Renato Dulbecco

Ten artykuł od 2014-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Renato Dulbecco

Renato Dulbecco (ur. 22 lutego 1914 w Catanzaro w południowych Włoszech, zm. 20 lutego 2012 w La Jolla, Kalifornia) – amerykański onkolog pochodzenia włoskiego, laureat Nagrody Nobla.

Renato Dulbecco w wieku szesnastu lat został studentem Uniwersytetu w Turynie. Interesował się matematyką i psychologią, lecz podjął studia na kierunku medycznym. W roku 1947 wyjechał do USA. W latach 1952-1962 był profesorem w Kalifornijskim Instytucie Technologii w Pasadenie, a od roku 1962 - w Salk Institute for Biological Studies w La Jolla (San Diego). W roku 1972 objął posadę w Imperial Cancer Research Fund Laboratories w Londynie. W 1977 roku powrócił do stanów i objął katedrę profesora na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.

W roku 1973 badając retrowirusy odkrył zjawisko odwrotnej transkrypcji. W roku 1975 wraz z Davidem Baltimore i Howardem Teminem otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny za prowadzone badania nad wzajemnym oddziaływaniem wirusów rakotwórczych i materiału genetycznego żywej komórki.

Linki zewnętrzne

• Nobelprize.org The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1975, David Baltimore, Renato Dulbecco, Howard M. Temin - Renato Dulbecco - Autobiography
• Salk Institute - Renato Dulbecco. salk.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].