Renata Kocwa-Haluch

Renata Kocwa-Haluch
Imię i nazwisko urodzenia

Renata Aleksandra Kocwa[1]

Zawód, zajęcie

inżynier środowiska,
ekolożka

Rodzice

Aleksander Kocwa,
Elżbieta z domu Bargiel

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Złoty za Długoletnią Służbę

Renata Aleksandra Kocwa-Haluch – polska inżynier środowiska i ekolożka, profesor nauk technicznych, wykładowczyni akademicka, w latach 1993–1999 prodziekan Wydziału Inżynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej, w latach 2007–2013 kierowniczka Katedry Technologii Środowiskowych Politechniki Krakowskiej.

Życiorys

Urodziła się jako córka Aleksandra Kocwy i Elżbiety z domu Bargiel.

W 1968 roku ukończyła studia na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Krakowie[2]. W 1972 roku podjęła pracę naukową na Politechnice Krakowskiej[2].

W 1983 roku uzyskała stopień doktora nauk technicznych na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej Politechniki Krakowskiej[2]. Tam też habilitowała się w 1993 roku[1]. Również w 1993 roku objęła kierownictwo Zakładu Biologii Środowiska Politechniki Krakowskiej, na którego czele pozostała do roku 2007[2]. W latach 1993–1999 była prodziekanem Wydziału Inżynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej[2]. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymała w 2002 roku[1]. W latach 2007–2013 była kierowniczką Katedry Technologii Środowiskowych Politechniki Krakowskiej[2].

W 2005 roku objęła stanowisko przewodniczącej Komisji Stopni i Rozwoju Kadry Naukowej Wydziału Inżynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej. W latach 2009–2012 była członkinią Komisji Rektorskiej Politechniki Krakowskiej ds. Rozwoju Kadry Naukowej[2]. Została wybrana w skład Konwentu Seniorów Politechniki Krakowskiej[3].

Prowadziła wykłady z biologii i ekologii, mikrobiologii, podstaw biotechnologii, biochemii i biologii sanitarnej na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej. Opublikowała skrypt Wirusologia w inżynierii środowiska[2]. Wykładała również na Wydziale Budownictwa i Inżynierii Środowiska Politechniki Świętokrzyskiej[1] oraz w Krakowskiej Wyższej Szkole Promocji Zdrowia[1], gdzie została członkinią uczelnianego Senatu oraz kierowniczką senackiego Zespołu Nauk Chemicznych[4].

Opublikowała jako autorka lub współautorka ponad siedemdziesiąt prac naukowych. Była autorką także ponad stu nieopublikowanych raportów i sprawozdań z zespołowych prac naukowo-badawczych. Brała udział w realizacji sześciu projektów badawczych finansowanych przez Komitet Badań Naukowych oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego[2].

Była wybierana na członkinię szeregu organizacji naukowych, m.in. Sekcji Inżynierii Sanitarnej przy Komitecie Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk (1993–2002)[2], Komitetu Gospodarki Wodnej Polskiej Akademii Nauk – Oddziału Krakowskiego[2][5], New York Academy of Science (1995–2004)[2], International Water Association[2], Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów[2], Polskiego Towarzystwa Hydrobiologicznego[2][6]. Znalazła się w komitecie honorowym konferencji Hydromicro zorganizowanej przez Instytut Oceanologii PAN (2021)[7].

Była promotorką w trzech przewodach doktorskich[1], recenzowała dwadzieścia prac doktorskich, siedem prac habilitacyjnych (recenzje wydawnicze), piętnaście prac habilitacyjnych i dorobku naukowego w przewodach habilitacyjnych, dwa wnioski o nadanie tytułu profesora[2].

Nagrody i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Prof. Renata Aleksandra Kocwa-Haluch, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-05-20].
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u Historia Katedry Technologii Środowiskowych. Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. [dostęp 2020-05-20].
  3. ↑ Skład Konwentu Seniorów Politechniki Krakowskiej. bip.pk.edu.pl. [dostęp 2022-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  4. ↑ Obecny Senat Akademicki Krakowskiej Wyższej Szkoły Promocji Zdrowia. „Krakowska Wyższa Szkoła Promocji Zdrowia – 10 lat”, kwiecień 2012. 
  5. ↑ Komisja Gospodarki Wodnej. Polska Akademia Nauk – Oddział w Krakowie. [dostęp 2020-05-20].
  6. ↑ Lista członków Krakowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Hydrobiologicznego. Polskie Towarzystwo Hydrobiologiczne. [dostęp 2020-05-20].
  7. ↑ Komitet honorowy. hydromicro.pl, 2021. [dostęp 2021-09-09].
  8. ↑ M.P. z 1998 r. nr 32, poz. 460
  9. ↑ Odznaczeni pracownicy Politechniki Krakowskiej. „Nasza Politechnika Krakowska”. 5 (141), s. 4, maj 2015. 

Media użyte na tej stronie