Regulus
| α Leonis | |||||||||||||||||||||||
 Regulus to najjaśniejsza gwiazda na tym zdjęciu | |||||||||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja | 10h 08m 22,311s[1] | ||||||||||||||||||||||
| Deklinacja | +11° 58′ 01,95″[1] | ||||||||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||||||
| Odległość | |||||||||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) | 5,59 ± 0,21[1] mas/rok | ||||||||||||||||||||||
| Prędkość radialna | 5,9 ± 2,0[1] km/s | ||||||||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||||
| Typ widmowy | B8 IVn[1] | ||||||||||||||||||||||
| Masa | |||||||||||||||||||||||
| Promień | |||||||||||||||||||||||
| Metaliczność [Fe/H] | 0,21[3] | ||||||||||||||||||||||
| Wielkość absolutna | |||||||||||||||||||||||
| Jasność | |||||||||||||||||||||||
| Okres obrotu | 16 h[2] | ||||||||||||||||||||||
| Prędkość obrotu | 317[2] km/s | ||||||||||||||||||||||
| Spłaszczenie | 0,24[2] | ||||||||||||||||||||||
| Wiek | ~250 mln lat[2] | ||||||||||||||||||||||
| Temperatura | 10 200 – 15 400[2] K | ||||||||||||||||||||||
| Charakterystyka orbitalna | |||||||||||||||||||||||
| Krąży wokół | |||||||||||||||||||||||
| Półoś wielka | 8055 pc[3] | ||||||||||||||||||||||
| Mimośród | 0,0957[3] | ||||||||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Regulus (Alfa Leonis, α Leo) – najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Lwa (wielkość gwiazdowa: +1,4m). Jest odległa od Słońca o 79 lat świetlnych i świeci 150 razy jaśniej niż Słońce. Jej wielkość absolutna to -0,57m.
Nazwa
Nazwa własna w znanej dziś formie Regulus została nadana tej gwieździe przez Mikołaja Kopernika. Wywodzi się ona z łaciny i znaczy „Mały Król”[4][2]. Jest to tłumaczenie starożytnej nazwy stgr. Βασιλίσκος Basiliskos, znanej z dzieła Almagest Ptolemeusza[5][6]. Nazwa ta ma jeszcze dłuższą historię, gdyż już Babilończycy znali ją pod nazwą LUGAL, „Król”[6]. Ze względu na położenie w gwiazdozbiorze gwiazda była też nazywana „sercem Lwa” (łac. Cor Leonis)[5]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna formalnie zatwierdziła użycie nazwy Regulus dla określenia tej gwiazdy[7].
Charakterystyka obserwacyjna
Gwiazda leży niemal dokładnie na ekliptyce, w związku z czym bywa regularnie zakrywana przez tarczę Księżyca. Regulus bywa również zakrywany przez planety, ponieważ jednak ich tarcze są dużo mniejsze od tarczy Księżyca, zjawiska takie są niezmiernie rzadkie. Współczesna astronomia odnotowała do tej pory tylko jedno: 7 lipca 1959 roku gwiazda została zasłonięta przez Wenus[8].
Charakterystyka fizyczna
Regulus to białobłękitna gwiazda ciągu głównego lub podolbrzym, należący do typu widmowego B. Jej jasność w zakresie widzialnym jest 150 razy większa niż jasność Słońca. Gwiazda ta obraca się bardzo szybko wokół osi, wskutek czego ma znaczne spłaszczenie: promień równikowy, równy 4,3 R☉, jest o 32% większy niż promień biegunowy. Efektem spłaszczenia jest niejednorodna temperatura gwiazdy: bieguny, gdzie otoczka jądra mają temperaturę 15 400 K, podczas gdy równik ma temperaturę 10 200 K. Uwzględnienie tej niejednorodności pozwala obliczyć, że Regulus wypromieniowuje aż 360 razy więcej energii niż Słońce[2].
Gwiazda ma masę 3,4 razy większą niż Słońce i istnieje od około 250 milionów lat. Zbliża się do końca okresu syntezy wodoru w hel w jądrze[2].
Towarzysze
Regulus jest składnikiem układu poczwórnego[2]. W odległości kątowej 175,7 sekundy kątowej (pomiar z 2015 r.) znajduje się składnik B, gwiazda o wielkości obserwowanej 8,24m[9]. W przestrzeni odpowiada to odległości najmniej 4200 jednostek astronomicznych, a okres obiegu tego składnika to co najmniej 125 tysięcy lat. Jest to pomarańczowy karzeł, gwiazda typu K2[2]. Składnik B tworzy ze składnikiem C układ podwójny o oznaczeniu HD 87884[2][10]. Gwiazdy te dzieli 2,5″ (pomiar z 1943 roku), słabszy składnik C ma wielkość 13,2m[9] i jest czerwonym karłem typu M4[2].
Spektroskopia pozwoliła wykryć czwartego, niezaobserwowanego bezpośrednio towarzysza Regulusa, który okrąża go po ciasnej orbicie w czasie 40,11 doby. Jest to biały karzeł o masie 0,3 M☉, niespodziewanie małej jak na pozostałość po gwieździe, która musiała ewoluować szybciej niż Regulus. Prawdopodobnie w przeszłości była to gwiazda większa i jaśniejsza niż on. Osiągnęła stadium olbrzyma, ale na skutek bliskości gwiazd Regulus przyciągnął i wchłonął zewnętrzną otoczkę towarzysza, pozostawiając nagie jądro – białego karła. W procesie tym Regulus nie tylko zwiększył masę, ale także prędkość obrotu, co tłumaczyłoby obecne wysokie tempo rotacji[2].
Optyczny składnik D o wielkości 12,1m, oddalony o 195,3″ od Regulusa (pomiar z 2015 r.), ma inny ruch własny co wskazuje na przypadkowość sąsiedztwa na niebie[2][9][11].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Regulus w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Jim Kaler: REGULUS (Alpha Leonis) (ang.). STARS, 2008-09-19. [dostęp 2017-12-04].
- ↑ a b c d Anderson E., Francis C: HIP 49669 (ang.). W: Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2017-12-04].
- ↑ Przemysław Mieszko Rudź: Niebo. Warszawa: Carta Blanca Sp. z o.o., 2008, s. 196. ISBN 978-83-60887-76-9.
- ↑ a b Leo, the Lion. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 255–257. ISBN 0-486-21079-0. (ang.)
- ↑ a b Leo. W: Ian Ridpath: Star Tales. James Clarke & Co., 1988. ISBN 978-0-7188-2695-6.
- ↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-11-19. [dostęp 2017-12-04].
- ↑ Joachim Ekrutt: Gwiazdy i planety. Warszawa: MUZA SA, 2005, s. 60–61.
- ↑ a b c Mason et al.: WDS J10084+1158A. W: The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.
- ↑ HD 87884 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ UCAC2 35936287 w bazie SIMBAD (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Szczureq, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gwiazdozbiór Lwa. Mapa została stworzona przy pomocy programu PP3 autorstwa Torstena Brongera. Wersję wektorową stworzył Szczureq według wzoru z wersji rastrowej, której autorem jest BlueShade.
Autor: Oliver Stein, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Leo I dwarf galaxy, photographed at La Palma, Roque de los Muchachos (Degollada de los Franceses). Photo taken the following equipement:
- Camera/Telecope: Pentax SDHF 500 6.7/500 on GP/DX, tracing ST4 at 600mm (Sonnar 4/300 with 2x tele converter)
- Exposure: 50 min
- Film: Kodak E200 35mm (Push to 600 ASA)
- Scanner: Scan service
- Processing: Removed vignetting, colour and contrast correction.
- additional remark: faintest object visible at 6.5 mag