Reginald z Orleanu

Błogosławiony
Reginald z Orleanu OP
prezbiter
Ilustracja
Wizja Reginalda z Orleanu
fresk autorstwa Butinone Bernardina
1450 - 1507 w kościele Santa Maria delle Grazie w Mediolanie
Data i miejsce urodzenia

ok. 1180-1183
Saint-Gilles, Francja

Data śmierci

1220

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

8 lipca 1875
przez Piusa IX (aprobata kultu)

Wspomnienie

1 lutego

Reginald z Orleanu, również Reginald z Saint-Gille (ur. 1180-1183 r. w Saint-Gilles lub w Orleanie, zm. 1220 r. w Paryżu) – francuski dominikanin (OP), błogosławiony Kościoła katolickiego[1]

Urodził się w 1183 r. w Saint-Gilles, w departamencie Gard na południu Francji[2] lub jak podają inne źródła w 1180 r. w Orleanie[3].

Kształcił się na Uniwersytecie Paryskim, gdzie w 1206 r. uzyskał tytuł doktora[2] a w latach 1206-1211 wykładał prawo kanoniczne; następnie został dziekanem kapituły katedralnej w Orleanie. W kwietniu 1218 r., wraz z ówczesnym biskupem Orleanu, Manassesem de Seignelay, wybrał się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Po drodze, w Rzymie, za pośrednictwem kardynała Ugolino di Segni (późniejszego papieża Grzegorzem IX), spotkał się ze św. Dominikiem Guzmánem i zapoznał się z regułą nowo powstałego zakonu dominikanów. Już jako członek zakonu udał się w dalszą drogę do Jerozolimy. W drodze powrotnej do Rzymu, założył klasztor na Sycylii[4]. Z Rzymu, już jako wikariusz, został wysłany do nowo powstającej wspólnoty w Bolonii. Tam, Reginald przeniósł zakon z Santa Maria della Mascarella do większej, nowo wybudowanej siedziby, klasztoru św. Mikołaja (obecnie klasztor św. Dominika). Jego zdolności oratorskie i zapał jaki towarzyszył jego kazaniom przyciągnął w szeregi zakonników wielu studentów i mistrzów pobliskiego uniwersytetu. W 1219 r. został wysłany do Paryża by i tam, z podobnym sukcesem, powiększyć liczebność zakonu; pozyskał m.in. Jordana z Saksonii, późniejszego generała zakonu dominikanów.

W pierwszych dniach lutego, w 1220 r., z powodu choroby zmarł. Jego szczątki zostały pochowane w paryskim kościele Notre Dame des Champs[2].

Legenda

Według legendy, Reginald, jeszcze w Rzymie w 1218 r., ciężko zachorował. O jego zdrowie modlił się św. Dominik[5]. Na łożu śmierci, Reginald doznał wizji: ukazała mu się Najświętsza Dziewica, która pokazała mu biały szkaplerz jako dodatek do tradycyjnego habitu dominikanów. Po wizji natychmiast powrócił do zdrowia i jako pierwszy przywdział dodatkowo szkaplerz wzorowany na tym z wizji.

Kult i ikonografia

Kult, jako błogosławionego, został zaaprobowany przez papieża Piusa IX 8 lipca 1875 roku[6].

Martyrologium Rzymskie wspomina go 1 lutego (wcześniej 12 lutego)[1].

W ikonografii chrześcijańskiej przedstawiany jest wraz z Matką Bożą pokazującą mu biały szkaplerz.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Reginald / DEON.pl (pol.). Deon.pl. [dostęp 2014-09-20].
  2. ↑ a b c Blessed Reginald of Orleans (ang.). Dominican Friars, Central Province. [dostęp 2014-09-20].
  3. ↑ Blessed Reginald of Orleans OP (ang.). Dominicans Interactive. [dostęp 2014-09-20].
  4. ↑ Blessed Reginald of Orleans OP (ang.). The Dominicans Province of the Most Holy Name of Jesus. [dostęp 2014-09-20].
  5. ↑ bł. Reginald z Orleanu - Legendy. dominikanie.pl. [dostęp 2014-09-29].
  6. ↑ Bł. Reginald z Orleanu († 1220). Świeccy.dominikanie.pl. [dostęp 2020-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-12)].

Media użyte na tej stronie

Reginald Orlean.jpg
Butinone Bernardino, 1450 - 1507,, fresco. Italy: Lombardy: Milan: Santa Maria delle Grazie Church