Renata Zwoźniakowa

Renata Zwoźniakowa
Renata Prawdzic-Rudzka
Imię i nazwiskoRenata Prawdzic-Rudzka Zwoźniakowa
Data urodzenia1930
Data śmierci6 stycznia 1997
NarodowośćPolska
Językpolski
Ważne dzieła

"Liście laurowe i bobkowe"

Renata Prawdzic-Rudzka Zwoźniakowa (ur. 1930, zm. 6 stycznia 1997) – polska pisarka i krytyk teatralny, przedstawicielka małego realizmu. Żona polskiego historyka i dziennikarza Zdzisława Zwoźniaka.

Jako eseistka i krytyk teatralny była wzorem postawy moralnej intelektualisty w czasach PRL, a w jej domu skupiały się w czasie stanu wojennego niezależne środowiska twórcze. Jej twórczość zebrano w tomie "Liście laurowe i bobkowe"[1][2].

Zmarła 6 stycznia 1997 roku na raka gardła, po dziewięciu miesiącach walki o życie[3].

Nagrody

W 1996 roku otrzymała nagrodę Zarządu Regionu "Solidarności" za "książkę roku", a katowicki Oddział SDP przyznał jej nagrodę specjalną za wybitne humanistyczne walory jej publikacji i ideowo-moralną postawę[3].

Upamiętnienie

  • Jedna z ulic w Katowicach została nazwana jej imieniem.

Przypisy

  1. Renata Zwoźniakowa (1930 - 1997), katowice.wyborcza.pl
  2. Renata Zwoźniakowa (1930 - 1997), Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Katowice
  3. a b Renata Prawdzic-Rudzka Zwoźniakowa, archiwum.wyborcza.pl

Literatura

  • Renata Zwoźniakowa, Liście laurowe i bobkowe, wyd. EGO Stowarzyszenie Pisarzy Polskich 1996.