Relacja zwrotna
Relacja zwrotna – relacja, w której każdy element zbioru jest w relacji sam z sobą[1].
Formalnie: relację dwuczłonową nazywa się zwrotną, gdy
- .
Zwrotność jest jedną z definiujących cech praporządków, w tym relacji równoważności i częściowych porządków (skierowań).
Relacja przeciwzwrotna – relacja, w której żaden element zbioru nie jest w relacji sam z sobą.
Formalnie: relację dwuczłonową nazywa się przeciwzwrotną, gdy
Przykłady
Relacje zwrotne:
- Przecinanie się zbiorów niepustych;
- Przemienność (komutacja) funkcji w danym zbiorze (działań jednoargumentowych) lub macierzy kwadratowych;
- liniowa zależność wektorów;
- Podgrupa normalna to przykład relacji zwrotnej, która nie jest ani symetryczna, ani przechodnia.
Relacje przeciwzwrotne:
- Relacja większości w zbiorze liczb rzeczywistych
- Ścisłe zawieranie (ścisła inkluzja) zbiorów
- Prostopadłość prostych
- Rozłączność zbiorów niepustych
- Liniowa niezależność niezerowych wektorów
- Bycie rodzicem lub przodkiem, dzieckiem lub potomkiem, rodzeństwem, małżonkiem
Relacje ani zwrotne, ani przeciwzwrotne:
- Biorąc relację określoną na zbiorze liczb naturalnych następująco: wtedy i tylko wtedy, gdy jest liczbą pierwszą. Relacja nie jest zwrotna i nie jest przeciwzwrotna, ponieważ przykładowo (co dowodzi, że nie jest zwrotna, ponieważ ) oraz (nie jest przeciwzwrotna, ponieważ ).
Przypisy
- ↑ relacja zwrotna, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-10-02] .
Bibliografia
- Wojciech Guzicki, Piotr Zakrzewski: Wykłady ze wstępu do matematyki. Wprowadzenie do teorii mnogości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 155. ISBN 83-01-14415-7.