Reforma monetarna Karola Wielkiego

Reforma monetarna Karola Wielkiego - reforma systemu pieniężnego przeprowadzona ok. roku 790 w państwie karolińskim.

Celem reformy monetarnej było stworzenie nowej, jednolitej monety, ponadto nowy system pieniężny miał być manifestacją potęgi panującego. W tym celu władca starał się skupić w jednym miejscu bicie monet, by zminimalizować możliwość niekontrolowanej i nadmiernej produkcji oraz dbał o ich jednakowy wygląd. Na jednej ze stron monety umieszczane było imię władcy oraz jego tytuł, które znajdowały się w otoku, a w centrum umieszczany był wizerunek krzyża. Na drugiej stronie umieszczano monogram panującego oraz nazwę mennicy.

W roku 789 została przeprowadzona reforma miar i wag, w której ustalono nową jednostkę wagową określaną funtem karolińskim, równym masie 408 gramów. Ta jednostka wagi stała się podstawą przeprowadzanej reformy pieniądza.

Ze srebra o masie jednego funta wybijane było 240 denarów o masie 1,7 grama, które równe były dwudziestu solidom. Ten ostatni nie był jednak wybijany jako fizyczna moneta, a jedynie obecny był w obliczeniach.

Po koronacji cesarskiej Karola na awersie umieszczać zaczęto popiersie cesarza w wieńcu laurowym, a na rewersie wizerunek świątyni z krzyżem.

Bibliografia

• Reforma monetarna Karola Wielkiego w NBP. nbportal.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-18)].
• karolińska reforma monetarna, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2009-08-08] .