Renald I (hrabia Geldrii)

Renald I
ilustracja
hrabia Geldrii
Okresod 1271
do 1326
PoprzednikOtto II
NastępcaRenald II
Dane biograficzne
Data urodzeniaok. 1255
Data śmierci9 października 1326
Miejsce spoczynkuklasztor Graefenthal
OjciecOtto II
MatkaFilipa z Dammartin
ŻonaErmengarda z Limburgii
od 1276
do 1283
ŻonaMałgorzata z Flandrii
od 1285
DzieciRenald II, Gwidon, Filip, Elżbieta, Filipa, Małgorzata

Renald I (ur. ok. 1255 r., zm. 9 października 1326 r.) – hrabia Geldrii i Zutphen od 1271 r.

Życiorys

Renald był jedynym synem hrabiego Geldrii Ottona II. Jego matką była druga żona Ottona, Filipa z Dammartin. W 1271 r. odziedziczył po ojcu hrabstwa Geldrii i Zutphen. Prawdopodobnie początkowo znajdował się pod dużym wpływem stryja Henryka, biskupa Liège. Gdy ten ostatni został w 1274 r. pozbawiony urzędu, zajął Montfort, gdzie sprawował praktycznie samodzielną władzę.

W 1276 r. Renald ożenił się z Ermengardą, jedynym dzieckiem księcia Limburgii i dziedziczką Walrama IV. Jednak wkrótce po śmierci Walrama zmarła także bezpotomnie Ermengarda. Renald próbował utrzymać księstwo Limburgii, jednak wybuchła długotrwała wojna o sukcesję limburską, w którą zaangażowali się liczni władcy dolnoniemieccy (po stronie Renalda – m.in. arcybiskup Kolonii Zygfryd z Westerburga i hrabia Luksemburga Henryk VI). Głównym konkurentem Renalda był książę Brabancji Jan I, który odkupił prawa do Limburgii od bratanka zmarłego Walrama, hrabiego Bergu Adolfa V. Wojna zakończyła się ona klęską Renalda w bitwie pod Worringen w 1288 r., sam Renald został wzięty do niewoli.

Dzięki pośrednictwu hrabiego Flandrii Gwidona z Dampierre, którego córkę Małgorzatę Renald w międzyczasie poślubił (1285), Renald został uwolniony i zawarł pokój; musiał jednak oddać Janowi I brabanckiemu miasto Tiel. Ponadto, z powodu wielkich długów zaciągniętych u hrabiego flandryjskiego, Renald musiał oddać mu na pięć lat swoje posiadłości w zastaw (1288–1293). Sam po uwolnieniu przebywał w Paryżu, a w 1290 r. został cesarskim namiestnikiem we Fryzji. Był też w tym okresie w Rzymie. Prawdopodobnie stał się w tych latach bardzo religijny, w Paryżu mógł przesiąknąć różnymi ideami teologicznymi. W późniejszych latach myślał nawet o organizacji krucjaty, a geldryjskim miastom nadawał religijne nazwy.

Ostatnie lata życia Renalda stały pod znakiem jego konfliktu z synem Renaldem II, wspieranym przez matkę i geldryjskich mieszczan, których prawa hrabia ograniczał. Hrabia był przy tym posądzany (nie wiadomo czy słusznie) o pogłębiającą się chorobę psychiczną. Faktycznym powodem sporu było rosnące zadłużanie Geldrii. W 1318 r. doszło do kompromisu, wedle którego hrabia odstępował synowi część dochodów, a także udział w rządach Geldrią. Jednak wkrótce konflikt wybuchł z nową siłą, a syn ostatecznie uwięził hrabiego na zamku Montfort, gdzie ten pozostał do końca życia. Został pochowany w klasztorze Graefenthal.

Rodzina

Małżeństwo Renalda z Ermengardą limburską było bezdzietne. Z kolei ze związku z Małgorzatą flandryjską (wdową po zmarłym w młodości następcy tronu szkockiego, Aleksandrze) pochodziło sześcioro dzieci:

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Guelders-Jülich Arms.svg
Autor: Ipankonin, Licencja: CC-BY-SA-3.0

Coat of arms of the dukes of Guelders and Jülich.

Arms of Guelders Armoiries Gueldre.svg impaled with Jülich Blason Nord-Pas-De-Calais.svg

Blazon: Azure a lion sinister rampant Or, armed, langued, and crowned gules, impaling Or a lion rampant sable, armed and langued gules.
Worringen villani.jpg
Battle of Worringen