Regina Mrozowicka

Regina Anastazja Mrozowicka
Herb
Prus III
literatka, dziennikarka, tłumaczka literatury francuskiej
RodzinaMrozowiccy herbu Prus III
Data i miejsce urodzenia17 sierpnia 1879
Lwów
Data i miejsce śmierci24 sierpnia 1968
Gdynia
OjciecJan Hipolit Mrozowicki herbu Prus III
MatkaEmilia Ingistoff
Rodzeństwo

Adam Kazimierz, Ignacy Filip, Wanda Laurencja

Regina Anastazja Mrozowicka herbu Prus III[1] (ur. 17 sierpnia 1879 we Lwowie, zm. 24 sierpnia 1968 roku w Gdyni) – literatka, dziennikarka feministyczna, tłumaczka literatury francuskiej.

Życiorys

Urodziła się 17 sierpnia 1879 roku we Lwowie[2] jako córka Jana Hipolita Mrozowickiego herbu Prus III, ziemianina i urzędnika Wydziału Krajowego we Lwowie oraz Emilii z Ingistoffów[3], siostra Adama Kazimierza.

Odebrała staranne wychowanie domowe, była dziennikarką i literatką oraz tłumaczką literatury. Przez kilkadziesiąt lat publikowała artykuły publicystyczne i felietony w prasie lwowskiej i krakowskiej, w: „Gazecie Porannej”, „Kurierze Polskim” i „Słowie Polskim”. Część jej twórczości miała na owe czasy znaczący wydźwięk feministyczny, jak np. jej felietony z lat 20. i 30. publikowane w prasie lwowskiej, „Czyja wina? Na marginesie felietonu o kobiecie i małżeństwie"[4], „Idylla maleńka taka..."[5] i „Kobieta wojowniczka"[6]. Współpracowała w latach 20. XX wieku z „Małym Światkiem”, miesięcznikiem dla dzieci i młodzieży, wydawanym do 1928 roku w Poznaniu, a następnie w Krakowie[7].

Była również tłumaczką literatury religijnej i popularnej z języka francuskiego. W 1927 roku nakładem wydawnictwa Towarzystwa „Biblioteka Religijna” i Bractwa św. Józefa we Lwowie wydała książkę, w swoim tłumaczeniu i adaptacji, pod tytułem: „Jezus z Nazaretu, historja jego życia, opowiedziana dzieciom przez Matkę Marję Loyola”[8]. Tłumaczyła powieść Charlesa Foleya pt. „Porwanie” drukowaną w odcinkach w lwowskiej „Gazecie Porannej”. W Teatrze Małym we Lwowie 5 lutego 1927 roku wystawiono jej sztukę pt. „W niedźwiedziej chatce”[9].

W 1957 roku została repatriowana do Polski i zamieszkała u swego bratanka Jana Klemensa Mrozowickiego w Gdyni.

Rodziny nie założyła, zmarła 24 sierpnia 1968 roku w Gdyni i została pochowana na Cmentarzu Witomińskim (kwatera 66-12-22)[2].

Grób Reginy Mrozowickiej na Cmentarzu Witomińskim

Przypisy

  1. ↑ http://www.genesis.jaxasoft.se/genesis/genesis.aspx?id=360 [dostęp 2018-12-04]
  2. ↑ a b http://gdynia.artlookgallery.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=77388&inni=0&cinki=1 [dostęp 2018-12-04]
  3. ↑ https://web.archive.org/web/20181125030737/http://www.genesis.jaxasoft.se/text/Kronika/tablica20_s158_90.html [dostęp 2018-11-25]
  4. ↑ Regina Mrozowicka, Czyja wina? Na marginesie felietonu o kobiecie i małżeństwie, [w:] Słowo Polskie z 2.01.1925.
  5. ↑ Regina Mrozowicka, Idylla maleńka taka..., [w:] Słowo Polskie z dn. 7.08.1923.
  6. ↑ Regina Mrozowicka, Kobieta wojowniczka, [w:] Gazeta Poranna z 25.12.1933.
  7. ↑ Bogumiła Krassowska, Alina Grefkowicz, Bibliografia literatury dla dzieci i młodzieży 1918-1939, Warszawa 1995, s. 284.
  8. ↑ Co czytać? Przegląd Bibliograficzny, rok XV, nr 3/1928 z dnia 25 marca 1928.
  9. ↑ Chwila. Dziennik dla spraw politycznych, społecznych i kulturalnych, nr 2831/1927.

Media użyte na tej stronie

Herb Prus III.svg
Autor: Marcin n® ☼ (vector version), Bastianow (corr.), Licencja: CC BY-SA 3.0
herb "Prus III"
Grób Reginy Mrozowickiej .jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Reginy Mrozowickiej na Cmentarzu Witomińskim