Rekowski IV

Rekowski IV (Styp-Rekowski, Księżyc odmienny)kaszubski herb szlachecki, wedle Przemysława Pragerta odmiana herbu Księżyc.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu błękitnym półksiężyc z twarzą srebrny, nad którym trzy gwiazdy złote w pas. Klejnot: nad hełmem w koronie trzy pióra strusie, srebrne między błękitnymi. Labry błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb znany z prac Ledebura (Adelslexikon der preussichen monarchie von...), Wincklera (Die nationalitaten Pomerellens, jako Styp), Nowy Siebmacher (jako Rekowski III i Rekowski I), Ostrowskiego (Księga herbowa rodów polskich, jako Rekowski III), Żernickiego (Die polnischen Stamwappen) oraz badacza dziejów rodu, Rekowskiego-Wotocha.

Rodzina Rekowskich

Rekowski to jedno z najbardziej znanych nazwisk kaszubskich. Pochodzi od wsi Rekowo. Wieś ta była od początku własnością odrębnych rodzin, które przyjmowały następnie wspólne nazwisko odmiejscowe. Wedle dokumentu z 1638, powołującego się na przywilej z 1528, w Rekowie siedziały rody: Wotoch, Stip, Dorzik, Mrozik oraz Fritz (Fritze, Friz). W XVIII-XIX wieku dzielili się na linie: Wantochów (Wotochów), Stypów, Wryczów (Wrycza) i Gynzów (Günz). Herb Rekowski IV to jeden z trzech herbów skojarzonych z linią Stypów.

Rodzina Rekowskich-Stypów

Herbowni

Rekowski (Reckowski, Reckowsky, Rekoskie, Rekowsky) z przydomkiem Styp (Stiep, Stip, Stipp, Stypen).

Zarówno Rekowscy bez przydomka jak i Stypowie, notowani byli z szeregiem innych herbów. Pełna lista w haśle Rekowski.

Przypisy

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia

  • Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej T.3. Gdańsk: Wydawn. BiT, 2009, s. 134-135, 260. ISBN 978-83-927383-6-7.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie