Reprezentacja Arabii Saudyjskiej w piłce nożnej mężczyzn
Przydomek | الأخضر (trb. al-‘Akhḍar, Zieloni) | ||||
---|---|---|---|---|---|
Związek | Saudyjski Związek Piłki Nożnej (الاتحاد العربي السعودي لكرة القدم) | ||||
Sponsor techniczny | |||||
Trener | Hervé Renard | ||||
Skrót FIFA | KSA | ||||
Ranking FIFA | 51. (1437,78 pkt.)[a] | ||||
Miejsce w rankingu Elo | 43. (22 listopada 2022) (1692 pkt.) | ||||
Zawodnicy | |||||
Kapitan | |||||
Najwięcej występów | Mohammed Al-Deayea (178) | ||||
Najwięcej bramek | Madżid Abdullah (71) | ||||
Mecze | |||||
Pierwszy mecz Arabia Saud. 3:1 Syria (Bejrut, Liban; 20 października 1957) | |||||
Najwyższe zwycięstwo Timor Wsch. 0:10 Arabia Saud. (Dili, Timor Wsch.; 17 listopada 2015) | |||||
Najwyższa porażka ZRA 13:0 Arabia Saud. (Casablanca, Maroko; 6 września 1961) | |||||
Medale | |||||
Mistrzostwa Azji | |||||
| |||||
Strona internetowa | |||||
|
Reprezentacja Arabii Saudyjskiej w piłce nożnej mężczyzn (arab. منتخب السعودية لكرة القدم ) – zespół biorący udział w imieniu Arabii Saudyjskiej w zawodach piłkarskich. Na mistrzostwach świata zadebiutował w 1994 i wówczas właśnie drużyna prowadzona przez Argentyńczyka Jorge Raúla Solariego zanotowała swój najlepszy rezultat. Dzięki zwycięstwom nad Belgami i Marokańczykami Synowie pustyni niespodziewanie zajęli w grupie drugie miejsce i grali dalej. W drugiej rundzie już dość wyraźnie ulegli reprezentacji Szwecji. W kolejnych turniejach szło im znacznie gorzej – nigdy nie udało już im się opuścić fazy grupowej, a z piętnastu meczów wygrali tylko dwa, zremisowali również dwa, pozostałe jedenaście przegrali, często bardzo dotkliwie (na przykład w 2002 aż 0:8 z Niemcami czy w 2018 0:5 z Rosją). Na kolejne zwycięstwo z Egiptem musieli zresztą czekać aż do 2018 roku, ale już na kolejnym mundialu w 2022 roku sprawili ogromną sensację pokonując dwukrotnego mistrza świata - Argentynę 2:1. Następne dwa mecze jednak przegrali i zajęli ostatnie miejsce w grupie.
Mimo tak słabych wyników na mistrzostwach świata Arabowie i tak należą do najbardziej utytułowanych azjatyckich drużyn – aż trzy razy zdobywali Puchar Azji – w 1984, 1988 i 1996 (jedynie Japończycy mają więcej). Dodatkowo w 1992, 2000 i 2007 zdobywali w nim drugie miejsce. Trzykrotnie kończyli te rozgrywki na fazie grupowej (2004, 2011, 2015). Zakwalifikowali się też do Pucharu Azji 2019.
Ich reprezentacja U-16 w 1989 niespodziewanie wygrała w juniorskich mistrzostwach świata.
Za największe indywidualności reprezentacji uchodzili do niedawna – bramkarz Mohammed Al-Deayea i napastnik Sami Al-Jaber, którzy grali na wszystkich poprzednich turniejach o Puchar Świata. Obaj pożegnali się z kadrą po Mundialu 2006.
Reprezentacja Arabii Saudyjskiej wystąpiła również cztery razy z rzędu (w tym trzy razy w roli gospodarza) w rozgrywkach o Puchar Konfederacji (Puchar Króla Fahda). W debiutanckim występie (1992) Arabowie zdołali zająć drugie miejsce po porażce w meczu finałowym z Argentyną 1:3. Drugi i trzeci występ (odpowiednio w 1995 i 1997) zakończyli już po fazie grupowej. Ostatni jak dotąd turniej (1999) zakończyli na czwartym miejscu przegrywając w meczu o trzecie miejsce ze Stanami Zjednoczonymi 0:2.
Udział w międzynarodowych turniejach
Mistrzostwa świata
| Puchar Azji
| Puchar Konfederacji
|
Trenerzy Arabii Saudyjskiej od lat 90.
- 1990-92 – Nelson Rosa Martins
- 1992-92 – Caldinho Garcia
- 1993-93 – José Candido
- 1993-94 – Leo Beenhakker
- 1994-94 – Mohammed Al-Karashi
- 1994-94 – Ivo Wortmann
- 1994-94 – Jorge Raúl Solari
- 1994-95 – Mohammed Al-Karashi
- 1995-96 – Zé Mario
- 1996-97 – Nelo Vingada
- 1997-97 – Otto Pfister
- 1998-98 – Carlos Alberto Parreira
- 1998-00 – Milan Máčala
- 2000-00 – Nasser Al-Johar
- 2001-01 – Slobodan Santrač
- 2001-02 – Nasser Al-Johar
- 2002-04 – Gerard van der Lem
- 2004-05 – Gabriel Calderón
- 2005-07 – Marcos Paquetá
- 2007-08 – Hélio
- 2008-09 – Nasser Al-Johar
- 2009-11 – José Peseiro
- 2011-13 – Frank Rijkaard
- 2013-14 – Juan Ramón López Caro
- 2014-15 – Cosmin Olăroiu
- 2015-15 – Faisal Al-Baden
- 2015-17 – Bert van Marwijk
- 2017-17 – Edgardo Bauza
- 2017-19 – Juan Antonio Pizzi
- 2019-19 – Youssef Anbar
- od 2019 – Hervé Renard
Rekordziści
- stan na 29 stycznia 2019
|
Pogrubioną czcionką zaznaczono piłkarzy, którzy aktualnie występują w reprezentacji. |
Przypisy
- ↑ a b Saudi Arabia – Record International Players. RSSSF. [dostęp 2016-03-22]. (ang.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Icon representing an increase, consisting of a green-colored, up-pointing triangle.
Football kit template socks
Flaga Arabii Saudyjskiej używana w latach 1938–1973.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
bendera Indonesia
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
New Version of ا:Image:Lionflag.svg with a cleaner emblem and the correct ratio.
Autor: Yoyo697, Licencja: CC BY-SA 4.0
Chaussettes Domicile Arabie Saoudite 2022
Autor: Yoyo697, Licencja: CC BY-SA 4.0
Chaussettes Extérieur Arabie Saoudite 2022
The Syrian Independence flag, the flag of Syria from 1930-58 and 1961-63. Taken up in 2011 by the Syrian opposition.