Reijo Ståhlberg
Wzrost | 194 cm | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||
Klub | Esbo Idrottsförening | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Reijo Ståhlberg (ur. 21 września 1952 w Tammisaari) – fiński lekkoatleta, który specjalizował się w pchnięciu kulą.
W 1974 r. uplasował się na jedenastej pozycji podczas mistrzostw Starego Kontynentu. Dwa lata później był dwunasty na igrzyskach olimpijskich, a w 1977 r. zajął czwarte miejsce w halowych mistrzostwach Europy. W sezonie 1978 wywalczył pierwsze w karierze halowe mistrzostwo Europy[1] oraz był czwarty w europejskim czempionacie na stadionie w Pradze. Rok później ponownie zdobył złoto halowych mistrzostw[1] oraz uplasował się na drugim miejscu uniwersjady[2]. Tuż za podium, na czwartej pozycji, zakończył udział w igrzyskach olimpijskich w Moskwie (1980). Trzecie halowe mistrzostwo Europy zdobył w 1981 roku[1]. Medalista mistrzostw kraju[3][4], czterokrotny rekordzista Finlandii na stadionie[5] i wielokrotny halowy rekordzista kraju[6] oraz uczestnik pucharu Europy[7].
Rekordy życiowe: stadion – 21,69 m (5 maja 1979, Fresno); hala – 20,54 m (11 lutego 1979, Otaniemi). Wynik kulomiota z Fresno jest nadal aktualnym rekordem Finlandii[8].
Osiągnięcia
Rok | Impreza | Miejsce | Pozycja | Wynik |
---|---|---|---|---|
1973 | Półfinał pucharu Europy | Celje | 2. miejsce | 20,14 |
1973 | Finał pucharu Europy | Edynburg | 2. miejsce | 20,27 |
1974 | Mistrzostwa Europy | Rzym | 11. miejsce | 19,25 |
1975 | Uniwersjada | Rzym | 4. miejsce | 18,32 |
1976 | Igrzyska olimpijskie | Montreal | 12. miejsce | 18,99 |
1977 | Halowe mistrzostwa Europy | San Sebastián | 4. miejsce | 19,83 |
1977 | Finał A pucharu Europy | Helsinki | 2. miejsce | 20,90 |
1977 | Puchar świata | Düsseldorf | 2. miejsce | 20,46 |
1978 | Halowe mistrzostwa Europy | Mediolan | 1. miejsce | 20,48 |
1978 | Mistrzostwa Europy | Praga | 4. miejsce | 20,17 |
1979 | Halowe mistrzostwa Europy | Wiedeń | 1. miejsce | 20,47 |
1979 | Półfinał pucharu Europy | Genewa | 2. miejsce | 20,68 |
1979 | Finał B pucharu Europy | Karlovac | 1. miejsce | 19,85 |
1979 | Uniwersjada | Meksyk | 2. miejsce | 19,96 |
1980 | Igrzyska olimpijskie | Moskwa | 4. miejsce | 20,82 |
1981 | Halowe mistrzostwa Europy | Grenoble | 1. miejsce | 19,88 |
1981 | Półfinał pucharu Europy | Helsinki | 4. miejsce | 19,22 |
1982 | Mistrzostwa Europy | Ateny | 9. miejsce | 19,49 |
Przypisy
- ↑ a b c European Indoor Championships (Men), gbrathletics [dostęp 2010-11-06] (ang.).
- ↑ World Student Games (Men), gbrathletics [dostęp 2010-11-06] (ang.).
- ↑ Finnish Championships, gbrathletics [dostęp 2010-11-06] (ang.).
- ↑ Finnish Indoor Championships, gbrathletics [dostęp 2010-11-06] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007.
- ↑ Ed Gordon: TAFWA Indoor List 2009. 2009.
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
- ↑ Mirko Jalava , National Record Finland, tilastopaja.eu [dostęp 2017-02-05] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Reijo Ståhlberg, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2020-03-26] (ang.).
- Reijo Ståhlberg, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2020-03-29] (fiń.).
- Wyniki olimpijskie zawodnika w serwisie sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-09)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Finlandii
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]