Relacje Greena – pięć relacji równoważności definiowanych na dowolnej półgrupie, związanych z pojęciem ideału głównego. Relacje te oznaczane są symbolami i Relacje i to relacje generowania tego samego ideału, odpowiednio lewo-, prawo- i obustronnego. Relacja jest przecięciem i Relacja to złożenie tych relacji. Relacje te zostały wprowadzone przez Jamesa A. Greena w 1951 roku.
Definicja
Niech będzie półgrupą i Przez oznaczamy półgrupę z jedynką dołączoną, jeśli jej wcześniej nie było.
Wtedy
- ( i generują ten sam lewostronny ideał główny);
- ( i generują ten sam prawostronny ideał główny);
- [1] (relacja jest złożeniem relacji i );
- ( i generują ten sam obustronny ideał główny);
Pokazuje się, że wszystkie z tych relacji są relacjami równoważności. (Jest to natychmiastowe w przypadku i Przypadek jest nieco trudniejszy i dowód można znaleźć na przykład w [2] - zob. sekcję Bibliografia.)
Oznaczenia
Niech i niech będzie półgrupą. Wtedy oznaczamy:
- jest klasą abstrakcji elementu w relacji
i analogicznie:
- i
są klasami abstracji elementu odpowiednio w relacjach i
Przykłady
- W dowolnej grupie mamy
- W nieskończonej półgrupie cyklicznej mamy
- Ten sam wzór jest prawdziwy dla półgrupy
- W pełnej półgrupie transformacji zbioru oznaczanej symbolem mamy
- [2]
- gdzie oznacza jądro dla dowolnego
- Analogiczne wzory zachodzą dla półgrupy transformacji liniowych przestrzeni oznaczanej symbolem
Częściowe porządki na zbiorach klas
Dla dowolnej półgrupy istnieją naturalne porządki na i zadane przez zawieranie ideałów odpowiadających klasom:
oraz
Pokazuje się, że zdefniowane w ten sposób relacje są relacjami porządku.
Jeżeli lub spełniają następujący warunek:
- każdy niepusty podzbiór zawiera element minimalny,
to mówimy, że spełnia odpowiednio lub Jeżeli półgrupa spełnia zarówno jak i to zachodzi równość
Własności
Zawierania
Dla każdej półgrupy zachodzą następujące zawierania:
W pewnych szczególnych klasach półgrup zachodzi jednak nie jest to prawdą w ogólności.
Lemat i twierdzenie Greena
Następujący fakt został pokazany przez A.J. Greena i znany jest jako lemat Greena.
Niech oraz Niech będą takimi elementami, że (takie elementy istnieją, skoro ). Wtedy odwzorowania dla oraz dla są wzajemnie odwrotnymi bijekcjami odpowiednio z na i z na Przekształcenia te zachowują -klasy argumentów.
Natychmiastowym wnioskiem z lematu Greena jest, że wszystkie -klasy są równoliczne. Z dualnej wersji lematu Greena wynika, że wszystkie -klasy są równoliczne. Z lematu Greena można również wyprowadzić równoliczność -klas zawartych w tej samej -klasie.
Wnioskiem z lematu Greena jest też następujące twierdzenie Greena.
Jeżeli jest -klasą, to zachodzi jedna z dwóch możliwości:
- Albo (czyli iloczyn dowolnych dwóch elementów znajduje się poza ),
- albo i jest grupą.
Przypisy
- ↑ Ten napis jest poprawny, ponieważ relacje i są przemienne dla dowolnej półgrupy.
- ↑ Używana jest standardowa w teorii półgrup notacja, w której argumenty funkcji zapisywane są po lewej stronie symbolu funkcji.
Bibliografia
- [1] Clifford, Preston, The Algebraic Theory of Semigroups, Volume 1, 1961, American Mathematical Society
- [2] Howie, An Introduction to Semigroup Theory 1976, Academic Press