia Mark Webber
297
2009Austria Red Bull RacingRB5Renault RS27 2.4 V8BAustralia Mark Webber
Niemcy Sebastian Vettel
153,52
2010Austria Red Bull RacingRB6Renault RS27-2010 2.4 V8BNiemcy Sebastian Vettel
Australia Mark Webber
4981
2011Austria Red Bull RacingRB7Renault RS27-2011 2.4 V8PNiemcy Sebastian Vettel
Australia Mark Webber
6501
2012Austria Red Bull RacingRB8Renault RS27-2012 2.4 V8PNiemcy Sebastian Vettel
Australia Mark Webber
4601
2013Austria Infiniti Red Bull RacingRB9Renault RS27-2013 2.4 V8PNiemcy Sebastian Vettel
Australia Mark Webber
5961
2014Austria Infiniti Red Bull RacingRB10Renault Energy F1-2014 1.6 V6TPNiemcy Sebastian Vettel
Australia Daniel Ricciardo
4052
2015Austria Infiniti Red Bull RacingRB11Renault Energy F1-2015 1.6 V6TPAustralia Daniel Ricciardo
Rosja Daniił Kwiat
1874
2016Austria Red Bull RacingRB12TAG Heuer 1.6 V6TPAustralia Daniel Ricciardo
Rosja Daniił Kwiat
Holandia Max Verstappen
4682
2017Austria Red Bull RacingRB13TAG Heuer 1.6 V6TPAustralia Daniel Ricciardo
Holandia Max Verstappen
3683
2018Austria Aston Martin Red Bull RacingRB14TAG Heuer 1.6 V6TPAustralia Daniel Ricciardo
Holandia Max Verstappen
4193
2019Austria Aston Martin Red Bull RacingRB15Honda RA619H 1.6 V6TPFrancja Pierre Gasly
Tajlandia Alexander Albon
Holandia Max Verstappen
4173
2020Austria Aston Martin Red Bull RacingRB16Honda RA620H 1.6 V6TPTajlandia Alexander Albon
Holandia Max Verstappen
3192
2021Austria Red Bull Racing HondaRB16BHonda RA621H 1.6 V6TPMeksyk Sergio Pérez
Holandia Max Verstappen
559,52
2022Austria Oracle Red Bull RacingRB18Red Bull RBPTH001 1.6 V6TPHolandia Max Verstappen
Meksyk Sergio Pérez
7591

Uwagi

  1. Poprzednie oficjalne nazwy: Red Bull Racing (2005–2012, 2016–2017), Infiniti Red Bull Racing (2013–2015), Aston Martin Red Bull Racing (2018–2020), Red Bull Racing Honda (2021)[47]

Przypisy

  1. Sebastian Buemi, Red Bull Racing [dostęp 2020-06-09] (ang.).
  2. Sergio Sette Camara, Red Bull Racing [dostęp 2020-06-09] (ang.).
  3. a b Home – Team. RedBullRacing.com. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  4. CONSTRUCTORS: RED BULL RACING. grandprix.com. [dostęp 2013-02-06]. (ang.).
  5. Press Release – International Court of Appeal – 08/04/2009. fia.com, 2009-04-08. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  6. Home – Management. redbullracing.com. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  7. Marek Roczniak: Red Bull Racing potwierdza przedłużenie umowy z Renault. f1wm.pl, 2009-12-16. [dostęp 2009-12-29]. (pol.).
  8. Nelly Pluto-Prondzyńska: Red Bull Racing łączy siły z Hondą. www.redbull.com, 2018-06-19. [dostęp 2019-01-19]. (pol.).
  9. Marek Roczniak: Jaguar wycofuje się z Formuły 1. f1wm.pl, 2004-09-17. [dostęp 2009-12-29]. (pol.).
  10. Marek Roczniak: Jaguar Racing i Cosworth sprzedane. f1wm.pl, 2004-11-15. [dostęp 2009-12-29]. (pol.).
  11. Red Bull snaps up Jaguar F1 team. news.bbc.co.uk, 2004-11-15. [dostęp 2009-12-29]. (ang.).
  12. Marek Roczniak: Red Bull prezentuje wstępną wersję malowania swoich bolidów. f1wm.pl, 2004-11-16. [dostęp 2009-12-29]. (pol.).
  13. Marek Roczniak: Spór o drugiego kierowcę powodem zmiany kierownictwa w Red Bull?. f1wm.pl, 2005-01-10. [dostęp 2009-12-29]. (pol.).
  14. Marek Roczniak: Christian Horner mianowany dyrektorem sportowym Red Bull Racing. f1wm.pl, 2005-01-07. [dostęp 2009-12-29]. (pol.).
  15. The F1 axe falls at Red Bull Racing. grandprix.com, 2005-01-07. [dostęp 2012-04-04]. (ang.).
  16. Marek Roczniak: Red Bull Racing przedstawia wygląd nowego bolidu RB1. f1wm.pl, 2005-02-07. [dostęp 2009-12-29]. (pol.).
  17. Marek Roczniak: David Coulthard kierowcą Red Bull Racing w sezonie 2005. f1wm.pl, 2004-12-17. [dostęp 2009-12-30]. (pol.).
  18. Marek Roczniak: Christian Klien wystartuje w Australii obok Davida Coultharda. f1wm.pl, 2005-02-18. [dostęp 2009-12-30]. (pol.).
  19. Marek Roczniak: Liuzzi nie weźmie udziału w domowym wyścigu na Monzy. f1wm.pl, 2005-08-02. [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
  20. Marek Roczniak: Klien wystartuje także w wyścigu o Grand Prix Belgii. f1wm.pl, 2005-09-05. [dostęp 2009-12-30]. (pol.).
  21. Marek Roczniak: Klien wystartuje także w trzech ostatnich wyścigach sezonu. f1wm.pl, 2005-09-13. [dostęp 2009-12-30]. (pol.).
  22. Marek Roczniak: Red Bull potwierdza udział Speeda w piątkowych treningach. f1wm.pl, 2005-06-04. [dostęp 2009-12-30]. (pol.).
  23. Marek Roczniak: Red Bull zainteresowany wykupieniem zespołu Minardi?. f1wm.pl, 2005-09-02. [dostęp 2009-12-31]. (pol.).
  24. Marek Roczniak: Minardi sprzedane Red Bull - wiadomość oficjalna!. f1wm.pl, 2005-09-10. [dostęp 2009-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  25. Marek Roczniak: Squadra Toro Rosso zamiast Minardi w sezonie 2006. f1wm.pl, 2005-10-14. [dostęp 2009-12-31]. (pol.).
  26. Marek Roczniak: Franz Tost szefem zespołu Squadra Toro Rosso. f1wm.pl, 2005-11-01. [dostęp 2009-12-31]. (pol.).
  27. Grzegorz Więcek: Berger kupuje 50% udziałów w Toro Rosso. f1wm.pl, 2006-02-09. [dostęp 2009-12-31]. (pol.).
  28. Marek Roczniak: Red Bull znowu posiada 100% udziałów w Toro Rosso. f1wm.pl, 2008-11-25. [dostęp 2009-12-31]. (pol.).
  29. Marek Roczniak: Ferrari będzie dostawcą silników dla Red Bull od 2006 roku. f1wm.pl, 2005-04-23. [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
  30. Marek Roczniak: Coulthard przedłużył kontrakt z Red Bull na sezon 2006. f1wm.pl, 2005-07-05. [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
  31. Marek Roczniak: Red Bull Racing potwierdza pełny skład kierowców na sezon 2006. f1wm.pl, 2005-12-06. [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
  32. Marek Roczniak: Doornbos piątkowym testerem Red Bull Racing. f1wm.pl, 2005-11-29. [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
  33. Marek Roczniak: Newey dołącza do Red Bull (wiadomość oficjalna). f1wm.pl, 2005-11-08. [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
  34. Marek Roczniak: Coulthard zadowolony z debiutu bolidu RB2. f1wm.pl, 2005-12-16. [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
  35. Marek Roczniak: Coulthard i Webber kierowcami Red Bull w sezonie 2007. f1wm.pl, 2006-08-07. [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
  36. Mariusz Karolak: Red Bull oferuje Klienowi starty w Champ Car. f1wm.pl, 2006-08-10. [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
  37. Maciej Czapiński: Klien odrzuca ofertę Red Bulla. f1wm.pl, 2006-09-09. [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
  38. Marek Roczniak: Doornbos zastąpi Kliena począwszy od GP Chin (potwier.). f1wm.pl, 2006-09-10. [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
  39. Marek Roczniak: Ammermuller poprowadzi trzeci bolid RBR w Chinach i Japonii. f1wm.pl, 2006-09-27. [dostęp 2010-01-01]. (pol.).
  40. Igor Szmidt, Maraz: Vettel potwierdzony w Red Bull Racing na sezon 2009. f1wm.pl, 2008-07-17. [dostęp 2009-12-13]. (pol.).
  41. Vettel leads Red Bull to maiden one-two victory in China. formula1.com, 2009-04-19. [dostęp 2009-12-13]. (ang.).
  42. Red Bull Racing łączy siły z Hondą, Red Bull [dostęp 2020-06-09] (pol.).
  43. DriveTribe, DriveTribe [dostęp 2020-06-09] (ang.).
  44. Sergio Perez oficjalnie w Red Bull Racing.
  45. Honda opuszcza Formułę 1!, 2 października 2020.
  46. Red Bull. f1wm.pl. [dostęp 2022-04-24]. (pol.).
  47. Red Bull – Entrant, chicanef1.com [dostęp 2022-04-24] (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
David Coulthard 2005 Canada.jpg
Autor: Mark McArdle from Canada, Licencja: CC BY-SA 2.0
David Coulthard driving for Red Bull Racing at the 2005 Canadian Grand Prix.
Scott Speed Canada 2006 (crop).PNG
Autor: TMWolf
Cropped by Diniz., Licencja: CC BY-SA 2.0
Scott Speed driving for Scuderia Toro Rosso at the 2006 Canadian Grand Prix.
Coulthard and m schumacher cheste 2006-02.jpg
Autor: Rafa Castillo (rafolas), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Michael Schumacher overtaking Christian Klien at the end of box lane at Cheste Circuit (Valencia)
Max Verstappen, Red Bull-Honda RB15, 2019 Italian Grand Prix, Monza, 8th September (cropped).jpg
Autor: Interceptor73, Licencja: CC BY 2.0
Max Verstappen, Red Bull-Honda RB15, 2019 Italian Grand Prix, Monza, 8th September
David Coulthard USA 2006.jpg
Autor: jwunrow, Licencja: CC BY 2.0
David Coulthard driving for Red Bull Racing at the 2006 United States Grand Prix.