Reggiane Re.2001

Reggiane Re.2001
Dane podstawowe
Państwo	Włochy
Producent	Reggiane
Typ	samolot myśliwski
Konstrukcja	dolnopłat o konstrukcji metalowej
Załoga	1
Historia
Data oblotu	lipiec 1940
Dane techniczne
Napęd	silnik rzędowy Alfa Romeo RA 1000 RC 41-la Monsone (license-built DB 601A-1)
Moc	1175 KM (871 kW)
Wymiary
Rozpiętość	11 m
Długość	8,36 m
Wysokość	3,15 m
Powierzchnia nośna	20,4 m²
Masa
Własna	2495 kg
Startowa	3280 kg
Osiągi
Prędkość maks.	545 km/h na 5470 m 440 km/h na 0 m
Prędkość wznoszenia	780 m/min 6,3 min na 5000 m
Pułap	11 000 m
Zasięg	1100 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 wkm kal. 12,7 mm 2 km kal. 7,7 mm
Rzuty

Reggiane Re.2001 – włoski samolot myśliwski z okresu II wojny światowej, będący rozwinięciem samolotu Reggiane Re.2000.

Historia

Reggiane Re.2001 powstał przez przebudowę Reggiane Re.2000 z którego wykorzystano skrzydła i usterzenie. Przebudowano natomiast kadłub, tak aby móc w nim zamontować silnik rzędowy zamiast jak w Re.2000 silnik gwiazdowy. Napęd miała stanowić licencyjna wersja niemieckiego silnika Dailmler-Benz DB-601A-1 produkowana przez Alfa Romeo. Uzbrojenie miało się składać z 2 wkm 12,7 mm umieszczonych w kadłubie nad silnikiem z zapasem 800 naboi oraz 2 km 7,7 mm w skrzydłach z zapasem 1200 naboi. Pierwszy prototyp (MM409) został oblatany 9 czerwca 1940 roku. Podczas prób osiągnął prędkość 563 km/h na 5500 m i wykazał się doskonałą zwrotnością. Rozwój samolotu uległo opóźnieniu o rok z uwagi na wymagania lotnictwa umieszczenia w skrzydłach samouszczelniających się zbiorników paliwa. Wymagało to przeprojektowania konstrukcji skrzydła. Prace te zostały wykonane na drugim prototypie. Również na tej maszynie wprowadzono oszklenie kabiny pilota jak w Reggiane Re.2002 Seria III oraz zrezygnowano z chowanego kółka ogonowego na rzecz stałego. Do tego standardu potem przekonstruowano też pierwszy prototyp^[1].

Pierwotnie w październiku 1940 r. zamówiono 300 egzemplarzy, a dostawy miały się rozpocząć jeszcze w 1940 roku. Z uwagi na wymaganie umieszczenia zbiorników paliwa w skrzydłach, pierwsze samoloty dostarczono dopiero w czerwcu 1941 roku. Produkcja posuwała się powoli. W 1941 roku zbudowano tylko 40 egzemplarzy, w 1942 – ponad 100, a resztę w 1943 roku^[2]. Łącznie wyprodukowano 252 egzemplarze.

Pierwsze 100 wybudowanych maszyn nosiło oznaczenie Re.2001 Serie I. Były to samoloty identyczne jak drugi prototyp.

Na początku 1941 roku wykorzystując kadłub i ogon z pierwszego prototypu zbudowano prototyp wersji Re.2001bis. W maszynie tej (MM538) zmieniono układ chłodzenia silnika. Zrezygnowano z zewnętrznych chłodnic i wbudowano je w skrzydło, umieszczając w krawędzi skrzydła wloty do nich. Testy wykazały, że maszyna jest szybsza niż wersje seryjne, osiągnął bowiem prędkość 600 km/h na 6000 m, jednakże nie podjęto produkcji tak zmodyfikowanej maszyny. Prototyp ten następnie z powrotem przebudowano do klasycznej postaci.

W 1942 roku zbudowano 39 egzemplarzy wersji myśliwsko-bombowej Re.2001 CB, która oprócz uzbrojenia strzeleckiego, mogła też przenosić bomby 100 kg, 160 kg lub 250 kg.

Na części Re.2001 zamontowano hak do lądowania oraz mogły one przenosić torpedę lub bomby do 600 kg. Były one oznaczone jako Re.2001 OR. Samoloty te były przeznaczona do stacjonowania na budowanych lotniskowcach. Planowano zbudować 50 egzemplarzy tej wersji, a ostatecznie powstało tylko 14^[3]. Zostały one potem przebudowane do wersji naziemnej i wykorzystane w walkach.

Jeden egzemplarz Re.2001 OR w czerwcu 1943 roku, przebudowano do wersji Re.2001 G. Była to eksperymentalna wersja torpedowa, zdolna przenosić jedną torpedę do 600 kg, o przedłużonym ogonie i uzbrojona w 2 działka 20 mm.

Re.2001 GV to eksperymentalna wersja myśliwsko-bombowa, która miała być przeznaczona do atakowania z lotu nurkowego lotniskowców. Wzmocniono w niej kadłub, tak aby mogła przenosić bomby o masie do 640 kg. Modyfikowano też kontrolę napędu, manetkę gazu i kąta ustawienia śmigła. Podczas testów osiągnięto podczas lotu nurkowego z 6000 m do 2000 m pod kątem 70 stopni prędkość 950 km/h bez uszkodzeń samolotu^[1]. Zbudowano jej kilka egzemplarzy.

Powstała też wersja Re.2001 CN jako nocny myśliwiec, wyposażony w tłumiki płomienie na rurach wydechowych, uzbrojona w 2 działka kal. 20 mm w gondolach pod skrzydłami, zamiast karabinów maszynowych. W praktyce wiele egzemplarzy zachowało klasyczną wersję uzbrojenia 2 x 12,7 i 2 x 7,7 mm z uwagi na trudności w dostawie działek. Mogła też przenosić do 640 kg bomb a w ostatnich egzemplarzach dodatkowy zbiornik paliwa. Zamówiono 50 egzemplarzy tej wersji, a wyprodukowano 34 egzemplarzy^[3].

W fazie prototypów pozostały wersje niszczyciela czołgów Re.2001H, a także wersja zdolna do przenoszenia torped Re.2001G.

W warunkach polowych na niektórych maszynach Re.2001 montowano aparaty fotograficzne i wykorzystywano je do zadań rozpoznania fotograficznego.

Z uwagi na problemy z dostawami silników powstała wersja Re.2001 Delta która była napędzana silnikiem Isotta-Fraschini Delta RC 16/48 o mocy tylko 840 KM. Zbudowano jeden prototyp oblatany 12 września 1942 roku. Podczas prób osiągnięto prędkość 523 km/h na wysokości 5600 m, czas wznoszenia na 3000 m wynosił 4 min 11 sek, a na 6000 m – 10 min 30 sek. 27 stycznia 1943 podczas lotu wybuchł silnik i prototyp uległ zniszczeniu. Pierwotnie planowano zamówienie 100 egzemplarzy tej wersji, ale zamówienie odwołano.

Użycie

Do służby Regia Aeronautica Re.2001 weszły pod koniec 1941 roku. Od maja 1942 roku brały udział w atakach na Maltę. 12 sierpnia 1942 roku dwie maszyny Re.2001 GV, eskortowane przez Re.2001, każda z jedną bomba po 640 kg wzięły udział w ataku na HMS „Victorious” podczas Operacji Pedestal. Pod koniec 1943 roku Re.2001 były wykorzystywane do obrony północnych i środkowych Włoch.

Bibliografia

• WiesławW. Bączkowski WiesławW., Włoskie samoloty wojskowe 1936–1945, Warszawa: Wydawnictwo Lampart, 1999, ISBN 83-86776-49-8, ISBN 83-86776-00-5, OCLC 751529809 .
• Reggiane Re.2001 – monografia w: „Lotnictwo” nr 12 z 2007 roku

Przypisy