Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej mężczyzn

Bułgaria

България

Herb Bułgarii
Przydomek	Лъвовете (Lwy),Трикольорите (Trójkolorowi)
Związek	Български футболен съюз
Sponsor techniczny	Joma
Trener	Mladen Krstajić (od 2022)
Skrót FIFA	BUL
Ranking FIFA	73. (1338.78 pkt.)[a]
Miejsce w rankingu Elo	62. (10 lipca 2016) (1561 pkt.)
Zawodnicy
Najwięcej występów	Stilijan Petrow (106)
Najwięcej bramek	Dimityr Berbatow (48)
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz  Republika Austriacka 6:0 Bułgaria  (Wiedeń, Austria; 21 maja 1924)
Najwyższe zwycięstwo  Bułgaria 10:0 Ghana  (León, Meksyk; 14 października 1968)
Najwyższa porażka  Hiszpania 13:0 Bułgaria  (Madryt, Hiszpania; 21 maja 1933)
Medale
Igrzyska olimpijskie
1968 1956
↑ Stan aktualny na 31 marca 2022.

Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej mężczyzn (bułg.Мъжки национален отбор по футбол на България) – narodowy zespół piłkarzy nożnych Bułgarii. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Bułgarski Związek Piłki Nożnej.

Pierwszy oficjalny mecz piłkarski rozegrała w maju 1924, z Austrią w Wiedniu. Do europejskiej czołówki awansowała dopiero w latach 90., kiedy doczekała się tzw. złotego pokolenia piłkarzy z Christo Stoiczkowem na czele. W tym okresie Bułgarzy zajęli czwarte miejsce na Mundialu 1994 i po raz pierwszy w historii awansowali do mistrzostw Europy (1996).

Jednak od początku XXI wieku datuje się stopniowy regres reprezentacji, którego objawami są porażki w kolejnych eliminacjach do wielkich turniejów, najniższe w historii miejsce w rankingu FIFA (96. w kwietniu 2012) oraz brak pokolenia zawodników na miarę tego z lat 90.

Największymi, oprócz czwartego miejsca na mistrzostwach świata, sukcesami piłki bułgarskiej są: srebro z Igrzysk Olimpijskich 1968 i brąz z Igrzysk Olimpijskich 1956 oraz trzykrotny triumf w mistrzostwach Europy juniorów – w 1959, 1969 i 1974.

Historia reprezentacji

(c) Bundesarchiv, Bild 183-N0615-0022 / CC-BY-SA 3.0

Fragment meczu Bułgaria–Szwecja (0:0), Mundial 1974

Chociaż reprezentacja Bułgarii pierwszy mecz rozegrała w maju 1924, to na międzynarodowej arenie pokazała się po raz pierwszy na Mistrzostwach Świata w 1962 roku. Na boiskach Chile nie wyszła z grupy – przegrała dwa mecze (z Argentyną 0:1 i Węgrami 1:6) i jeden zremisowała (z Anglią 0:0). Równie słabo zaprezentowała się w trzech kolejnych startach na Mundialach (1966, 1970 i 1974). Bułgarzy na pierwsze zwycięstwo na światowym czempionacie czekali do 1994.

Wcześniej jednak – w 1986 – po raz pierwszy wyszli z grupy (dzięki remisom z Włochami i Koreą Południową), ale w drugiej rundzie drużyna prowadzona przez Iwana Wucowa przegrała 0:2 z Meksykiem.

Dopiero w latach 90. Bułgaria opuściła szeregi piłkarskich średniaków. W 1991 na stanowisku selekcjonera reprezentacji zatrudniono Dimityra Penewa. Jego pięcioletnia kadencja uznawana jest za najlepszy okres w historii piłki bułgarskiej. Penew od początku postawił na młodych zawodników. Piłkarze urodzeni w latach 60. zaczęli decydować o obliczu reprezentacji, a ich piłkarskim spełnieniem okazał się Mundial 1994. Najpierw w eliminacjach do tego turnieju Bułgarzy wyeliminowali faworyzowaną Francję, a już w Stanach Zjednoczonych drużyna, w której grali: bramkarz Borisław Michajłow, obrońcy Emił Kremenliew, Trifon Iwanow, Canko Cwetanow i Petyr Chubczew, pomocnicy Jordan Leczkow, Złatko Jankow, Krasimir Bałykow i Emił Kostadinow oraz napastnicy Christo Stoiczkow (wraz z Rosjaninem Olegiem Salenką został królem strzelców) i Nasko Sirakow, zajęła czwarte miejsce, wygrywając wcześniej z Argentyną, Grecją, Meksykiem i obrońcą mistrzowskiego tytułu Niemcami. W meczu o 3. miejsce Bułgarzy ulegli 0:4 Szwecji.

Dwa lata później Bułgaria po raz pierwszy awansowała do mistrzostw Europy. Reprezentacja w niemal niezmienionym od czasu Mundialu składzie, zaprezentowała się przyzwoicie, mimo iż nie wyszła z grupy. Zremisowała z Hiszpanią i wygrała z Rumunią i tylko dzięki porażce w ostatnim meczu z Francją nie grała dalej. Po tym turnieju zwolniony został trener Penew.

Kilku piłkarzy z wybitnego pokolenia grało też na Mundialu 1998. We Francji Bułgarzy w niczym nie przypominali zespołu, który cztery lata wcześniej mógł grać w finale mistrzostw świata. W ostatnim meczu ulegli 1:6 Hiszpanii.

Reprezentacja Bułgarii przed spotkaniem ze Szwajcarią w ramach eliminacji do Euro 2012, 26.03.2011

Od tego czasu reprezentacja gra nieskutecznie i nieefektownie. Porażki w kwalifikacjach do kolejnych turniejów, brak dyscypliny w zespole, kaprysy piłkarzy oraz częste zmiany selekcjonerów to – jak się zdaje – największa bolączka bułgarskiego futbolu.

Po fatalnym (trzy porażki, bramki 1:9) występie na Euro 2004 trenerem reprezentacji został Christo Stoiczkow. Wiele wskazywało na to, że Bułgaria powoli zaczyna podnosić się z kryzysu. W 2005 po dziesięcioletniej, kontrowersyjnej kadencji z funkcji prezydenta piłkarskiej federacji ustąpił Iwan Sławkow, na którym ciąży wiele zarzutów kryminalnym (m.in. próba przekupienia działaczy MKOlu). Jego następcą został kolega Stoiczkowa z reprezentacji, Borisław Michajłow. Bułgarscy piłkarze zaczęli cieszyć się zainteresowaniem w Europie: Stilijan Petrow wyrósł na lidera Aston Villi (wcześniej zyskał uznanie grając w Celticu Glasgow), Dimityr Berbatow był skutecznym napastnikiem Manchesteru United, a Waleri Bożinow po udanej (awans do Serie A) przygodzie z Juventusem trafił do Manchesteru City. Natomiast w sezonie 2006–2007 Lewski Sofia, jako pierwszy klub z Bułgarii, awansował do rundy grupowej Ligi Mistrzów.

Jednak zmiany w związku, sukcesy indywidualne piłkarzy oraz udane występy Lewskiego nie przełożyły się na wyniki reprezentacji. Drużyna narodowa przegrała eliminacje do Mundialu 2006, Euro 2008, Mundialu 2010 i Euro 2012 (tu zajęła ostatnie miejsce w grupie). Dodatkowo kryzys pogłębiany jest częstymi zmianami selekcjonerów: w ciągu czterech lat (2007–2011) funkcję trenera kadry pełniło siedmiu szkoleniowców: Christo Stoiczkow, Dimityr Penew, Płamen Markow, dwukrotnie Stanimir Stoiłow, Lothar Matthäus, Michaił Madanski i Ljubosław Penew. W tym czasie reprezentacja zanotowała także największy w historii spadek w rankingu FIFA: w kwietniu 2012 została umieszczona na 96. miejscu.

Pod wodzą Ljubosława Penewa bułgarscy piłkarze rozegrali jeszcze eliminacje do mundialu w Brazylii w 2014 roku, które ostatecznie zakończyli na czwartym miejscu z dorobkiem trzynastu punktów. W grudniu 2014 roku następcą Penewa został Iwajło Petew, z którym bułgarska reprezentacja zajęła czwarte miejsce w eliminacjach do Euro 2016 we Francji z dorobkiem jedenastu punktów.

Sztab szkoleniowy

• Trener-selekcjoner: wakat
• Asystent: wakat
• Asystent: wakat
• Trener bramkarzy: wakat

Najnowsze wyniki

Mecze reprezentacji Bułgarii pod wodzą Lothara Matthäusa (2010–2011) i Michaiła Madanskiego* (2011)
Data	Przeciwnik	Z-R-P	Wynik	Stadion	Rozgrywki
2010
8 października 2010	Walia	Z	1–0	Cardiff City Stadium, Cardiff	El. do Euro 2012
12 października 2010	Arabia Saud.	Z	2–0	Stadion Ali Sami Yen, Stambuł (Turcja)	Mecz towarzyski
17 listopada 2010	Serbia	P	0–1	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	Mecz towarzyski
2011
9 lutego 2011	Estonia	R	2–2	Stadion im. Kemala Atatürka, Antalya (Turcja)	Mecz towarzyski
26 marca 2011	Szwajcaria	R	0–0	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	El. do Euro 2012
29 marca 2011	Cypr	Z	1–0	Stadion im. Antonisa Papadopoulosa, Larnaka	Mecz towarzyski
31 maja 2011	Korsyka	P	0–1	Stade François Coty, Ajaccio	Mecz towarzyski (nieofic)
4 czerwca 2011	Czarnogóra	R	1–1	Stadion Pod Goricom, Podgorica	El. do Euro 2012
10 sierpnia 2011	Białoruś	P	0–1	Stadion Dynama Mińsk, Mińsk	Mecz towarzyski
2 września 2011	Anglia	P	0–3	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	El. do Euro 2012
6 września 2011	Szwajcaria	P	1–3	St. Jakob-Park, Bazylea	El. do Euro 2012
8 października 2011	Ukraina*	P	0–3	Stadion im. Walerego Łobanowskiego, Kijów	Mecz towarzyski
11 października 2011	Walia*	P	0–1	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	El. do Euro 2012

Mecze reprezentacji Bułgarii pod wodzą Ljubosława Penewa (2011-2014)
Data	Przeciwnik	Z-R-P	Wynik	Stadion	Rozgrywki
2012
29 lutego 2012	Węgry	R	1–1	ETO Park, Győr	mecz towarzyski
26 maja 2012	Holandia	Z	2–1	Amsterdam Arena, Amsterdam	mecz towarzyski
29 maja 2012	Turcja	P	0–2	Red Bull Arena, Salzburg (Austria)	mecz towarzyski
15 sierpnia 2012	Cypr	Z	1–0	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	mecz towarzyski
7 września 2012	Włochy	R	2–2	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	El. do Mundialu 2014
11 września 2012	Armenia	Z	1–0	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	El. do Mundialu 2014
12 października 2012	Dania	R	1–1	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	El. do Mundialu 2014
16 października 2012	Czechy	R	0–0	Generali Arena, Praga	El. do Mundialu 2014
14 listopada 2012	Ukraina	P	0–1	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	mecz towarzyski
2013
22 marca 2013	Malta	Z	6–0	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	El. do Mundialu 2014
26 marca 2013	Dania	R	1–1	Parken, Kopenhaga	El. do Mundialu 2014
30 maja 2013	Japonia	Z	2–0	Toyota Stadium, Tokio	mecz towarzyski
5 czerwca 2013	Kazachstan	Z	2–1	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	mecz towarzyski
14 sierpnia 2013	Macedonia Północna	P	0–2	Arena Narodowa im. Filipa II Macedońskiego, Skopje	mecz towarzyski
6 września 2013	Włochy	P	0–1	Włochy	El. do Mundialu 2014
10 września 2013	Malta	Z	2–1	Ta’ Qali Stadium, Ta’ Qali	El. do Mundialu 2014
11 października 2013	Armenia	P	1–2	Armenia	El. do Mundialu 2014
15 października 2013	Czechy	P	0–1	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	El. do Mundialu 2014
5 marca 2014	Białoruś	Z	2-1	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	mecz towarzyski
23 maja 2014	Kanada	R	1-1	Ritzing (Austria)	mecz towarzyski
9 września 2014	Azerbejdżan	Z	2-1	Baku	El. do Euro 2016
10 października 2014	Chorwacja	P	0-1	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	El. do Euro 2016
13 października 2014	Norwegia	P	1-2	Oslo	El. do Euro 2016
16 listopada 2014	Malta	R	1-1	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia	El. do Euro 2016

Źródło: https://eu-football.info/_manager.php?id=1381

Eliminacje do Mistrzostw Europy 2008

Poz	Drużyna	Pkt	M	Z	R	P	Br+	Br−	+/−
1	Rumunia	29	12	9	2	1	26	7	+19
2	Holandia	26	12	8	2	2	15	5	+10
3	Bułgaria	25	12	7	4	1	18	7	+11
4	Białoruś	13	12	4	1	7	17	23	-6
5	Albania	11	12	2	5	5	12	18	-6
6	Słowenia	11	12	3	2	7	9	16	-7
7	Luksemburg	3	12	1	0	11	2	23	-21

Eliminacje do Mistrzostw Świata 2010

Poz	Zespół	Pkt	M	Z	R	P	Br+	Br−	+/−
1	Włochy	24	10	7	3	0	18	7	+11
2	Irlandia	18	10	4	6	0	12	8	+4
3	Bułgaria	14	10	3	5	2	17	13	+4
4	Cypr	9	10	2	3	5	14	16	-2
5	Czarnogóra	9	10	1	6	3	9	14	-5
6	Gruzja	3	10	0	3	7	7	19	-12

Eliminacje do Mistrzostw Europy 2012

Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−  Anglia 18 8 5 3 0 17 5 +12  Czarnogóra 12 8 3 3 2 7 7 0  Szwajcaria 11 8 3 2 3 12 10 +2  Walia 9 8 3 0 5 6 10 −4  Bułgaria 5 8 1 2 5 3 13 −10 Stan po zakończeniu eliminacji

Anglia  X 2:2 4:0 1:0 0:0 Szwajcaria  1:3 X 3:1 4:1 2:0 Bułgaria  0:3 0:0 X 0:1 0:1 Walia  0:2 2:0 0:1 X 2:1 Czarnogóra  2:2 1:0 1:1 1:0 X

Eliminacje do Mistrzostw Świata 2014

Lp. Drużyna M Mecze Bramki Pkt W R P + − +/− 1.  Włochy 10 6 4 0 19 9 +10 22 2.  Dania 10 4 4 2 17 12 +5 16 3.  Czechy 10 4 3 3 13 9 +4 15 4.  Bułgaria 10 3 4 3 14 9 +5 13 5.  Armenia 10 4 1 5 12 13 −1 13 6.  Malta 10 1 0 9 5 28 −23 3

Włochy  X 3:1 2:1 1:0 2:2 2:0 Dania  2:2 X 0:0 1:1 0:4 6:0 Czechy  0:0 0:3 X 0:0 1:2 3:1 Bułgaria  2:2 1:1 0:1 X 1:0 6:0 Armenia  1:3 0:1 0:3 2:1 X 0:1 Malta  0:2 1:2 1:4 1:2 0:1 X

Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2016

Grupa H

Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−  Włochy 24 10 7 3 0 16 7 +9  Chorwacja 20 10 6 3 1 20 5 +15  Norwegia 19 10 6 1 3 13 10 +3  Bułgaria 11 10 3 2 5 9 12 -3  Azerbejdżan 6 10 1 3 6 7 18 −11  Malta 2 10 0 2 8 3 16 −13

Włochy  X 1:1 2:1 1:0 2:1 1:0 Chorwacja  0:2 X 2:0 3:0 0:0 2:0 Norwegia  1:1 5:1 X 2:1 6:0 2:0 Bułgaria  2:2 0:1 0:1 X 2:0 1:1 Azerbejdżan  1:3 0:1 0:0 1:2 X 2:0 Malta  0:1 0:1 0:3 0:1 2:2 X

Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018

Grupa A

Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−  Francja 23 10 7 2 1 18 6 +12  Szwecja 19 10 6 1 3 26 9 +17  Holandia 19 10 6 1 3 21 12 +9  Bułgaria 13 10 4 1 5 14 19 -5  Luksemburg 6 10 1 3 6 8 26 -18  Białoruś 5 10 1 2 7 6 21 -15

Holandia  X 0:1 2:0 3:1 4:1 5:0 Francja  4:0 X 2:1 4:1 2:0 0:0 Szwecja  1:1 2:1 X 3:0 4:0 8:0 Bułgaria  2:0 0:1 3:2 X 1:0 4:3 Białoruś  1:3 0:0 0:4 2:1 X 1:1 Luksemburg  1:3 1:3 0:1 1:1 1:0 X

Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020

Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−  Anglia 21 8 7 0 1 37 6 +31  Czechy 15 8 5 0 3 13 11 +1  Kosowo 11 8 3 2 3 13 16 -3  Bułgaria 6 8 1 3 4 6 17 -11  Czarnogóra 3 8 0 3 5 3 22 -19

Anglia  X 5:0 4:0 7:0 5:3 Czechy  2:1 X 2:1 3:0 2:1 Bułgaria  0:6 1:0 X 1:1 2:3 Czarnogóra  1:5 0:3 0:0 X 1:1 Kosowo  0:4 2:1 1:1 2:0 X

Baraże o udział w Euro 2020

Półfinały

8 października 2020 20:45 CET	Bułgaria  Jomow  89'	1:3 (0:1) Raport	Węgry  17' Orban  47' Kalmár  75' Nikolić	Stadion Narodowy im. Wasiła Lewskiego, Sofia Widzów: 1 929 Sędzia: Szymon Marciniak

Udział w międzynarodowych turniejach

Igrzyska olimpijskie

Udział w igrzyskach olimpijskich
Rok	Kwalifikacje	Wynik
1900	Nie brała udziału
1904
1908
1912
1920
1924	–	Druga runda
1928	Nie brała udziału
1936
1948
1952
1956	Awans	III miejsce
1960	Awans	Faza grupowa
1964	Nie zakwalifikowała się
1968	Awans	II miejsce
1972	Nie zakwalifikowała się
1976
1980
1984
1988
1992
1996
2000
2004
2008
2012
2016
2020

Mistrzostwa świata

Udział w mistrzostwach świata
Rok	Kwalifikacje	Wynik
1930	Nie brała udziału
1934	Wycofała się w trakcie eliminacji
1938	Nie zakwalifikowała się
1950	Nie brała udziału
1954	Nie zakwalifikowała się
1958
1962	Awans	Faza grupowa
1966	Awans	Faza grupowa
1970	Awans	Faza grupowa
1974	Awans	Faza grupowa
1978	Nie zakwalifikowała się
1982
1986	Awans	1/8 finału
1990	Nie zakwalifikowała się
1994	Awans	IV miejsce
1998	Awans	Faza grupowa
2002	Nie zakwalifikowała się
2006
2010
2014
2018
2022
2026

Mistrzostwa Europy

Udział w mistrzostwach Europy
Rok	Kwalifikacje	Wynik
1960	Nie zakwalifikowała się
1964
1968
1972
1976
1980
1984
1988
1992
1996	Awans	Faza grupowa
2000	Nie zakwalifikowała się
2004	Awans	Faza grupowa
2008	Nie zakwalifikowała się
2012
2016
2020

Rekordziści

Ostatnim meczem, jaki uwzględniono w statystyce jest spotkanie towarzyskie z Kazachstanem (2:1) z 4 czerwca 2013.

Stilijan Petrow jest rekordzistą pod względem liczby meczów w kadrze.

Dimityr Berbatow jest rekordzistą pod względem liczby goli w kadrze.

Trenerzy reprezentacji Bułgarii od lat 90.

Pełna lista selekcjonerów kadry znajduje się tutaj.

Zdjęcie	Trener	Wiek1	Data zatrudnienia	Data rezygnacji	M	Z	R	P	%Z	Okoliczności rezygnacji
	Iwan Wucow	50	1 czerwca 1989	1 maja 1991	12	2	4	6	16,6%	Przyczyną dymisji była porażka 2:3 ze Szwajcarią w eliminacjach do Euro 1992. Jednak selekcjoner i tak od pół roku nie mógł prowadzić drużyny z ławki trenerskiej z powodu dyskwalifikacji UEFA[2].
	Krasimir Borisow	41	2 maja 1991	30 maja 1991	2	1	0	1	50,0%	Po rezygnacji Wucowa tymczasowo objął stanowisko selekcjonera. Poprowadził Bułgarów w dwu meczach: eliminacyjnym do Euro 1992 (3:0 z San Marino) i towarzyskim z Brazylią (0:3).
	Dimityr Penew	46	20 lipca 1991	31 lipca 1996	51	24	13	14	47,0%	Po Euro 1996 (runda grupowa) władze związku postanowiły nie przedłużać wygasającego 31 lipca kontraktu z selekcjonerem.
	Christo Bonew	49	1 sierpnia 1996	7 września 1998	19	9	1	9	47,4%	Złożył dymisję po nieudanym Mundialu 1998, jednak wówczas nie została przyjęta. Odszedł kilka miesięcy później po porażce 0:3 z Polską w eliminacjach do Euro 2000.
	Dimityr Dimitrow	39	9 września 1998	18 listopada 1999	15	3	4	8	20,0%	Przyczyną zwolnienia był brak promocji do Euro 2000; za jego kadencji Bułgarzy w eliminacjach wygrali tylko z Luksemburgiem.
	Stojczo Mładenow	43	1 stycznia 2000	7 października 2001	22	11	4	7	50,0%	Chociaż na dwie kolejki przed końcem kwalifikacji do Mundialu 2002 jego podopieczni prowadzili w grupie, w ostatnich meczach przegrali 0:2 z Danią i 0:6 z Czechami, i spadli na trzecie miejsce. Po spotkaniu z Czechami złożył dymisję.
	Płamen Markow	45	1 stycznia 2002	1 lipca 2004	24	10	5	9	41,7%	Po słabym występie (trzy porażki, bramki 1:9) swoich podopiecznych na Euro 2004 nie przedłużył wygasającego 1 lipca kontraktu.
	Christo Stoiczkow	38	15 lipca 2004	10 kwietnia 2007	28	13	10	5	46,4%	Odszedł w połowie eliminacji do Euro 2008 z powodu medialnej nagonki po remisie 0:0 z Albanią. Poza tym w tym czasie otrzymał korzystniejszą finansowo ofertę z Celty Vigo.
	Stanimir Stoiłow	40	25 kwietnia 2007	6 lipca 2007	2	2	0	0	100%	Po niespodziewanej dymisji Stoiczkowa został tymczasowym selekcjonerem. Wygrał dwa mecze w eliminacjach do Euro 2008, ale – mimo iż otrzymał propozycję podpisania kontraktu długoterminowego – wolał powrócić do pracy w Lewskim Sofia.
	Dimityr Penew	62	1 sierpnia 2007	11 stycznia 2008	6	3	1	2	50,0%	Po przegranych eliminacjach do Euro 2008 nie przedłużono z nim umowy.
	Płamen Markow	51	11 stycznia 2008	2 grudnia 2008	7	3	3	1	42,8%	Został zwolniony na początku eliminacji do Mundialu 2010. Powodem dymisji był słaby start w kwalifikacjach (trzy punkty w trzech meczach) oraz porażka 1:6 w spotkaniu towarzyskim z Serbią.
	Stanimir Stoiłow	42	30 stycznia 2009	7 września 2010	16	5	4	7	31,2%	Podał się do dymisji po przegranym 0:1 meczu eliminacji Euro 2012 z Czarnogórą. Jego podopieczni w sześciu ostatnich spotkaniach zanotowali pięć porażek (w tym dwie w kwalifikacjach) i jeden remis[3].
	Lothar Matthäus	49	21 września 2010	19 września 2011	10	3	3	4	30%	Został zwolniony po tym, jak Bułgarzy stracili szanse na awans do Euro 2012. Wśród przyczyn dymisji wymieniano nie tylko słabe wyniki, ale także złą atmosferę w kadrze[4][5].
	Michaił Madanski	54	19 września 2011	12 października 2011	2	0	0	2	0%	Jako trener tymczasowy prowadził kadrę w dwu meczach: towarzyskim z Ukrainą (0:3) i z Walią (0:1), kończącym eliminacje Euro 2012. Bułgarzy zajęli w nich ostatnie miejsce, dając się wyprzedzić m.in. Walijczykom i Czarnogórcom.
	Ljubosław Penew 2[6]	45	2 listopada 2011	16 listopada 2014	24	9	7	8		Został zwolniony po remisie z Maltą w meczu eliminacyjnym do Euro 2016
	Iwajło Petew[7]	3 9	17 grudnia 2014[8]	27 września 2016	12	5	1	6		Rozwiązał kontrakt z bułgarską federacją po tym jak miał objąć posadę trenera Dinama Zagrzeb[9]
	Petyr Chubczew[10]	52	28 września 2016	18 maja	2019
	Krasimir Bałykow	53	18 maja 2016	21 października	2019
	Georgi Dermendżiew	64	28 października 2019	1 stycznia	2021

• ¹ W chwili obejmowania funkcji selekcjonera.
• ² Stan na 16 listopada 2014

W rankingu FIFA

• najlepsze miejsce: 8. (czerwiec 1995)
• najgorsze miejsce: 96. (kwiecień 2012)
• najwyższy awans: +34 (październik 2012)
• największy spadek: -20 (październik 2011)

Zobacz też

• Mecz piłkarski Francja-Bułgaria, 17 listopada 1993
• Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej w 1994 roku
• Złote pokolenie piłkarzy bułgarskich
• Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej/Eliminacje do Mistrzostw Europy 2008
• Reprezentacja Bułgarii w piłce nożnej/Eliminacje do Mistrzostw Świata 2010

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna witryna związku (bułg.)
• Profil na stronie FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-12)]. (ang.)
• Profil na National Football Teams (ang.)
• RSSSF – archiwum wyników 1924-
• RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i goli
• Planet World Cup – archiwum wyników w eliminacjach do mistrzostw świata
• Planet World Cup – archiwum wyników na mistrzostwach świata
• Planet World Cup – składy Bułgarii na poszczególnych Mundialach
• Bulgarian-Football – informacje o bułgarskim futbolu
• Bulgarian-Football – fotografie reprezentacji i piłkarzy z lat 1993–2001. bulgarian-football.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-20)].
• Bulgarian-Team – fragmenty meczów z lat 1986–2004. bulgarian-team.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-09)].
• YouTube – Bułgarska „Złota Generacja” 1993-1996 (fragmenty meczów, wypowiedzi piłkarzy i trenerów), część 1
• YouTube – Bułgarska „Złota Generacja” 1993-1996 (fragmenty meczów, wypowiedzi piłkarzy i trenerów), część 2
• YouTube – Bułgarska „Złota Generacja” 1993-1996 (fragmenty meczów, wypowiedzi piłkarzy i trenerów), część 3
• YouTube – Bułgarska „Złota Generacja” 1993-1996 (fragmenty meczów, wypowiedzi piłkarzy i trenerów), część 4