Renault Dauphine

Renault Dauphine
Ilustracja
Renault Dauphine w Wielkiej Brytanii
Inne nazwy

Alfa Romeo Dauphine
Renault Ondine
IKA Dauphine
IKA Gordini

Producent

Renault

Okres produkcji

1956–1967

Miejsce produkcji

Francja Flins
Meksyk Ciudad Sahagún
Valladolid
Argentyna Santa Isabel
Australia Melbourne
Włochy Mediolan (1959–1964)[1]
Izrael Neszer
Algieria Algier
Nowa Zelandia Lower Hutt
Belgia Haren
Brazylia São Bernardo do Campo

Poprzednik

Renault 4CV

Następca

Renault 6
Renault 8/10

Dane techniczne
Segment

B/C

Typy nadwozia

4-drzwiowe sedan

Silniki

R4 845 cm³

Skrzynia biegów

3-biegowa manualna
4-biegowa manualna
3-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

3937 mm[2]

Szerokość

1524 mm

Wysokość

1441 mm

Rozstaw osi

2267 mm

Masa własna

650 kg

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Hino Contessa

Konkurencja

Volkswagen Garbus

Renault Dauphinekompaktowy samochód osobowy produkowany przez francuskie przedsiębiorstwo Renault w latach 1956–1967. Sprzedawany był także w latach 1960–1962 w bogatszej wersji pod nazwą Renault Ondine. Samochód montowany był w wielu miejscach: w Południowej Afryce, Australii, Meksyku, Belgii, Irlandii, a także na licencji we Włoszech, w Brazylii, Hiszpanii, Argentynie, Izraelu, Stanach Zjednoczonych oraz Japonii. Dostępna była także usportowiona wersja, Gordini, wyposażona w 4-biegową manualną skrzynię biegów, hamulce tarczowe na obydwu osiach oraz w mocniejszy silnik.

Wersja Gordini dzierżyła kilka rekordów średniej prędkości w klasie samochodów z silnikiem o pojemności skokowej od 750 do 1100 cm³, 24 października 1964 zostały uznane wyniki na dystansach: 25 000 i 50 000 km oraz 25 000 mil, średnie prędkości to odpowiednio: 95,643, 97,156 i 96,657 km/h[3].

Historia

Renault Dauphine
Tył pojazdu

Produkcja Dauphine ruszyła w 1956 roku, samochód miał zastąpić starzejący się model 4CV, który zdążył już odnieść sukces marketingowy. Jednocześnie samochód był projektowany z myślą o eksporcie na rynek amerykański[4]. Nowy samochód posiadał, podobnie jak poprzednik, nadwozie samonośne. Był to 4-drzwiowy sedan, cięższy i dłuższy o 300 mm od 4CV. Do napędu użyto tego samego silnika, powiększono jego pojemność z 760 cm³ do 845 cm³, a w efekcie moc z 19 KM do 32 KM (14 kW do 24 kW). Silnik pozostał umieszczony z tyłu, napędzał koła tylne; był to w czasie produkcji popularny układ stosowany także przez Volkswagena oraz Fiata[5].

Przez cały okres produkcji powstały dwie limitowane edycje Dauphine. Amédée Gordini opracował wersję z silnikiem wzmocnionym do 37 KM (27,2 kW), którą sprzedawano pod nazwą Dauphine Gordini. Pod koniec produkcji sprzedawana była także wersja 1093, wyposażona w silnik wzmocniony do 55 KM (41 kW). Wprowadzono w niej także szereg modyfikacji, które pozwalały na osiągnięcie prędkości maksymalnej równej 130 km/h.

W 1966 zarząd Renault stwierdził, że pierwszy milion egzemplarzy Dauphine został wyprodukowany szybciej, niż w przypadku jakiegokolwiek modelu wcześniej, zajęło to cztery lata[6]. Łącznie powstało 2 150 738 egzemplarzy[7].

Obecnie Dauphine krytykowany bywa za słabe osiągi oraz właściwości jezdne i awaryjność[8]. W 2002 podczas programu radiowego Car Talk Dauphine został umieszczony na dziewiątej pozycji w zestawieniu Najgorszych Samochodów Tysiąclecia, określono go jako „samochód, przy którym projektanci się zbytnio nie napracowali”[9]. W 2007 roku magazyn Time zaliczył model do grona 50 najgorszych aut wszech czasów (wespół jednak z takimi samochodami jak Ford Model T), sam samochód skomentowano jako „największa wpadka francuskiej inżynierii od czasów powstania linii Maginota”, negatywnie oceniając m.in. rdzewienie i słabe przyspieszenie[10]. Podczas testów prasowych budżetowych samochodów w USA w 1957 roku jednakże określono go jako „doskonały samochód do jazdy, czy na autostradzie, czy w ruchu”, utrzymujący dużą szybkość na autostradzie; wśród zalet wymieniono też cichy i bardzo ekonomiczny silnik oraz doskonałą widoczność[11]. W 1958 roku był najlepiej sprzedającym się czterodrzwiowym zagranicznym samochodem w USA[12]. Kosztował wówczas 1645 dolarów, będąc tańszym od samochodów amerykańskich[12]. W ankiecie w USA z 1959 roku, 85,4% użytkowników oceniło samochód jako „doskonały”, a tylko 0,7% jako kiepski i jedynie 5,8% doświadczyło awarii[4]. Wśród zalet samochodu wymieniano wówczas wyjątkowo dobrą ekonomikę oraz manewrowość, z średnicą skrętu 9,5 m (oba parametry lepsze od Volkswagena „garbusa”, za którym Renault zajmował drugie miejsce pod względem popularności samochodów importowanych)[4]. Czas przyspieszenia do 80 km/h wynosił 21 sekund i był porównywalny z większością samochodów importowanych (również o pół sekundy lepszy od Volkswagena)[4]. Niewielki bagażnik był porównywalny z dwudrzwiowym „garbusem”[4].

Produkcja zagraniczna

Alfa Romeo Dauphine
Silnik

Model produkowany był na licencji we Włoszech w latach 1959–1964 przez Alfę Romeo pod nazwą Alfa Romeo Dauphine. Od francuskiej wersji różnił się on zastosowaną instalacją elektryczną (Magneti-Marelli, 12V), innymi lampami oraz emblematami „Dauphine Alfa-Romeo” lub „Ondine-Alfa Romeo” (w zależności od wersji).

Samochód produkowany był także w latach 1959–1968 w Brazylii przez Willys-Overland do Brasil. Powstały następujące wersje:

  • Dauphine: 23 887 sztuk (1959–1965);
  • Gordini: 41 052 sztuki (1962–1968);
  • Renault 1093: 721 sztuk (1963–1965);
  • Teimoso (wersja oszczędnościowa, bez wyposażenia dodatkowego): 8 967 sztuk (1965–1967).

Łącznie w Brazylii zmontowano 74 627 egzemplarzy.

W Argentynie produkcją modelu zajmowało się przedsiębiorstwo Industrias Kaiser Argentina, powstało łącznie 97 209 egzemplarzy IKA Dauphine i Gordini. Dostępna była sportowa odmiana 1093, nie była ona jednak tożsama z wersją francuską.

W Hiszpanii samochód montowany był w latach 1958–1967 przez oddział Renault, F.A.S.A, powstało 125 912 sztuk modelu[13].

Japoński samochód Hino Contessa 900 budowany był na francuskiej licencji, wykorzystywał on platformę Dauphine[14].

Specyfikacje silników

SilnikRodzaj paliwaPojemność skokowaMoc maksymalnaMaksymalny moment obrotowyPrędkość maksymalna0-100 km/hStosunek mocy do masy
Type 670-1Benzyna845 cm³27,0 KM (20,1 kW)
przy 4000 obr./min
66 N·m112 km/h37 s41,54 KM/tona
GordiniBenzyna845 cm³36 KM (26,8 kW)
przy 4000 obr./min
65 N·m130 km/h30 s54,55 KM/tona

Przypisy

  1. dauphinomaniac.org: Dauphine AlfaRoméo (fr.). [dostęp 2008-09-28].
  2. carfolio.com: Technical specifications of 1956 Renault Dauphine (ang.). [dostęp 2007-08-22].
  3. OFFICIAL LIST OF WORLD SPEED RECORDS HOMOLOGATED BY THE FIA IN CATEGORY A (ang.). W: argent.fia.com [on-line]. [dostęp 2012-10-20].
  4. a b c d e Arthur R. Railton. Which import is best for you?. „Popular Mechanics Magazine”. 112 (3), s. 96-103, wrzesień 1959 (ang.). 
  5. Laurence Pomeroy. BMC's Mini: The Background story: Part one: The Volkswagen cometh. „Small Car”, s. 42 - 47, styczeń 1965. 
  6. News and Views: 1M Renault 4. „Autocar”. vol 124 (nbr 2651), s. page 248, 4 lutego 1966. 
  7. renault.com: Dauphine. [dostęp 2007-08-22].
  8. icnewcastle.icnetwork.co.uk: Renault Dauphine (ang.). [dostęp 2007-07-25].
  9. Car Talk: The Worst Cars of the Millenium. [dostęp 2007-07-25]. Cytat: The Worst Car of Millenium, car was truly unencumbered by the engineering process
  10. 1956 Renault Dauphine na liście "50 Worst Cars of All Time" (ang.). [dostęp 2009-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-04)]. Cytat: The most ineffective bit of French engineering since the Maginot Line
  11. Do small cars make cents?. „Popular Mechanics Magazine”. 107 (2), s. 300, luty 1957. 
  12. a b Parade of foreign cars 1959. „Popular Mechanics Magazine”. 111 (1), s. 165, 170, styczeń 1959 (ang.). 
  13. www.dauphinomaniac.org: Dauphine Fasa. [dostęp 2007-08-22].
  14. datsun.org: THE BRE HINO CONTESSA 900 & 1300 COUPE. [dostęp 2007-08-22].

Media użyte na tej stronie

Flag of Italy (1946–2003).svg
Flag of Italy from 1946 to 2003, when exact colors were specified.
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Spain (1945–1977).svg
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Spain during the Spanish State. It was adopted on 11 October 1945 with Reglamento de Banderas Insignias y Distintivos (Flags, Ensigns and Coats of Arms Bill)
Renault Dauphine Interior 1.jpg
Autor: Akela NDE (talk), Licencja: CC BY-SA 2.0 fr
Ten plik został załadowany za pomocą narzędzia Commonist.
Renault Dauphine Gordini (11031595474).jpg
Autor: Andrew Bone from Weymouth, England, Licencja: CC BY 2.0
Exhibited at the NEC Birmingham Classic Car Show November 15-17, 2013
DauphineAlfa Romeo1964Fwp.JPG
Autor: Ligabo, Licencja: CC BY-SA 3.0
Renault Dauphine Alfa Romeo del 1964, fotografata al Raduno Auto Storiche di Medole nel 2010
Dauphine (3500884460).jpg
Autor: allen watkin from London, UK, Licencja: CC BY-SA 2.0
Magnificent Motors,Eastbourne,May 2009
Willys Renault Ventoux engine 1962.jpg
Autor: Rodrigo de Almeida Fraga de Oliveira, cropped and lightly adjusted by uploader Mr.choppers, Licencja: CC BY 3.0
Renault Ventoux engine in a Brazilian-made 1962 Willys-Overland Dauphine. Nice chromed "Ventoux" walve cover.