Referendum w Islandii w 2010 roku
Islandia Ustrój i polityka Islandii Ustrój polityczny Konstytucja Władza ustawodawcza Władza wykonawcza Władza sądownicza Kontrola państwowa Finanse Samorząd terytorialny Partie polityczne Polityka zagraniczna Wikiprojekt Polityka |
Referendum w Islandii w sprawie warunków rządowej gwarancji dla długu islandzkiego funduszu gwarantowania depozytów wobec Wielkiej Brytanii i Holandii odbyło się 6 marca 2010. Było to pierwsze referendum od czasu referendum niepodległościowego w 1944[1].
Przyczyny referendum
Referendum spowodowane było zawetowaniem przez prezydenta Ólafura Ragnara Grímssona ustawy o spłacie 3,8 mld euro zobowiązań internetowego banku Icesave (należącego do islandzkiego Landsbanki), który stał się niewypłacalny w październiku 2008[2]. W banku tym, ze względu na korzystne oprocentowanie, swoje depozyty trzymało ok. 320 tys. Brytyjczyków oraz Holendrów. Gdy w wyniku światowego kryzysu finansowego bank upadł a sama Islandia pogrążyła się w kryzysie ekonomicznym, zaś wartość depozytów klientom banku zwróciły rządy Wielkiej Brytanii oraz Holandii. Łączna wartość depozytów wynosiła ok. 3,9 mld euro, przy czym dług z nich powstały obciążyłby każdego mieszkańca Islandii na sumę 12 tys. euro. Spłata tego długu miałaby zostać pokryta w większości poprzez wpływy uzyskane ze sprzedaży aktywów upadłego Landsbanki[3].
Kampania i sondaże
Za głosowaniem na „tak” opowiedział się minister finansów Steingrímur J. Sigfússon, przekonując, że „W tej smutnej historii nigdy nie będzie szczęśliwego zakończenia”[4]. Liderzy partii opozycyjnych wzywali do głosowania przeciw, aby oczyścić pole dla dalszych negocjacji z MFW oraz rządami Wielkiej Brytanii i Holandii. Natomiast premier Jóhanna Sigurðardóttir nie wzięła udziału w referendum, twierdząc, że głosowanie nad ustawą, której nikt już nie broni, jest „bezprzedmiotowe”[5].
Sondaże przed referendum wskazywały, że ok. 75% głosujących opowie się za odrzuceniem ustawy[4].
Wyniki
Przeciw przyjęciu ustawy ostatecznie opowiedziało się 93,2% biorących udział w referendum; spłatę długu na określonych w ustawie warunkach poparło 1,8% głosujących[6]. Reszta głosów została oddana nieważnie. Mimo odrzucenia planu wyrażonego w ustawie, nadal toczą się rozmowy między rządem Islandii a rządami Wielkiej Brytanii i Holandii w sprawie warunków spłaty zadłużenia.
| Pytanie | Liczba głosów za | Liczba głosów przeciw | Liczba głosów ważnych | Liczba głosów nieważnych | % głosów za | % głosów przeciw | % głosów ważnych | % głosów nieważnych |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Czy jest pan/pani za spłaceniem przez rząd Islandii brytyjskim i holenderskim klientom zadłużenia islandzkiego banku Landsbanki, upadłego w czasie kryzysu finansowego? | 2 599 | 134 397 | 136 996 | 7 235 | 1,8% | 93,2% | 95% | 5% |
Zobacz też
- referendum na Islandii w 2011 roku
- referendum w Grecji w 2015 roku
Przypisy
- ↑ Analysis: Iceland vote: 98 to 99% say NO! to Icesave-law (ang.). IcelandReview, 6 marca 2010. [dostęp 2010-03-07].
- ↑ Icesave referendum set for 6 March (ang.). BBC, 19 stycznia 2010. [dostęp 2010-03-06].
- ↑ Czy Islandia odda Brytyjczykom i Holendrom 4 mld euro długu? (pol.). wyborcza.biz, 2010-03-07. [dostęp 2010-03-07].
- ↑ a b Simon Bowers: Icelanders to vote no on debt deal (ang.). The Guardian, 5 marca 2010. [dostęp 2010-03-06].
- ↑ Iceland’s PM Calls Icesave Referendum “Pointless”. IcelandReview, 5 marca 2010. [dostęp 2010-03-06].
- ↑ a b Official confirmation of huge Iceland ‘no’ vote in Icesave referendum (ang.). IceNews, 2010-03-07. [dostęp 2010-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-11)].
Media użyte na tej stronie
Coat of arms of Iceland