Rejon słonimski

Rejon słonimski
Слонімскі раён
	Rejon
Herb	Flaga
Państwo	Białoruś
Obwód	grodzieński
Siedziba	Słonim
Powierzchnia	1470,63 km²
Populacja (2009); • liczba ludności	; 67 288
• gęstość	45,8 os./km²
Numer kierunkowy	+375-15-62
Kod pocztowy	231 7хх, 231 8хх
	Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego;
	Strona internetowa
	Portal Białoruś

Rejon słonimski (biał. Слонімскі раён, Słonimski rajon ros. Слонимский район, Słonimskij rajon) – rejon w zachodniej Białorusi, w obwodzie grodzieńskim.

Geografia

Rejon słonimski ma powierzchnię 1470,63 km². Lasy zajmują powierzchnię 547,95 km², bagna 40,16 km², obiekty wodne 12,78 km²^[1]. Graniczy od zachodu z rejonem zelwieńskim, od północy z rejonem zdzięciolskim, od wschodu z rejonem baranowickim obwodu brzeskiego, od południa z rejonem iwacewickim obwodu brzeskiego, a od południowego wschodu rejonem prużańskim obwodu brzeskiego^[2].

Gospodarka

Największym ośrodkiem przemysłowym rejonu jest miasto Słonim, w którym ok. 1/3 stanowi przemysł lekki, 1/3 przemysł leśny, celulozowo-papierniczy i przetwórstwo drewna, 1/5 – spożywczy, a pozostały – maszynowy i obróbka metali. Oprócz tego w rejonie istnieje jeszcze kilka niewielkich ośrodków przemysłowych. W Nowosiółkach na zachodzie i Oziernicy na północy rejonu produkowane są materiały budowlane, w Szyłowicach Wielkich na południowym wschodzie istnieje niewielki przemysł spożywczy. W miejscowości Wyszywka na południowych obrzeżach Słonima produkowane są wybory rzemiosła artystycznego^[3].

Na terenie rejonu istnieją dwa ośrodki przemysłu wydobywczego: w Oziernicy na zachodzie rejonu i Wierchlesiu na wschodzie pozyskiwane są mieszanki żwirowo-piaskowe^[3].

Przez rejon przechodzą gazociągi o znaczeniu międzynarodowym. Z północy na południe przechodzi gazociąg Wilno – Iwacewicze. W pobliżu Słonima odchodzi z niego na zachód odgałęzienie, biegnące dalej do Polski i Niemiec. Przez rejon przebiega też z północy na południe elektryczna linia przesyłowa^[3].

Ludność

W 2009 roku rejon zamieszkiwało 67 288 osób, w tym 48 970 w miastach i 18 318 na wsi^[4].

Przypisy

↑ Gosudarstwiennyj ziemielnyj kadastr po sostojaniju na 1 janwaria 2011 g.. Państwowy Komitet ds. Nieruchomości Republiki Białorusi. [dostęp 2011-05-15]. (ros.).
↑ Politiko–administratiwnaja karta. W: pod red. R. A. Żmojdiaka: Gieografija Biełarusi. Atłas. 10 kłass. s. 4.
↑ ^a ^b ^c Grodnienskaja obłast′. Ekonomiczeskaja karta. W: pod red. R. A. Żmojdiaka: Gieografija Biełarusi. Atłas. 10 kłass. s. 59.
↑ Pieriepiś nasielenija Riespubliki Biełaruś 2009 goda. Czislennost′ nasielenija obłastiej i rajonow. Grodnienskaja, Narodowy Komitet Statystyczny Republiki Białorusi [dostęp 2011-05-15] [zarchiwizowane z adresu 2010-09-18] (ros.).

Bibliografia

pod red. R. A. Żmojdiaka: Gieografija Biełarusi. Atłas. 10 kłass. Mińsk: RUP "Biełkartografija", 2009, s. 64. ISBN 978-985-508-168-6. (ros.).

Zobacz też

Powiat słonimski

[1] Gosudarstwiennyj ziemielnyj kadastr po sostojaniju na 1 janwaria 2011 g.. Państwowy Komitet ds. Nieruchomości Republiki Białorusi. [dostęp 2011-05-15]. (ros.).

[atlas2-2] Politiko–administratiwnaja karta. W: pod red. R. A. Żmojdiaka: Gieografija Biełarusi. Atłas. 10 kłass. s. 4.

[atlas1-3] Grodnienskaja obłast′. Ekonomiczeskaja karta. W: pod red. R. A. Żmojdiaka: Gieografija Biełarusi. Atłas. 10 kłass. s. 59.

[4] Pieriepiś nasielenija Riespubliki Biełaruś 2009 goda. Czislennost′ nasielenija obłastiej i rajonow. Grodnienskaja, Narodowy Komitet Statystyczny Republiki Białorusi [dostęp 2011-05-15] [zarchiwizowane z adresu 2010-09-18] (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne