Region Tōhoku
Region Tōhoku (jap. 東北地方 Tōhoku-chihō) – jedna z geograficznych krain Japonii. Region Tōhoku (tōhoku po japońsku znaczy północno-wschodni) znajduje się w północno-wschodniej części największej wyspy Japonii, Honsiu.
Tōhoku składa się z sześciu prefektur: Aomori, Akita, Iwate, Yamagata, Fukushima oraz Miyagi.
Region ten poniósł ogromne straty ludzkie i materialne w czasie trzęsienia ziemi i tsunami w 2011 roku.
Geografia
- Całkowita powierzchnia: 66 889,40 km² – prawie tyle co region Chūbu, 2 razy tyle co region Kantō
- Populacja: 9 634 466 osób (dane z 1 października 2005) – prawie tyle co Grecja, Belgia czy Portugalia
- Gęstość zaludnienia: 144 osób na km² (dane z 1 października 2005) – w przybliżeniu tyle co Szwajcaria
- PKB – średnie PKB na mieszkańca przekracza większość państw jak np. Szwajcaria, Belgia lub Austria
| Prefektura | Powierzchnia km² |
|---|---|
| Iwate | 15 279 |
| Fukushima | 13 783 |
| Akita | 11 612 |
| Aomori | 9 607 |
| Yamagata | 9 323 |
| Miyagi | 7 285 |
| Łącznie | 66 889 |
| Prefektura | Powierzchnia zamieszkana km² | Procent całej prefektury |
|---|---|---|
| Fukushima | 4 218 | 30,6% |
| Iwate | 3 710 | 24,3% |
| Aomori | 3 204 | 33,4% |
| Akita | 3 155 | 27,2% |
| Miyagi | 3130 | 43,0% |
| Yamagata | 2 850 | 30,6% |
| Łącznie | 20 267 | 30,3% |
Topografia
Ukształtowanie terenu Tōhoku jest wyżynne i górzyste. Z północy na południe rozciągają się góry Ōu. Klimat jest ostrzejszy niż w pozostałych regionach kraju, z wyjątkiem Hokkaido.
Obraz regionu Tōhoku został uwieczniony w księdze napisanej prozą i wierszem przez jednego z najbardziej znanych poetów, Bashō Matsuo (1644–1694), pt. Oku no hosomichi (奥の細道, pol. „Ścieżki na daleką północ”), który uznawany jest za jeden z najdoskonalszych utworów literatury japońskiej[1].
Historia
Rejon przez tysiąclecia był zamieszkiwany przez Ajnów. Japończycy zaczęli tu docierać dość późno, od około VIII wieku n.e. Dopiero w latach 60. XX wieku zaczął się tu rozwijać przemysł. Powstały fabryki produkujące i przetwarzające żelazo, stal, pulpę drzewną, chemikalia oraz ropę naftową. Aż do tego czasu Tōhoku postrzegane było głównie jako region rolniczy, ponieważ zaopatrywało rynki w Sendai, Tokio i Jokohamie w ryż i inne produkty żywnościowe. 20% krajowych dostaw ryżu pochodziło właśnie z Tōhoku, pomimo tego, że z powodu ostrzejszego klimatu zbiory były możliwe tylko raz w roku.
Galeria
Pref. Akita, miasto Daisen – Bonten (Brahma) przekracza rzekę (festiwal noworoczny)[2]
Pref. Iwate, miasto Hiraizumi, świątynia Bishamon-dō w jaskini Takkoku no Iwaya[3]
Przypisy
- ↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN, 2012, s. 227. ISBN 978-83-01-17214-5.
- ↑ Bonden River Crossing (ang.). Daisen City, 2008. [dostęp 2018-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-26)].
- ↑ Takkoku no Iwaya (ang.). japan-guide.com. [dostęp 2018-02-08].
- ↑ Sendai’s Aoba Matsuri (ang.). Japan Travel K.K., 2014. [dostęp 2018-02-08].
- Wikiprojekt
- Portal
- Kategoria
Media użyte na tej stronie
Autor: countryroad, Licencja: CC-BY-SA-3.0
A troupe of suzume odori contestants on Jozenji street, at the Sendai Aoba matsuri festival. A flutist to the left with a green banner noting the title of the festival.
秋田県大仙市で行われる小正月行事、「川を渡る梵天」。
Northern Japan, Tohoku region, seen from the International Space Station (17 October 2015)
Large size map of Japan with Tohoku region highlighted,
- self made but originally based on a japanese mapbook.
Autor: Nerotaso, Licencja: CC BY-SA 3.0
Takkoku no Iwaya Bishamondo in Hiraizumi Town, Iwate Prefecture, Japan
Autor: T.Kambayashi, Licencja: CC BY-SA 3.0
Map of Tohoku region (JAPAN), Tohoku, Japan.