Renault Clio

Renault Clio – samochód osobowy klasy aut miejskich produkowany pod francuską marką Renault od 1990 roku. Od 2019 roku produkowana jest piąta generacja pojazdu.

Pierwsza generacja

Renault Clio I

Renault Clio I przed liftingiem
Inne nazwy	Renault Lutecia
Producent	Renault
Zaprezentowany	Marzec 1990
Okres produkcji	1990 – 1998 (Europa) 1996 – 2001 (Kolumbia)
Miejsce produkcji	Flins-sur-Seine Bursa Cordoba Haren-Vilvoorde Envigado Novo Mesto
Poprzednik	Renault 5
Następca	Renault Clio II
Dane techniczne
Segment	B
Typy nadwozia	3 i 5-drzwiowy hatchback
Skrzynia biegów	3 i 4-biegowa automatyczna 4 i 5-biegowa manualna
Napęd	przedni
Długość	3709 mm
Szerokość	1990–1996: 1616 mm 1996–1998: 1625 mm
Wysokość	1360 mm
Rozstaw osi	2472 mm
Masa własna	800–1000 kg
Zbiornik paliwa	43L
Liczba miejsc	5
Test Euro NCAP
Bagażnik	260–1055 l
Dane dodatkowe
Pokrewne	Renault Twingo I Renault 19
Konkurencja	Citroën Saxo Ford Fiesta Nissan Micra Opel Corsa SEAT Ibiza Toyota Starlet Volkswagen Polo

Renault Clio I – tył

Renault Clio I po drugim liftingu

Renault Clio I – tył po drugim liftingu

Renault Clio Williams

Renault Clio I zostało po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowane w 1990 roku jako następca Renault 5.

Nazwa Clio wywodzi się od Klio, czyli imienia muzy historii w mitologii greckiej. Pojazd zyskał duże uznanie w oczach dziennikarzy, którzy nagrodzili go tytułem "Samochód roku 1991"^[1]. W początkowej fazie produkcji, samochód oferowano z benzynowymi silnikami o pojemnościach 1.1 l (oznaczenie C1E), 1.2 l (E5F, E7F) i 1.4 l (E6J, E7J), oraz wysokoprężnym silnikiem o pojemności 1.9 l (F8Q). Z czasem gamę jednostek napędowych uzupełniły silniki o pojemności 1.8 l (F3P), oraz stosowane w usportowionych wersjach jednostki szesnastozaworowe 1.8 16V (F7P w Clio 16V), oraz 2.0 16V (F7R w limitowanej wersji Clio Williams).

W marcu 1994 roku Renault Clio zostało poddane modernizacji, w wyniku której pojawił się model o oznaczeniu "Phase II" (faza druga). Zmiany obejmowały zewnętrzne elementy wystroju nadwozia (m.in. atrapa chłodnicy, listwy boczne, tylne lampy, lusterka zewnętrzne), a także drobną kosmetykę wnętrza (nowe wzory tapicerki, przełączniki itp.). Powiększono też wyposażenie z zakresu bezpieczeństwa biernego (m.in. zastosowano pirotechniczne napinacze pasów bezpieczeństwa). Z oferty zniknął przestarzały silnik 1.1 l. W 1996 roku dokonana została ostatnia modernizacja Clio, czego efektem był model "Phase III" (faza trzecia). Zmiany widoczne były przede wszystkim w przedniej części pojazdu. Pojawiły się nowe, większe reflektory, atrapa chłodnicy zintegrowana ze zderzakiem, oraz inne detale jak trzeci stop na tylnej klapie. Wzmocniono elementy płyty podłogowej oraz nadwozia co zaowocowało znacznym poprawieniem bezpieczeństwa. Gama silnikowa została uzupełniona o nową konstrukcję benzynową o pojemności 1149 cm³ (D7F). W tej wersji Clio I produkowane było do 1998 roku. Renault Clio pierwszej generacji zostało wyprodukowane w 4 milionach egzemplarzy.

Wersje wyposażeniowe

• RL – podstawowa
• RN – średnia
• RT – wysoka
• S – lekko usportowiona wersja na bazie Clio 1.4 RN
• RTi – usportowiona, z ośmiozaworowym silnikiem 1.4 l (E7J) o mocy ok. 80 KM
• RSi – usportowiona, z ośmiozaworowym silnikiem 1.8 l (F3P) o mocy 109 KM (od roku 1995- 107 KM)
• 16V lub 16s – sportowa, z silnikiem 1.8 16V (F7P) o mocy 136 KM (16v katalizator) lub 140 KM (16s) (tylko "Phase I" i "Phase II")
• RC (inaczej „Societe”) – dwuosobowa wersja dostawcza

Wersje specjalne

• Baccara – luksusowa wersja Clio I (m.in. skórzana tapicerka, klimatyzacja, wspomaganie kierownicy) dostępna z ręczną i automatyczną skrzynią biegów i silnikami o pojemności 1.4 (E7J) oraz 1.8 l (F3P).
• Williams – limitowana, sportowa edycja z silnikiem 2.0 16V (F7R) o mocy 150 KM (tylko "Phase I" i "Phase II").
• Campus
• Graffiti – wersja Clio dla młodzieży dostępna w kolorach (białym, czarnym, malinowa czerwień, wrzosowy błękit).
• Be Bop – wersja Clio I dostępna od marca 1994 roku. Nadwozie: 3 i 5 drzwiowe. Silniki: benzynowy 1.2 i 1.4 oraz wysokoprężny 1.9. Wprowadzone wyposażenie seryjne: środkowe nawietrzniki, nowa środkowa konsola, gniazdo zapalniczki, 3-ramienna sportowa kierownica, wycieraczka tylnej szyby, sygnalizacja nie zgaszenia świateł po wyłączeniu silnika, oświetlenie bagażnika, drzwi częściowo pokryte tkaniną, niebieski dywanik.
• Oasis
• Chippie
• Mexx
• Grand Prix – wyprodukowano 500 sztuk. Napędzany był silnikiem F7P 1.8 16V. Jedynym dostępnym kolorem był niebieski metalizowano-perłowy. Takie auta najczęściej trafiały do miłośników Renault.
• MTV – tylko Phase 3. Bardzo rzadka wersja na Amerykę Łacińską. Samochód został wyposażony w aluminiowe felgi, dwie poduszki powietrzne, dodatkowe zegary oraz przyzwoite nagłośnienie.
• Maxi paradise – tylko Phase 3 (2 poduszki powietrzne, wspomaganie kierownicy, centralny zamek z pilotem, instalacja audio, szyberdach, charakterystyczne srebrne pełne kołpaki).

Silniki

Druga generacja

Renault Clio II
Renault Clio Storia
Renault Clio Campus

Renault Clio II przed liftingiem
Inne nazwy	Renault Lutecia Renault Clio Grande Renault Clio New Basic Renault Clio Mio Renault Novo Clio Renault Taxi Express Renault Clio Style
Producent	Renault
Zaprezentowany	Marzec 1998
Okres produkcji	1998 – 2012 (Francja) 1998 – 2010 (Meksyk) 2000 – 2018 (Arg.)
Miejsce produkcji	Flins-sur-Seine Dieppe[2] Novo Mesto Aguascalientes Córdoba Envigado Cutriba Bursa
Poprzednik	Renault Clio I
Następca	Renault Clio III
Dane techniczne
Segment	B
Typy nadwozia	3 i 5-drzwiowy hatchback 4-drzwiowy sedan (Thalia)
Skrzynia biegów	4-biegowa automatyczna 5-biegowa manualna
Napęd	przedni V6: tylny[2]
Długość	1998–2001: 3773 mm od 2001: 3811 mm
Szerokość	1639 mm V6: 1830 mm
Wysokość	1417 mm V6: 1356 mm
Rozstaw osi	2472 mm V6: 2532 mm
Masa własna	900–1015 kg V6: 1400 kg[2]
Zbiornik paliwa	50 l V6: 65 l
Liczba miejsc	5 V6: 2
Test Euro NCAP
Bagażnik	255–1035 l V6: 110 l
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Renault Thalia Renault Symbol Renault Clio V6
Pokrewne	Dacia Logan Dacia Sandero
Konkurencja	Citroën C3 Fiat Punto Ford Fiesta Honda Jazz Opel Corsa Peugeot 206 SEAT Ibiza Škoda Fabia Toyota Yaris Volkswagen Polo

Renault Clio II – tył

Renault Thalia

Renault Clio II po liftingu

Renault Clio II – tył po liftingu

(c) M 93, CC BY-SA 3.0 de

Renault Clio II po drugim liftingu

(c) M 93, CC BY-SA 3.0 de

Renault Clio II – tył po drugim liftingu

Renault Clio II po trzecim liftingu

argentyńskie Renault Clio Mio

Renault Clio V6

Renault Clio II został po raz pierwszy zaprezentowany wiosną 1998 roku.

Zaprojektowany od podstaw samochód wyróżniał się nowoczesną stylistyką, wyraźnie nawiązującą do poprzednika. Gama silników składała się ze zmodernizowanych jednostek 1.2 l (D7F) i 1.4 l (E7J) znanych z poprzedniej generacji Clio, oraz 1.6 l (K7M) i 1.6 16V (K4M) stosowanych wcześniej w większym modelu Renault Mégane. Dostępne były też silniki wysokoprężne – wolnossący oraz turbodoładowany – o pojemności 1.9 l. W 2000 roku pojawiła się jednostka 1.4 16V (K4J), natomiast rok później 1.2 16V (D4F), która zastąpiła ośmiozaworowy silnik 1.4 l (E7J). Także w 2000 roku pojawiła się sportowa wersja Clio II o nazwie Sport. Napędzana była silnikiem o pojemności 2.0 l (F4R) i mocy 172 KM. Pozwalała rozpędzać Clio do 100 km/h w czasie 7,3 sekundy i osiągać prędkość 220 km/h.

W 2001 roku wprowadzono na rynek wersję V6 z silnikiem o mocy ponad 230 KM z modelu Laguna, zmodyfikowanym przez oddział Renault Sport. Moc pojazdu przenoszona była z centralnie umieszczonego silnika tuż za przednimi fotelami na tylną oś^[3]. Wersja V6 standardowo wyposażona była w 17-calowe aluminiowe felgi. Pojazd przyśpiesza do 100 km/h w czasie 6,4 s i osiąga prędkość maksymalną 235 km/h^[2]. W 2000 roku wprowadzono na rynek także wersję z czterodrzwiowym nadwoziem typu sedan, zwaną w zależności od rynku Renault Clio Symbol, Renault Clio Sedan lub Renault Thalia. W tym samym roku Clio II przeszło gruntowną modernizację, w wyniku której powstał model "Phase 2". Zewnętrznie różnił się on całkowicie nową przednią ścianą nadwozia, tylnymi lampami, tylnym zderzakiem, listwami bocznymi i innymi detalami. Od nowa zaprojektowano wówczas wnętrze pojazdu, oraz wprowadzono zmiany w zawieszeniu oraz wyposażeniu odpowiedzialnym za bezpieczeństwo bierne. Od tego czasu Renault odeszło również od dotychczasowego systemu oznaczeń poziomu wyposażenia (RL, RN, RT itp.), na rzecz nowych określeń pochodzących z języka francuskiego (Authentique, Expression, Dynamique itp.). Nowością były turbodoładowane wysokoprężne jednostki napędowe typu common rail o pojemności 1.5 l (K9K) i mocach 65, 82 lub 100 KM. Stosowano je w modelach dCi. Wraz z liftingiem, ze współpracą z niemiecką firmą Porsche, zwiększono moc silnika V6 z 230 do 255 KM, dzięki czemu pojazd osiąga 100 km/h w czasie 5,8 s oraz prędkość maksymalną 250 km/h^[2].

Kolejna modernizacja pojazdu miała miejsce jesienią 2003 roku, kiedy pojawił się model "Phase 3". Zakres zmian był jednak niewielki i ograniczał się głównie do kosmetyki poprawiającej nieco wygląd samochodu (m.in. Delikatne przemodelowanie przedniego zderzaka czy "nerek" atrapy chłodnicy.). W tej formie auto dotrwało do 2005 roku, kiedy zaprezentowano jego następcę – Clio III. Nie spowodowało to jednak zakończenia produkcji Clio II.

Samochód po następnej modernizacji ("Phase 4"), po debiucie Clio III był w dalszym ciągu oferowany na niektórych rynkach pod nazwą Clio Storia lub Clio Campus (m.in. w Polsce). Aby unowocześnić przestarzałą sylwetkę Renault zmieniło lekko wygląd wersji Storia/Campus. Zmianie uległ tył,przód oraz podzespoły. Następca modelu Thalia został zaprezentowany w 2008 roku na bazie modelu II, a nie III generacji.

Kolejna modernizacja (Phase V), miała miejsce w 2009 roku. W związku z liftingiem zmieniono zderzaki, przemodelowano atrapę chłodnicy, dodano chromowane akcenty na zewnątrz i wewnątrz pojazdu, oraz wprowadzono wspomaganie kierownicy jako seryjne, już w podstawowej odmianie^[4].

W 2012 roku podczas targów motoryzacyjnych w São Paulo zaprezentowano model Clio Mercosur/Clio Mio będący zmodernizowanym modelem drugiej generacji. Auto przeznaczone jest na rynek Ameryki Południowej. Pojazd otrzymał nowy pas przedni z nowymi reflektorami oraz atrapą chłodnicy, a także nowy pas tylny z nowymi lampami i klapą bagażnika^[5].

Wersje wyposażeniowe

Wersje (Phase 1)

• RL
• RN (RTA)
• RT (RTE)
• RXT
• RXE
• f
• Sport
• MTV
• Tech Far
• Tech Road (klimatyzacja, 4 poduszki, fotele kubełkowe, CD radio, tylna kanapa dzielona, centralny zamek z konsoli i kluczyka, szyby atermiczne dymione zieleń, lakier perłowy metalizowany, halogeny przeciwmgielne, reflektory podwójne soczewkowe, silnik 1.2 16v 75 KM)
• Tech Run
• Initiale
• Societe (dostawcza)

Wersje (Phase 2, 3 i 4)

• Access
• Alize
• All Inclusive
• Authentique
• Dynamique
• Expression
• Extreme / Billabong
• Fairway
• Privilege
• Initiale
• Initiale Paris
• Sport
• Sport Jean Ragnotti
• Cup
• Trophy
• Societe (dostawcza)
• Storia / Campus
• MTV

Wersje (Phase 5)^[4]

• Authentique
• All Inclusive
• Societe

Silniki

Silniki Clio (Phase 1, 2 i 3)

Silniki Clio Storia (Phase 4 i 5)

• Benzynowe

Dla wersji 1.2 60 LPG w nawiasach kwadratowych podano osiągi przy zasilaniu silnika gazem LPG.

• Wysokoprężne

Trzecia generacja

Renault Clio III

Renault Clio III przed liftingiem
Inne nazwy	Renault Lutecia Renault Euro Clio Renault Clio Collection
Producent	Renault
Zaprezentowany	Frankfurt Motor Show 2005
Okres produkcji	2005 – 2012
Miejsce produkcji	Flins-sur-Seine Bursa Valladolid
Poprzednik	Renault Clio II
Następca	Renault Clio IV
Dane techniczne
Segment	B
Typy nadwozia	3 i 5-drzwiowy hatchback 5-drzwiowe kombi
Skrzynia biegów	4-biegowa automatyczna 5 i 6-biegowa manualna
Napęd	przedni
Długość	2005–2009: 3986 mm 2009–2012: 4032 mm kombi: 4233 mm Sport F1 Team R27: 3990 mm
Szerokość	2005–2009: 1707 mm 2009–2012: 1720 mm kombi: 1719 mm Sport F1 Team R27: 1770 mm
Wysokość	1497 mm Sport F1 Team R27: 1485 mm
Rozstaw osi	2575 mm
Masa własna	1080–1260 kg
Zbiornik paliwa	55 l
Liczba miejsc	5
Test Euro NCAP
Bagażnik	288–1038 l kombi: 403–1277 l
Ładowność	430 kg
Dane dodatkowe
Pokrewne	Renault Modus Renault Thalia Dacia Logan Dacia Sandero Nissan Micra Nissan Note
Konkurencja	Citroën C3 Fiat Punto Ford Fiesta Opel Corsa Peugeot 207 SEAT Ibiza Škoda Fabia Toyota Yaris Volkswagen Polo

Renault Clio III – tył

Renault Clio III Kombi

Renault Clio III po liftingu

Renault Clio III – tył po liftingu

Renault Clio III RS

Renault Clio III został po raz pierwszy zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie w 2005 roku.

Auto zbudowane zostało na bazie płyty podłogowej stworzonej we współpracy koncernu Renault z japońskim koncernem Nissan, dzielonej m.in. z modelem Renault Modus, Nissan Micra oraz Nissan Note^[6]. Początkowo pojazd produkowany był jedynie w wersji hatchback w odmianie 3 i 5-drzwiowej, a następnie do oferty w 2007 roku wprowadzono zaprezentowaną podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie wersję kombi pojazdu o nazwie Grandtour^[7], która produkowana jest w Turcji^[6]. W 2007 roku zaprezentowana została sportowa wersja pojazdu F1 Team R27, która otrzymała silnik o mocy 197 KM oraz żółty kolor nadwozia z czarnymi elementami^[8]. W 2009 roku auto przeszło face lifting (oznaczenie Phase II). Zmieniono m.in. reflektory przednie upodabniając model do Renault Megane oraz atrapę chłodnicy, przedni zderzak w którym zastosowane zostały duże światła przeciwmgłowe. Z tyłu pojazdu zmienione zostały lampy^[9].

W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 2006 model zajął 1. pozycję, był to pierwszy przypadek, gdy ten sam model zdobył powtórnie pierwsze miejsce^[10].

Wersje wyposażeniowe

• Authentique
• Alizé
• Business
• Expression
• Pack
• Luxe
• Rip Curl
• Wind
• Extreme
• Dynamique
• Sport
• 20th Limited Edition
• Night & Day
• S
• GT
• RS 200
• RS 200 Cup
• RS Gordini
• RS ‚Ange & Démon’
• RS Red Bull Racing RB7

Silniki

• Benzynowe

• Wysokoprężne

Czwarta generacja

Renault Clio IV

Renault Clio IV przed liftingiem
Inne nazwy	Renault Lutecia
Producent	Renault
Projektant	Laurens van der Acker
Zaprezentowany	Paris Motor Show 2012
Okres produkcji	2012 – 2020
Miejsce produkcji	Flins-sur-Seine Bursa Novo Mesto
Poprzednik	Renault Clio III
Następca	Renault Clio V Renault Captur II (Clio Grandtour)
Dane techniczne
Segment	B
Typy nadwozia	5-drzwiowy hatchback 5-drzwiowe kombi
Skrzynia biegów	5,6-biegowa manualna 6-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	4062 mm kombi: 4262 mm
Szerokość	1732 mm
Wysokość	1448 mm
Rozstaw osi	2589 mm
Masa własna	980–1071 kg kombi: 1030–1122 kg
Zbiornik paliwa	45 l
Liczba miejsc	5
Test Euro NCAP
Bagażnik	300–1146 l kombi: 443–1380 l
Dane dodatkowe
Pokrewne	Renault Captur Nissan Micra
Konkurencja	Citroën C3 Ford Fiesta Opel Corsa Peugeot 208 SEAT Ibiza Škoda Fabia Volkswagen Polo

Renault Clio IV – tył

Renault Clio IV Kombi

Renault Clio IV po liftingu

Renault Clio IV – tył po liftingu

Renault Clio IV RS

Renault Clio IV zostało po raz pierwszy zaprezentowane podczas targów motoryzacyjnych w Paryżu w 2012 roku.

Pojazd zaprojektowany został przez Laurensa van der Ackera, który nowy styl scharakteryzował trzema słowami: prosty, ciepły i zmysłowy. Producent zrezygnował po raz pierwszy z trzydrzwiowej odmiany modelu na rzecz bardziej sportowej stylizacji modelu pięciodrzwiowego. W 2014 roku ofertę pojazdu wzbogacono o wersję Clio RS Gordini, która dostała wzmocniony silnik o pojemności 1.6-litra z turbodoładowaniem o mocy 230 KM oraz 285 Nm momentu obrotowego. W porównaniu do konwencjonalnego modelu Clio RS, moc podniesiono o 30 KM, zaś moment obrotowy o 51 Nm. Przyspieszenie od 0 do 100 km/h zajmuje 5,9 sekundy, zaś prędkość maksymalna powinna dobić do 250 km/h^[11].

Podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 2015 roku zaprezentowana została sportowa wersja Clio RS 220 EDC Trophy. Auto otrzymało zmienioną charakterystykę pracy silnika oraz większy układ turbodoładowania dzięki czemu silnik o pojemności 1.6 l otrzymał moc 220 KM. Pojazd otrzymał obniżone oraz utwardzone zawieszenie^[12].

Produkcja samochodu zakończona została w drugiej połowie 2020 roku. Clio IV było przez pewien czas produkowane i sprzedawane razem z piątą generacją modelu, jednak w Europie oferowane wtedy było już pod nazwą Clio Generation (także w wersji kombi)^[13].

Wersje wyposażeniowe

• Authentique/Life
• Expression/Zen
• Limited
• Dynamique
• Luxe
• GT

Podstawowe wyposażenie standardowej wersji pojazdu obejmuje m.in. dwie czołowe oraz dwie boczne poduszki powietrzne, system ABS z systemem EBA, system ESP i ESC, system wspomagania ruszania pod górę HSA, elektryczne sterowanie szyb przednich oraz elektryczne sterowanie lusterek oraz światła do jazdy dziennej wykonane w technologii LED^[14].

W zależności od wersji wyposażeniowej pojazdu auto doposażyć można opcjonalnie w m.in. system multimedialny Media Nav z 7-calowym ekranem dotykowym, radioodtwarzaczem z Bluetooth, USB oraz AUX, czujniki zmierzchu, czujnik deszczu, światła przeciwmgłowe, skórzaną kierownicę, skórzaną tapicerkę, klimatyzację manualną, system wspomagania parkowania tyłem^[15]

Wersje limitowane

• Graphite
• Techno Feel
• RS Gordini
• RS Trophy
• RS Monaco GP

Silniki^[16]

• Benzynowe

• Wysokoprężne

Piąta generacja

Renault Clio V

Renault Clio V Intense
Inne nazwy	Renault Lutecia
Producent	Renault
Projektant	Laurens van der Acker
Zaprezentowany	Luty 2019
Okres produkcji	od 2019
Miejsce produkcji	Novo Mesto Bursa
Poprzednik	Renault Clio IV
Dane techniczne
Segment	B
Typy nadwozia	5-drzwiowy hatchback
Skrzynia biegów	5 i 6-biegowa manualna 7-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	4050 mm
Szerokość	1798 mm
Wysokość	1440 mm
Rozstaw osi	2583 mm
Masa własna	980-1090 kg
Zbiornik paliwa	42 l (SCe i TCe) 39 l (TCe LPG, Blue dCi i e-Tech)
Liczba miejsc	5
Test Euro NCAP
Bagażnik	391 l 300 l E-TECH[17]
Ładowność	473-583 kg
Dane dodatkowe
Pokrewne	Renault Captur Renault Arkana Nissan Micra Nissan Juke
Konkurencja	Citroën C3 Ford Fiesta Opel Corsa Peugeot 208 SEAT Ibiza Škoda Fabia Volkswagen Polo

Renault Clio V – tył

Renault Clio V RS Line

Renault Clio V RS Line – tył

japońskie Renault Lutecia V

Renault Clio V zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 2019 roku.

Piąta generacja Clio obrała ewolucyjny kierunek zmian. Samochód ma w porównaniu do poprzednika podobny kształt nadwozia, podobną linię okien i zbliżone proporcje^[18]. Jest to jednak zupełnie nowa konstrukcja zbudowana od podstaw na nowej platformie koncernu Renault-Nissan-Mitsubishi. Samochód jest przez to krótszy, ale i szerszy oraz wyższy. Kabina pasażerska jest także przestronniejsza^[19].

Nowe Renault Clio trafiło do salonów sprzedaży w Polsce we wrześniu 2019 roku. Samochód oferowany będzie w wariancie benzynowym i wysokoprężnym, a także po raz pierwszy jako hybryda^[20].

Clio LPG

W czerwcu 2020 roku wprowadzono do sprzedaży odmianę wyposażoną w fabryczną instalację LPG. Źródłem napędu jest jednostka 1.0 TCe o mocy 100 KM, natomiast pojemność butli na gaz wynosi 32 litry. Instalacja gazowa jest montowana bezpośrednio w zakładzie produkcyjnym Renault^[21].

Clio E-Tech

W czerwcu 2020 roku wprowadzono do sprzedaży odmianę hybrydową pojazdu. Źródłem napędu samochodu jest wolnossący silnik benzenowy 1.6 o mocy 90 KM, współpracujący z rozrusznikoalternatorem HSG oraz silnikiem elektrycznym. Łączna moc tego układu to 140 KM, a za przekazywanie napędu odpowiada zautomatyzowana skrzynia biegów Multi Mode. Ceny Clio E-Tech zaczynają się od 79 900 zł^[22].

Wersje wyposażenia

• Life
• Zen
• Intens
• R.S. Line
• Initiale Paris

Standardowe wyposażenie podstawowej wersji Life pojazdu obejmuje m.in. 6 poduszek powietrznych, systemy kontroli bezpiecznej odległości, rozpoznawania znaków drogowych, oraz utrzymania pasa ruchu, światła Full LED, elektrycznie regulowane lusterka, centralny zamek z pilotem, elektryczne wspomaganie kierownicy, komputer pokładowy, elektrycznie regulowane szyby przednie, fotel kierowcy z regulacją wysokości, oraz instalacja do montażu radia.

Bogatsza wersja Zen dodatkowo wyposażona jest w m.in. lusterka i klamki zewnętrzne lakierowane pod kolor nadwozia, kierownicę obszytą skórą, podgrzewane lusterka zewnętrzne, klimatyzację manualną, elektrycznie regulowane szyby tylne, oraz system multimedialny z 7 calowym ekranem dotykowym, Bluetooth i Android Auto/Apple CarPlay.

Najbogatsza wersja Intens dodatkowo wyposażona została także w m.in. 16-calowe alufelgi, czujnik deszczu, elektrycznie składane lusterka zewnętrzne, karta Renault Hands Free, system wspomagania parkowania tyłem, klimatyzację automatyczną, fotel pasażera z regulacją wysokości, a także nawigację satelitarną.

W zależności od wersji wyposażenia pojazdu opcjonalnie możemy dokupić m.in. aktywny tempomat, tapicerkę skórzaną, czujniki cofania, kamera cofania, kamery 360 stopni, podgrzewane przednie siedzenia, system multimedialny z 9,3 calowym ekranem dotykowym, czy też system audio marki Bose^[23].

Silniki

• Benzynowe do 2021 roku^[23]

• Benzynowe od 2021 roku^[17]

TCe 100 LPG w nawiasach kwadratowych [] podano osiągi przy zasilaniu LPG.
E-TECH 140 wersja hybrydowa, bez nawiasów podano łączne parametry silnika elektrycznego oraz spalinowego, w nawiasach kwadratowych [] dane dla silnika spalinowego, w nawiasach trójkątnych <> dla silnika elektrycznego.

• Wysokoprężne do 2021 roku^[23]

Bibliografia

• Renault Clio, TomaszT. Kośmicki (tłum.), Warszawa: WKiŁ, 1995, ISBN 83-206-1149-0, OCLC 750767332 .
• „Renault Clio II” WKiŁ, ISBN 83-206-1397-3
• Renault Clio – instrukcja obsługi
• Renault Clio II – instrukcja obsługi
• materiały reklamowe Renault

Linki zewnętrzne

• Test Renault Clio III Sport. moto.net.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-17)].
• Informacje o Clio III na stronie Renault Polska. renault.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-20)].
• Informacje o Clio Storia na stronie Renault Polska. renault.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-20)].

Przypisy