Renault R312
| ||
 Renault R312 w Colmar | ||
| Dane ogólne | ||
| Producent | Renault | |
| Premiera | 1985 | |
| Lata produkcji | 1987–1997 | |
| Miejsce produkcji |  Francja | |
| Dane techniczne | ||
| Układ drzwi | 2-2-2 | |
| Liczba drzwi | 3 | |
| Wysokość podłogi | 600 mm | |
| Silniki | Renault MIDR 062045 9,83 dm³ | |
| Moc silników | 206 KM | |
| Długość | 11990 mm | |
| Szerokość | 2500 mm | |
| Wysokość | 3110 mm | |
| Wnętrze | ||
| Liczba miejsc ogółem | 108 | |
| Liczba miejsc siedzących | 28 | |
Portal  Komunikacja miejska | ||
Renault R312 — jeden z najpopularniejszych miejskich autobusów we Francji, produkowany w latach 1987–1997 w ilości ponad 4000 modeli (z czego 1600 autobusów dla Paryża), przez francuski koncern Renault.
Model R312 powstał w wyniku prac nad obniżeniem podłogi w autobusach. Pierwszy prototyp zbudowany został w 1985 roku. Dla obniżenia podłogi silnik umieszczono poziomo na tylnym zwisie, co umożliwiło także dodanie trzecich drzwi. Zastosowane zostały także koła o mniejszym promieniu. Mimo to wejście do wnętrza pojazdu wciąż ograniczał jeden stopień. Uznano to jednak w owych czasach za sukces, który nie miał wtedy naśladowców.
Dlatego nieprędko przystąpiono do budowy autobusu w 100% niskopodłogowego. Dopiero w 1995 roku zaprezentowany został w pełni niskopodłogowy model Agora, a dwa lata później — w 1997 — produkcję R312 zakończono.
Modelami konkurencyjnymi do R312 są Iveco 490, BredaMenarinibus M220 oraz Van Hool A500.
W Polsce największym użytkownikiem R312 jest PKSiS Oświęcim, który obsługuje tymi pojazdami linie podmiejskie. W komunikacji miejskiej natomiast R312 eksploatowane są w Zgierzu i na Górnym Śląsku.
Bibliografia
- Marcin Stiasny: Atlas autobusów. Poznań: Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, 2008, s. 179. ISBN 978-83-920757-4-5.
Media użyte na tej stronie
