Reguła braci mniejszych

Reguła zatwierdzona
Regula bullata
AutorFranciszek z Asyżu
Tematykaprawo
Typ utworureguła zakonna
Wydanie oryginalne
Miejsce wydaniaWłochy
Językłacina
Data wydania1223

Reguła braci mniejszych, łac. Regula Fratrum Minorum, zwana Regułą św. Franciszka, Regułą franciszkańską, a w historiografii Zakonu Regułą zatwierdzoną (Regula bullata) − reguła Zakonu Braci Mniejszych, podstawowy obok Konstytucji i Statutów Generalnych dokument normujący życie franciszkanów, franciszkanów konwentualnych, kapucynów i innych instytutów zakonnych należących do I Zakonu św. Franciszka.

Została zredagowana przez św. Franciszka z Asyżu w eremie w Fonte Colombo, w latach 1221–1223. Zatwierdził ją papież Honoriusz III bullą Solet annuere z dnia 29 listopada 1223.

Oryginał papieskiej bulli z tekstem Reguły zatwierdzonej przechowywany jest w klasztorze Sacro Convento w Asyżu.

Reguła składa się z 12 rozdziałów:

  1. W Imię Pańskie! Zaczyna się sposób życia braci mniejszych
  2. Kandydaci i sposób ich przyjmowania
  3. Oficjum Boskie i post i jak bracia mają iść przez świat
  4. Bracia nie powinni przyjmować pieniędzy
  5. Sposób pracy
  6. Bracia nie powinni niczego nabywać na własność; zbieranie jałmużny i bracia chorzy
  7. Nakładanie pokuty braciom grzeszącym
  8. Wybór ministra generalnego tego braterstwa i kapituła w Zielone Święta
  9. Kaznodzieje
  10. Upominanie i poprawianie braci
  11. Bracia nie powinni wchodzić do klasztoru mniszek
  12. Ci, którzy udają się do Saracenów i innych niewiernych

Bibliografia

  • Kajetan Ambrożkiewicz OFMCap (tłum.): Pisma św. Franciszka z Asyżu. Wyd. 3. Warszawa: Ojcowie Kapucyni, 1990, s. 86-98.
  • Ernesto Caroli (pod red.): Fonti francescane. Editio Minor. Mediolan-Padwa-Asyż: Editrici Francescane, 1995, s. 55-65. ISBN 88-8135-001-7. (wł.)

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

StFrancis part.jpg
Górną częścią najstarsze Portret Franciszek z Asyżu, ścienne malowidła w Sacro Speco w Subiaco.