Reginald Tyrwhitt
| ||
Admiral of the Fleet | ||
Data i miejsce urodzenia | 10 maja 1870 Ketelby | |
Data i miejsce śmierci | 30 maja 1951 Sandhurst | |
Przebieg służby | ||
Lata służby | 1883-1945 | |
Siły zbrojne | Royal Navy | |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa | |
Odznaczenia | ||
Sir Reginald Yorke Tyrwhitt, 1. baronet Terschelling i Oksfordu /ˈtɪrɪt/ GCB, DSO (ur. 10 maja 1870 w Ketelby w Wielkiej Brytanii, zm. 30 maja 1951 w Sandhurst) – brytyjski admirał, podczas I wojny światowej dowódca Harwich Force, zespołu lekkich okrętów floty operującego u wschodnich wybrzeży Anglii.
Reginald Yorke Tyrwhitt urodził się 10 maja 1870 roku jako piąty syn wielebnego Richarda St Johna Tyrwhitta a czwarty jego drugiej żony Caroline. Karierę w Royal Navy rozpoczął jako kadet na statku szkolnym HMS "Britannia" w Dartmouth w 1883 roku. W 1892 roku otrzymał awans na porucznika marynarki i rozpoczął służbę na śrubowej korwecie HMS "Cleopatra". W 1896 roku otrzymał pierwsze dowództwo okrętu: niszczyciela HMS "Hart". W 1903 roku otrzymał awans na komandora podporucznika. W tym samym roku ożenił się z Sarą Corbally, z którą miał troje dzieci: syna i dwie córki.
W 1908 roku Reginald Tyrwhitt został awansowany na komandora, zaś w 1912 roku otrzymał dowództwo 2. Flotylli Niszczycieli Home Fleet. W rok później został przełożonym całości sił niszczycieli Home Fleet a w 1914 roku awansował do stopnia komodora.
Po wybuchu I wojny światowej Reginald Tyrwhitt dowodził lekkimi siłami Royal Navy bazującymi w Harwich na wschodnim wybrzeżu Anglii, znanymi jako Harwich Force. Jako ich dowódca wziął czynny udział w bitwach koło Helgolandu w 1914 i na Dogger Bank w 1915 roku. W 1916 roku został odznaczony Distinguished Service Order. W tym samym roku otrzymał Order Łaźni, a rok później jego Krzyż Komandorski. W 1918 roku został awansowany do stopnia kontradmirała. Na mocy postanowień rozejmu w Compiègne przyjmował w Harwich poddające się niemieckie U-Booty.
Po zakończeniu I wojny światowej admirał Tyrwhitt otrzymał tytuł baroneta i przydział do Gibraltaru. Następnie dowodził między innymi dywizjonem krążowników na Morzu Śródziemnym oraz, już w stopniu wiceadmirała, China Station w latach 1926–1928. Podczas służby w Chinach został kawalerem Krzyża Wielkiego Orderu Łaźni. W 1934 roku został mianowany admirałem floty.
Po wybuchu II wojny światowej, pomimo podeszłego wieku, wstąpił do służby w Home Guard. Zmarł w posiadłości Ellenden w Sandhurst w hrabstwie Kent. Na jego cześć w 1918 roku otrzymał swą nazwę szczyt Mount Tyrwhitt (2874 m n.p.m.) w paśmie Canadian Rockies w kanadyjskiej prowincji Alberta.
Odznaczenia
- Order Łaźni:
- Knight Grand Cross – 1929
- Knight Commander – 1917
- Companion – 1914
- Distinguished Service Order – 1916
- Ufficiale Orderu Sabaudzkiego Wojskowego (Włochy) – 1917
- Order Skarbu Świętego I Klasy (Japonia)
- Commandeur Legii Honorowej (Francja) – 1916
- Croix de Guerre 1914-1918 (Francja)
Bibliografia
- Victoria Carolan, WW1 at Sea, Harpenden, Herts, 2007, ISBN 978-1-84243-212-9
Media użyte na tej stronie
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Croix de Guerre 1914-1918 (France)
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: http://www.medals.org.uk/index.htm, Licencja: CC BY 2.5
Ribbon of the Order of the Bath
Baretka "ogólna": Order Świętego Skarbu – typ I, używany m. in. podczas II wojny światowej (Japonia).
Insygnia stopnia Admiral of the Fleet (Royal Navy).
medal bar of official of the Ordine militare d'Italia (Military Order of Italy) and Ordine militare di Savoia (Military Order of Savoy).
Sketch of Commodore Reginald Tyrwhitt (1870-1951) by Francis Dodd (1874-1949)