Remigiusz Napiórkowski

Remigiusz Napiórkowski
Ilustracja
Zdjęcie sprzed 1965
Data i miejsce urodzenia5 grudnia 1936
Łasiewity
Zawód, zajęcieprozaik, reportażysta, dramatopisarz
Remigiusz Napiórkowski w Malmö (2010)

Remigiusz Napiórkowski (ur. 5 grudnia 1936 w Łasiewitach koło Makowa Mazowieckiego) – polski prozaik, reportażysta, dramatopisarz.

Życiorys

Absolwent Liceum Pedagogicznego w Pułtusku. W latach 1954-1959 pracował jako nauczyciel na Mazurach. Debiutował jako prozaik na łamach czasopisma Warmia i Mazury w 1958. W 1959 rozpoczął studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim, których nie ukończył. Równocześnie publikował reportaże i opowiadania na łamach Współczesności i innych pism literackich i miesięczników ilustrowanych. W 1962 otrzymał trzecią nagrodę w konkursie Wydawców (PIW, Iskry, Czytelnik, Wydawnictwo Literackie i Ministerstwo Kultury i Sztuki) za powieść Biczownicy (nie została wydana). Pierwsza książka, zbiór reportaży literackich, Poszukiwanie sprawiedliwych ukazała się w 1963 (wyd. Iskry). Pierwsza powieść Nie będzie płakania również ukazała się w 1963 (Iskry).

W następnych latach opublikował m.in. Wołanie o deszcz (Wydawnictwo Literackie, 1966), Weselnicy (MON, 1968). W 1969 wyruszył na Daleki Wschód. Owocem tej podróży była powieść My z Hirosimy i tom reportaży W Hongkongu i dalej (Książka i Wiedza, 1970 i 1972). W 1971 odbył dłuższą podróż po Europie Zachodniej. W dwa lata później opublikował tom opowiadań Kuszenie św. Antoniego (Książka i Wiedza, 1973).

W miesięczniku Dialog ukazały się następujące jego sztuki: Susza (nr 3, 1965), Politycy (nr 9, 1965), Ślepcy (nr 3, 1968).

W 1967 otrzymał I-wszą nagrodę za sztukę Wyznawcy w konkursie na debiut dramaturgiczny zorganizowanym przez teatr Ateneum w Warszawie.

W latach 1975-1976 przebywał w Japonii na rocznym stypendium Fundacji Japońskiej.

W 1975 opublikował powieść Ostatnia wieczerza (LSW), w 1976 powieść Wyprawa po czarne runo (MON).

W 1983 osiedlił się na stałe w Szwecji wraz z żoną i córką.

Posiada podwójne obywatelstwo: polskie i szwedzkie. Mieszka w Malmö.

Twórczość wybrana

  • Poszukiwanie sprawiedliwych (1963)
  • Miejsca odzyskane (1964)
  • Nie będzie płakania (1964)
  • Jutro odpoczniesz (1964)
  • Pacierze (1965)
  • Dobre niepokoje (1965)
  • Długość dni (1966)
  • Powroty (Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1966)
  • Studnia (1966)
  • Wołanie o deszcz (1966)
  • Czas nie upływa (1968)
  • Weselnicy (1968)
  • My z Hirosimy (1970)
  • Wierność (1971)
  • W Hongkongu i dalej (1972)
  • Kuszenie św. Antoniego (1973)
  • Ostatnia wieczerza (1975)
  • Wyprawa po czarne runo (1979)

Bibliografia

  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991 Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.

Media użyte na tej stronie

Remigiusz Napiorkowski.jpg
Remigiusz Napiórkowski - polski pisarz (przed 1965 r.).
Remigiusz Napiórkowski, Malmö, 2010 - zdjęcie prywatne.jpg
Autor: Zofia Napiorkowska, Licencja: CC BY-SA 4.0
Remigiusz Napiorkowski, Malmö, 2010 - private foto.