Rejon ordżonikidzewski (Jekaterynburg)
Rejon miasta Jekaterynburga | |
Państwo | Rosja |
---|---|
Obwód | swierdłowski |
Miasto | Jekaterynburg |
W granicach Jekaterynburga | 1934 |
Powierzchnia | 102 km² |
Populacja (2012) • liczba ludności | 293 804 |
Strefa numeracyjna | +7 343 |
Położenie na mapie Jekaterynburga | |
Strona internetowa | |
Portal Rosja |
Rejon ordżonikidzewski w Jekaterynburgu (ros: Орджоники́дзевский район) – jeden z rejonów rosyjskiego miasta Jekaterynburg. Jest on zamieszkany przez największą liczbę mieszkańców.
Historia
Rejon ordżonikidzewski położony jest na północnych rubieżach Jekaterynburga, zajmuje on powierzchnię 102 kilometrów kwadratowych i obecnie liczy 293 804 mieszkańców[1]. Pomysły rozwoju tego obszaru miasta pojawiły się już w latach dwudziestych XX wieku, gdy został on uwzględniony w miejskim planie pięcioletnim[2]. Miała to być dzielnica typowo przemysłowa, na której terenie koncentrować się miały zakłady produkujące maszyny i części maszynowe, a 6 września 1927 roku postanowiono zlokalizować tu fabrykę sprzętu wojskowego[2]. Przez następne lata zbudowano tu wielkie kombinaty, m.in. Urałmasz, co wymagało stworzenia zaplecza dla tych fabryk, w ten sposób ogromne środki przeznaczono na rozwój budownictwa mieszkaniowego[2]. Nazwy ulic rejonu odwzorowywały nową sowiecką rzeczywistość miasta i Rosji, były to m.in. ulice Siergieja Kirowa, Wiaczesława Mołotowa, Włodzimierza Lenina, Józefa Stalina, Aleksieja Stachanowa czy Czerwonych Przodowników[2]. W 1931 roku powstającej dzielnicy nadano imię Józefa Stalina[2]. Dystrykt ten jako samodzielny podmiot utworzono w 1934 roku w wyniku podziału stalinowskiego rejonu, a decyzja ta została oficjalnie zatwierdzona 17 maja 1935 roku[2]. Nazwany został na cześć jednego z bolszewickich działaczy, Sergo Ordżonikidzego[3]. Agresja Niemiec na ZSRR sprawiła, że rejon zaczął się intensywnie rozwijać. Ewakuowano tu kilkanaście zakładów z zachodnich rubieży Związku Radzieckiego, a sama dzielnica stała się centrum przemysłu wojskowego w mieście, produkowano tu mnóstwo sprzętu, m.in. czołgi, a także słynne katiusze[2]. W czasie wojny do rejonu napłynęło 26 tysięcy ewakuowanych z zachodu robotników, a także ludności cywilnej. Ogółem 24 tysiącom mieszkańców rejonu nadano Medal za Ofiarną Pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945[2]. Po wojnie dzielnica w dalszym ciągu dynamicznie się rozwijała, co miało związek z wielkimi zakładami przemysłowymi zlokalizowanymi na jej obszarze. W 1948 roku została ona włączona do jekaterynburskiej sieci tramwajowej[2]. W 1953 roku zbudowano Pałac Kultury, a w 1959 roku w jej obręb włączono rejon kujbyszewski[2]. W latach sześćdziesiątych powstają linie trolejbusowe, a w latach 1971-1975 oddano do użytku prawie 120 tysięcy metrów kwadratowych powierzchni mieszkaniowej[2]. Po rozpadzie Związku Radzieckiego spadła dynamika inwestycji przemysłowych, ale dzielnica w dalszym ciągu się przeżywała okres rozwoju, oddano do użytku m.in. kolejne stacje jekaterynburskiego systemu metra. W 1998 roku uruchomiona została prawosławna cerkiew Narodzenia Pańskiego[2].
Charakterystyka
Rejon ordżonikidzewski jest najgęściej zaludnioną dzielnicą miasta[3]. Liczba ludności w rejonie w ostatnich latach rośnie. W 1989 roku żyło tutaj 287 445 ludzi[4]. Kryzys końca epoki sowieckiej, a następnie trudne czasy transformacji jakie Federacja Rosyjska przechodziła w latach dziewięćdziesiątych doprowadziły do spadku i sprawiły, że w 2002 roku liczba ta wynosiła 261 985[5]. W 2010 roku żyło tutaj 290 204 i 290 484 osób, a w 2012 roku liczba ta wynosi 293 804 mieszkańców[1]. Rejon ordżonikidzewski dysponuje własną administracją rejonową, która ma za zadanie służyć lokalnej społeczności dzielnicowej[6]. Na obszarze rejonu funkcjonuje wiele placówek kulturalnych, m.in. 10 bibliotek, 5 szkół muzycznych i artystycznych, 2 kina oraz 6 muzeów[7]. W segmencie edukacyjnym swe siedziby mają 3 instytuty wyższej edukacji, 72 oddziały opieki przedszkolnej, 8 szkół specjalnych oraz 44 szkoły publiczne[8]. Dzielnica dysponuje 17 placówkami opieki zdrowotnej, w tym szpitalami, przychodniami i specjalistycznymi klinikami[9]. Znajdują się tu także obiektu kultu religijnego, m.in. cerkiew Narodzenia Pańskiego oraz św. Kseni z Petersburga, która położona jest na cmentarzu Wschodnim.
Transport
Dzielnica znajduje się w strukturze nowosybirskich sieci tramwajowej oraz autobusowej. Na obszarze ordżonikidzewskiego rejonu znajdują się trzy stacje Jekaterynburskiego Metra.
- Prospekt Kosmonautów
- Urałmasz
- Maszynostroitielej
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Domnedv.ru: Административное деление Екатеринбурга и органы власти (ros.). [dostęp 2012-08-08].
- ↑ a b c d e f g h i j k l Ordek.ru: Орджоники́дзевский район: История (ros.). [dostęp 2012-08-08].
- ↑ a b Rieltkazna.ru: Орджоники́дзевский район (ros.). [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
- ↑ Demoscope.ru: Всесоюзная перепись населения 1989 г. (ros.). [dostęp 2012-08-08].
- ↑ Demoscope.ru: Всероссийская перепись населения 2002 г. (ros.). [dostęp 2012-08-08].
- ↑ Ordek.ru: Структура администрации (ros.). [dostęp 2012-08-08].
- ↑ Ordek.ru: Учреждения культуры (ros.). [dostęp 2012-08-08].
- ↑ Ordek.ru: Учреждения образования (ros.). [dostęp 2012-08-08].
- ↑ Ordek.ru: Медицинские учреждения (ros.). [dostęp 2012-08-08].
Media użyte na tej stronie
Yekaterinburg, coat of arms (1998) with crown
Autor: Vyacheslav Bukharov, Licencja: CC BY-SA 4.0
Екатеринбург
Вид на Орджоникидзевский районAutor: Hardscarf, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Locator map of Ordzhonikidzhevsky District of Yekaterinburg