Renata Kaznowska
 Renata Kaznowska przemawiająca w trakcie święta 30. rocznicy niepodległości Ukrainy w Nowym Forcie w Warszawie, 29 sierpnia 2021. | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | urzędniczka, polityczka |
| Alma Mater | |
| Stanowisko | wiceprezydent Warszawy (od 2016) |
| Partia | |
| Dzieci | Szymon |
| Odznaczenia | |
 | |
| Strona internetowa | |
Renata Marta Kaznowska (ur. 20 września 1970 w Czchowie)[1] – polska urzędniczka samorządowa, od 2016 wiceprezydent Warszawy.
Życiorys
Jest absolwentką administracji na Uniwersytecie Warszawskim oraz podyplomowego Studium Unii Europejskiej przy Szkole Głównej Handlowej, podyplomowego Studium Funduszy Strukturalnych UE na Wydziale Prawa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Executive Master of Business Administration (EMBA) Wyższej Szkoły Menadżerskiej[2].
Od 1994 pracuje w administracji samorządowej m.st. Warszawy. Od 2003 do 2015 była dyrektorką Zarządu Terenów Publicznych, zarządzając 300 ha przestrzeni publicznej Śródmieścia (parki, place, skwery, drogi, obszar wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO)[2]. Była m.in. odpowiedzialna za rewitalizację Ogrodu Krasińskich, która z uwagi na wycięcie bez konsultacji z mieszkańcami kilkuset drzew wzbudziła protesty[3].
W latach 2015–2016 prezeska Zarządu Pałacu Kultury i Nauki sp. z o.o. Od 20 września 2016 do 22 listopada 2018 zastępczyni Prezydent Warszawy Hanny Gronkiewicz-Waltz. Nadzorowała instytucje odpowiedzialne za drogownictwo i transport: Zarząd Transportu Miejskiego, Metro Warszawskie, Tramwaje Warszawskie, Szybka Kolej Miejska, Miejskie Zakłady Autobusowe oraz Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji i Biuro Sportu i Rekreacji. 23 listopada 2018 została powołana na zastępczynię prezydenta m.st. Warszawy przez Rafała Trzaskowskiego. Prowadzi zadania z zakresu edukacji i polityki lokalowej, nadzoruje Stołecznego Konserwatora Zabytków i Biura Sportu i Rekreacji[2].
Po zdymisjonowaniu Pawła Rabieja z funkcji wiceprezydenta Warszawy przejęła jego funkcje, w tym odpowiedzialność za obszar zdrowia na terenie m.st. Warszawy[4].
Jest członkinią Platformy Obywatelskiej[3].
Życie prywatne
Mężatka, ma syna Szymona[5].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Brązowy Krzyż Zasługi Prezydenta RP za zasługi w działalności na rzecz społeczności lokalnej (2011)[6]
- Nagrodę Jean-Paul L'Alliera kapituły UNESCO za wykonanie iluminacji murów obronnych Starego Miasta w Warszawie[2]
- Srebrny Medal „Zasłużony dla Wojsk Inżynieryjnych” Wojska Polskiego[2]
- Honorowa Złota Odznaka Towarzystwa Przyjaciół Warszawy za pracę społeczną i zasługi dla Warszawy[2]
Przypisy
- ↑ Władze Warszawy, Onet Wiadomości, 26 lutego 2019 [dostęp 2020-06-27].
- ↑ a b c d e f Renata Kaznowska - rys biograficzny, bip.warszawa.pl, 26 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-26].
- ↑ a b Michał Wojtczuk. Kto, jak nie Renata?. „Gazeta Stołeczna”, s. 7, 20 listopada 2020. [dostęp 2020-11-28].
- ↑ Zmiany kadrowe w Urzędzie m.st. Warszawy, www.um.warszawa.pl, 3 listopada 2020 [dostęp 2020-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03].
- ↑ Renata Kaznowska - rys biograficzny, bip.warszawa.pl, 10 listopada 2017 [dostęp 2020-06-27] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-10].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 kwietnia 2011 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 73, poz. 713).
Media użyte na tej stronie
Baretka: Brązowy "Krzyż Zasługi".
Autor: Tomasz Molina, Licencja: CC BY-SA 4.0
Renata Kaznowska, wiceprezydentka Warszawy, zabiera głos w trakcie święta 30. rocznicy niepodległości Ukrainy w Nowym Forcie w Warszawie