René-François Régnier

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	25 września 1842
Konsekrator	Denis-Auguste Affre
Współkonsekratorzy	Pierre-Dominique-Marcellin Bonamie; François-Nicholas-Madeleine Morlot
Konsekrowani biskupi
Antoine-Charles Cousseau	1850
Florian-Jules-Félix Desprez	1851
Félix-Pierre Fruchaud	1859
Jean-Baptiste-Joseph Lequette	1866
Henri Monnier	1872
Louis-Désiré-César Bataille	1873
Współkonsekrowani biskupi
Jean-Pierre-Jules Dours	1864

René-François Régnier
	Kardynał prezbiter
	Charitas Christi urget nos
	Charitas Christi urget nos
Kraj działania	Francja
Data i miejsce urodzenia	17 lipca 1794 ; Saint-Quentin-lès-Beaurepaire
Data i miejsce śmierci	3 stycznia 1881 ; Cambrai
Miejsce pochówku	?↗
	Arcybiskup Cambrai
Okres sprawowania	1850–1881
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	19 grudnia 1818
Nominacja biskupia	22 lipca 1842; biskup Angoulême
Sakra biskupia	25 września 1842
Kreacja kardynalska	22 grudnia 1873; Pius IX
Kościół tytularny	Santissima Trinità al Monte Pincio

René-François Régnier (ur. 17 lipca 1794 w Saint-Quentin-lès-Beaurepaire, zm. 3 lub 4 stycznia 1881 w Cambrai) – francuski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Cambrai.

Życiorys

Święcenia kapłańskie przyjął 19 grudnia 1818. 22 lipca 1842 został wybrany biskupem Angoulême. 25 września 1842 przyjął sakrę z rąk arcybiskupa Denysa Auguste Affre (współkonsekratorami byli arcybiskupi Pierre Bonamie i François-Nicholas-Madeleine Morlot). 30 września 1850 objął stolicę metropolitalną Cambrai, na której pozostał już do śmierci. Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego I. 22 grudnia 1873 Pius IX wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santissima Trinità al Monte Pincio. Wziął udział w konklawe wybierającym Leona XIII.