Reginald Doherty
| |||
 Reginald Doherty (po lewej) z bratem | |||
| Państwo |  Wielka Brytania | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 14 października 1872 Londyn | ||
| Data i miejsce śmierci | 29 grudnia 1910 Kensington | ||
| Wzrost | 185 cm | ||
| Gra | praworęczna, jednoręczny backhand | ||
| Gra pojedyncza | |||
| Wimbledon | W (1897–1900) | ||
| US Open | F (1902) | ||
| Gra podwójna | |||
| Wimbledon | W (1897–1901, 1903–1905) | ||
| US Open | W (1902, 1903) | ||
| Dorobek medalowy | |||
Reginald Frank Doherty, Reggie Doherty, „Big Do”[1] (ur. 14 października 1872 w Londynie, zm. 29 grudnia 1910 w Kensington) – brytyjski tenisista, zwycięzca Wimbledonu w grze pojedynczej i podwójnej, zwycięzca US Open w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa, mistrz olimpijski.
Studiował w Trinity Hall na Uniwersytecie Cambridge.
Kariera tenisowa
W 1897 roku Doherty odniósł pierwsze zwycięstwo w grze pojedynczej na Wimbledonie, pokonując w finale (challenge round) obrońcę tytułu Harolda Mahony’ego. Wygrywał także w kolejnych trzech latach, zgodnie z obowiązującym ówcześnie regulaminem występując jedynie w finałach z rywalem wyłonionym w turnieju pretendentów (All Comers). W 1898 roku pokonał młodszego o dwa lata brata Lawrence’a Doherty’ego, w 1899 roku Arhura Gore’a, w 1900 roku Sidneya Howarda Smitha. Seria triumfów Doherty’ego została przerwana przez Arhura Gore’a w 1901 roku. W 1902 roku Doherty był uczestnikiem finału mistrzostw USA, kiedy to przegrał z Williamem Larnedem[1].
Bracia Doherty stanowili jedną z najlepszych par w historii Wimbledonu. W latach 1897–1906 nieprzerwanie występowali w finałach, wygrywając łącznie osiem razy (Reginald Doherty był ponadto w finale w 1896 roku w parze z Haroldem Nisbetem). Ich pierwszymi przeciwnikami finałowymi byli inni bracia, Wilfred i Herbert Baddeleyowie. Porażki bracia Doherty ponieśli w 1902 i 1906 roku, w obu przypadkach z Sidneyem Howardem Smithem i Frankiem Riseleyem. Bracia triumfowali także w mistrzostwach USA w 1902 i 1903 roku, w pierwszym finale pokonując Holcombe’a Warda i Dwighta Davisa, fundatora słynnego pucharu[1].
W występach w Pucharze Davisa Reginald Doherty poniósł tylko jedną porażkę, w piątym, decydującym meczu finału z 1902 roku (z Malcolmem Whitmanem). W 1903 roku był w składzie ekipy, która zdobyła pierwszy Puchar dla Wysp Brytyjskich i wspólnie z reprezentacją w kolejnych trzech latach skutecznie bronił trofeum[1]. W ramach Pucharu Davisa nie przegrał meczu deblowego (zawsze grał z bratem).
Na igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 1900 roku bracia Doherty zdobyli złoty medal w grze podwójnej. Reginald Doherty wywalczył również złoty medal w grze mieszanej, w parze z Charlotte Cooper Sterry, i brązowy medal w singlu. Kolejny złoty medal Reginald Doherty wywalczył osiem lat później w Londynie, w parze z George’em Hillyardem w deblu mężczyzn na kortach otwartych.
Doherty trzy razy triumfował w mistrzostwach Irlandii w singlu (1899, 1900, 1901) i pięć w deblu (1898–1902, z bratem), a także zdobył mistrzostwo Afryki Południowej w singlu i deblu (1909)[1].
Reginald Doherty uchodził za jednego z największych stylistów epoki o przykładnym bekhendzie. Wynalazł sposób trzymania rakiety, który bez zmiany w uchwycie umożliwiał odbijanie piłek zarówno z prawej (forhend), jak i lewej strony (bekhend)[1].
Zakończył karierę dość wcześnie, na prośbę matki obawiającej się o jego zdrowie (podobnie jak Lawrence był dość chorowity)[1]. Jedna z bram obiektu wimbledońskiego na cześć braci została nazwana „The Doherty Gates”, a w 1980 roku obaj zostali wpisani do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (4–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1897 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Harold Mahony | 6:4, 6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 1898 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Lawrence Doherty | 6:3, 6:3, 2:6, 5:7, 6:1 |
| Zwycięzca | 3. | 1899 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Arthur Gore | 1:6, 4:6, 6:3, 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 4. | 1900 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Sydney Howard Smith | 6:8, 6:3, 6:1, 5:7, 11:9 |
| Finalista | 1. | 1901 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Arthur Gore | 6:4, 5:7, 4:6, 4:6 |
| Finalista | 2. | 1902 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta |  William Larned | 6:4, 2:6, 4:6, 6:8 |
Gra podwójna (10–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1896 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Harold Nisbet | Herbert Baddeley Wilfred Baddeley | 6:1, 6:3, 4:6, 2:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 1. | 1897 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Lawrence Doherty | Herbert Baddeley Wilfred Baddeley | 6:4, 4:6, 8:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 1898 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Lawrence Doherty | Harold Nisbet Clarence Hobart | 6:4, 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 3. | 1899 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Lawrence Doherty | Harold Nisbet Clarence Hobart | 7:5, 6:0, 6:2 |
| Zwycięzca | 4. | 1900 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Lawrence Doherty | Harold Nisbet Herbert Roper-Barrett | 9:7, 7:5, 4:6, 3:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 5. | 1901 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Lawrence Doherty | Dwight Davis Holcombe Ward | 4:6, 6:2, 6:3, 9:7 |
| Finalista | 2. | 1902 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Lawrence Doherty | Sydney Howard Smith Frank Riseley | 6:4, 6:8, 3:6, 6:4, 9:11 |
| Zwycięzca | 6. | 1902 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | Lawrence Doherty | Dwight Davis Holcombe Ward | 11:9, 12:10, 6:4 |
| Zwycięzca | 7. | 1903 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Lawrence Doherty | Sydney Howard Smith Frank Riseley | 6:4, 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 8. | 1903 | U.S. National Championships, Newport | Trawiasta | Lawrence Doherty | Kreigh Collins L. Harry Waidner | 7:5, 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 9. | 1904 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Lawrence Doherty | Sydney Howard Smith Frank Riseley | 6:1, 6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 10. | 1905 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Lawrence Doherty | Sydney Howard Smith Frank Riseley | 6:2, 6:4, 6:8, 6:3 |
| Finalista | 3. | 1906 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Lawrence Doherty | Sydney Howard Smith Frank Riseley | 8:6, 4:6, 7:5, 3:6, 3:6 |
Przypisy
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 20 października 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 20 października 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 20 października 2013].
- Profil na stronie International Tennis Hall of Fame
- Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
- Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, Jan Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979.
- Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
1900 Olympic Games. Paris, France. The Doherty brothers. Hugh Lawrence Doherty who won the gold medal in the singles and doubles competition is at right and brother Reginald Frank who won bronze is at left .
.svg)
US Flag with 45 stars. In use 4 July 1896–3 July 1908. Created by jacobolus using Adobe Illustrator, and released into the public domain. This flag was used during the Spanish-American War.