Rejencja olsztyńska

olsztyńska
	rejencja
Państwo	Królestwo Prus
Prowincja	Prusy Wschodnie
Siedziba	Olsztyn
Powierzchnia	11 711 km²
Populacja (1910); • liczba ludności	; 518 682
• gęstość	44,3 os./km²
	Szczegółowy podział administracyjny
Liczba powiatów	9
Liczba miast na prawach powiatu	1
	Położenie na mapie;

Gmach dawnej rejencji

Gmach dawnej rejencji nocą. Wejście główne od strony ul. Emilii Plater

Rejencja olsztyńska (niem. Regierungsbezirk Allenstein) – pruska i niemiecka jednostka administracyjna istniejąca na terenie Prus Wschodnich w latach 1905–1945.

Historia

Rejencja powstała w 1905 z południowych powiatów rejencji królewieckiej i gąbińskiej. Z rejencji królewieckiej w skład nowego okręgu włączono dwa powiaty Warmii (olsztyński i reszelski) oraz trzy mazurskie: niborski, ostródzki i szczycieński, z rejencji gąbińskiej przyłączono cztery mazurskie: ządźborski, ełcki, lecki i jańsborski.

Rejencja zamieszkana była w większości przez wiejską ludność pochodzenia polskiego (Mazurów i Warmiaków) wyznającą luteranizm (Mazurzy) albo katolicyzm (Warmiacy, niewielka część Mazurów z dwóch powiatów zachodnich). W miastach dominowała ludność niemieckojęzyczna. Niewielką część mieszkańców miast stanowili Żydzi.

Rejencja przetrwała w swych granicach do 1919, gdy w wyniku Traktatu Wersalskiego włączono w skład Polski część powiatu niborskiego (późniejszy powiat działdowski województwa pomorskiego i warszawskiego). Na skutek plebiscytu do Polski odeszło również kilka gmin powiatu ostródzkiego. Po włączeniu części polskich terytoriów do Rzeszy w 1939 powiat działdowski został ponownie włączony w skład rejencji jako część powiatu niborskiego.

W 1945 okręg znalazł się w granicach Polski, województw: olsztyńskiego (prawie w całości), warszawskiego (powiat działdowski) i białostockiego (powiat ełcki). Obecnie teren dawnej rejencji należy w całości do województwa warmińsko-mazurskiego.