Reprezentacja Danii w piłce nożnej mężczyzn
![]() | |||||
Przydomek | Danish Dynamite (Duński Dynamit), | ||||
---|---|---|---|---|---|
Związek | |||||
Sponsor techniczny | |||||
Trener | Kasper Hjulmand | ||||
Asystent trenera | |||||
Skrót FIFA | DEN | ||||
Ranking FIFA |
| ||||
Miejsce w rankingu Elo | 11. (1936 pkt.) | ||||
Zawodnicy | |||||
Kapitan | |||||
Najwięcej występów | Peter Schmeichel (129) | ||||
Najwięcej bramek | Poul Nielsen (52) | ||||
Mecze | |||||
Pierwszy mecz![]() ![]() (Londyn, Anglia; 19.10.1908) | |||||
Najwyższe zwycięstwo![]() ![]() (Londyn, Anglia; 22.10.1908) | |||||
Najwyższa porażka![]() ![]() (Wrocław, III Rzesza; 16.05.1937) | |||||
Medale | |||||
Igrzyska olimpijskie | |||||
| |||||
Mistrzostwa Europy | |||||
| |||||
Strona internetowa | |||||
|
Reprezentacja Danii w piłce nożnej (duń. Danmarks herre-fodboldlandshold or herrelandsholdet) – męska drużyna sportowa piłki nożnej, reprezentująca Królestwo Danii w meczach i turniejach międzynarodowych, powoływana przez selekcjonera reprezentacji, w której mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwo duńskie. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialna jest Duńska Unia Piłkarska (DBU).
Od 1904 roku należy do FIFA, a od 1954 do UEFA.
Swoje domowe spotkania Duńczycy rozgrywają na stadionie Parken w Kopenhadze, należącym na co dzień do lokalnego klubu FC København. Selekcjonerem reprezentacji od 1 sierpnia 2020 jest Kasper Hjulmand[1].
Historia
Reprezentacja Danii w Mistrzostwach Świata zadebiutowała dopiero w 1986 roku. W eliminacjach do tego turnieju zajęła ona pierwsze miejsce w swojej grupie eliminacyjnej (ZSRR, Szwajcaria, Irlandia, Norwegia) z dorobkiem jedenastu punktów. W Meksyku po zwycięstwach ze Szkocją (1:0), Urugwajem (6:1) i RFN (2:0) wyszła z pierwszego miejsca w swojej grupie z sześcioma punktami (za zwycięstwo przyznawano dwa punkty). W 1/8 finału Duńczycy ulegli Hiszpanom (1:5)i pożegnali się z turniejem.
Na awans do kolejnych mistrzostw świata musieli czekać 12 lat. W eliminacjach do francuskiego mundialu również zajęli oni pierwsze miejsce w swojej grupie eliminacyjnej (Chorwacja, Grecja, Bośnia i Hercegowina, Słowenia) z siedemnastoma punktami w ośmiu meczach. Na samym turnieju zagrali oni w grupie C razem z gospodarzem turnieju Francją, RPA, oraz Arabią Saudyjską. Po jednym zwycięstwie (z Arabią Saudyjską 1:0), jednym remisie (1:1 z RPA), oraz jednej porażce (z Francją 1:2) z czterema punktami awansowali oni z drugiego miejsca do 1/8 finału. W tej jazie rozgrywek spotkali się z reprezentacją Nigerii, którą pewnie pokonali (4:1). Następnie w ćwierćfinale los skojarzył ich z Brazylią, z którą Duńczycy przegrali (2:3) i odpadli z turnieju.
Cztery lata później Duńczykom udało się zakwalifikować na Mistrzostwa Świata w Korei i Japonii w 2002 roku. Znów okazali się oni bezkonkurencyjni w swojej grupie eliminacyjnej (Czechy, Bułgaria, Islandia, Irlandia Północna, Malta) zajmując w niej pierwsze miejsce z dwudziestoma dwoma punktami w dziesięciu spotkaniach. Na koreańsko-japońskich boiskach przyszło im grać w grupie A razem z Senegalem, Urugwajem i Francją. Zajęli w niej pierwsze miejsce z siedmioma punktami po dwóch zwycięstwach (z Urugwajem 2:1, oraz Francją 2:0) i jednym remisie (z Senegalem 1:1). Awansowali tym samym do 1/8 finału. W tej fazie rozgrywek trafili na reprezentację Anglii z którą przegrali 0:3 i odpadli z turnieju.
Ponownie udało im się awansować dopiero osiem lat później, na Mistrzostwa Świata 2010 w RPA. W swojej grupie eliminacyjnej (Portugalia, Szwecja, Węgry, Albania, Malta) znów zajęli pierwsze miejsce z dorobkiem dwudziestu jeden punktów po sześciu zwycięstwach, trzech remisach i jednej porażce w dziesięciu meczach.
Na mundialu w RPA Duńczycy trafili do grupy E razem z Holandią, Japonią i Kamerunem. Jednak po jednym zwycięstwie (z Kamerunem 2:1), oraz dwóch porażkach (z Holandią 0:2 i Japonią 1:3) z trzema punktami na koncie zajęli trzecie miejsce i odpadli z turnieju.
W eliminacjach do rosyjskiego czempionatu reprezentacja Danii grała w grupie E razem z Polską, Czarnogórą, Rumunią, Armenią i Kazachstanem. Zajęła w niej drugie miejsce z 20 punktami na koncie po sześciu zwycięstwach, dwóch remisach i dwóch porażkach. Dało jej to prawo gry w barażach o awans w których Skandynawowie trafili na ekipę Irlandii. Pierwszy mecz w Kopenhadze zakończył się bezbramkowym remisem. Drugi w Dublinie Duńczycy wygrali 5:1 co pozwoliło im awansować na mundial po raz pierwszy od 2010 roku. Na mistrzostwach 2018 w Rosji Duńczycy grali w grupie C razem z Francją, Australią i Peru. Po wygranej (1:0) z Peruwiańczykami i dwóch remisach (z Australią 1:1 i Francją 0:0) z pięcioma punktami zajęli drugie miejsce w grupie i awansowali do 1/8 finału. W tej fazie turnieju rywalem ekipy ze Skandynawii była reprezentacja Chorwacji. Duńczycy przegrali jednak to spotkanie dopiero po serii rzutów karnych 2:3 (po 90 minutach i dogrywce 1:1) i odpadli z turnieju.
Na Mistrzostwach Europy Duńczycy zadebiutowali w 1964 roku, zajmując w nich czwarte miejsce po przegranej z Węgrami (3:1) w dogrywce. Na występ w kolejnych musieli czekać 20 lat. W 1984 roku reprezentacja Danii osiągnęła półfinał tych rozgrywek, wygrywając najpierw dwa mecze w swojej grupie (z Jugosławią 5:0 i Belgią 3:2), w jednym ponosząc minimalną porażkę (0:1 z Francją). Później z kolei przegrywając z Hiszpanami dopiero po rzutach karnych stosunkiem 4:5.
Cztery lata później, choć awansowali oni na Euro 88 z pierwszego miejsca w swojej grupie eliminacyjnej (Czechosłowacja, Walia, Finlandia) to ich występ był wielkim rozczarowaniem. Zajęli oni ostatnie miejsce w grupie z zerowym dorobkiem punktowym po trzech spotkaniach i odpadli z turnieju.
W kolejnych eliminacjach, do Mistrzostw Europy 1992, Dania zajęła drugie miejsce w grupie za Jugosławią. Jednak w ramach sankcji ONZ, UEFA wykluczyła Jugosławią (za prowadzenie działań wojennych w Bośni) a jej miejsce zajęli Duńczycy. Piłkarze, których powołano z urlopów wywalczyli tytuł Mistrzów Europy, pokonując po drodze obrońców tytułu - Holendrów oraz Mistrzów Świata - Niemców.
Od tego czasu w mistrzostwach Europy Duńczycy tylko raz przebrnęli przez fazę grupową (w 2004 roku), osiągając w nich ćwierćfinał po zwycięstwie z Bułgarią (2:0) oraz dwóch remisach z Włochami (0:0) i Szwecją (2:2) w pierwszej fazie tych mistrzostw, oraz przegranej z Czechami (0:3). Trzykrotnie zaś kończyli na niej udział (1996, 2000, 2012), lub w ogóle nie kwalifikowali się do turnieju głównego (2008, 2016).
Piłkarze duńscy to również trzykrotni srebrni medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich z 1908, 1912, i 1960 roku oraz brązowi medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich z 1948 roku. To także zwycięzcy Pucharu Konfederacji z 1995 roku (w finale tych rozgrywek pokonali 2:0 Argentynę).
Skład
26 osobowa kadra na Mistrzostwa Europy 2020, które odbywają się w dniach 11 czerwca 2021–11 lipca 2021. Występy i gole aktualne na 13 czerwca 2021.
Sztab szkoleniowy
Funkcja | Imię i nazwisko |
---|---|
Selekcjoner | ![]() |
Asystent | ![]() |
Trener bramkarzy | ![]() |
Trener przygotowania fizycznego | ![]() |
Kierownik sportowy | ![]() |
Rekordziści
Najwięcej występów w kadrze
Lp. | Nazwisko | Mecze[2] | Bramki[2] | Lata gry w kadrze |
---|---|---|---|---|
1. | Peter Schmeichel | 129 | 1 | 1987–2001 |
2. | Dennis Rommedahl | 126 | 21 | 2000–2013 |
3. | Simon Kjær | 122 | 5 | 2009– |
4. | Christian Eriksen | 120 | 39 | 2010– |
5. | Jon Dahl Tomasson | 112 | 52 | 1997–2010 |
6. | Thomas Helveg | 108 | 2 | 1994–2007 |
7. | Michael Laudrup | 104 | 37 | 1982–1998 |
8. | Morten Olsen | 102 | 4 | 1970–1989 |
Martin Jørgensen | 12 | 1998–2011 | ||
10. | Thomas Sørensen | 101 | 0 | 1999–2012 |
Aktualizacja: 30 listopada 2022
Najwięcej goli w kadrze
Lp. | Nazwisko | Bramki[2] | Mecze[2] | Średnia | Lata gry w kadrze |
---|---|---|---|---|---|
1 | Poul Nielsen | 52 | 38 | 1.37 | 1910–1925 |
Jon Dahl Tomasson | 112 | 0.46 | 1997–2010 | ||
3 | Pauli Jørgensen | 44 | 47 | 0.94 | 1925–1939 |
4 | Ole Madsen | 42 | 50 | 0.84 | 1958–1969 |
5 | Christian Eriksen | 39 | 120 | 0.33 | 2010– |
6 | Preben Elkjær | 38 | 69 | 0.55 | 1977–1988 |
7 | Michael Laudrup | 37 | 104 | 0.36 | 1982–1998 |
8 | Nicklas Bendtner | 30 | 81 | 0.37 | 2006–2018 |
9 | Henning Enoksen | 29 | 54 | 0.54 | 1958–1966 |
10 | Brian Laudrup | 22 | 86 | 0.26 | 1987–1998 |
Ebbe Sand | 66 | 0.33 | 1998–2004 |
Aktualizacja: 30 listopada 2022
Trenerzy reprezentacji Danii
Trener | Lata pracy | Liczba meczów | Z | R | P | Z % | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | 1908-1910 | 4 | 3 | 0 | 1 | 75.0% | ||
![]() | 1913-1918 | 16 | 14 | 1 | 1 | 87.5% | ||
Komitet trenerów | 1920-1956 | 19 | 10 | 3 | 6 | 52.6% | ||
![]() | 1956-1961 | 42 | 21 | 8 | 13 | 50.0% | ||
![]() | 1962-1966 | 47 | 17 | 8 | 22 | 36.2% | ||
Komitet trenerów | 1967-1969 | 28 | 13 | 4 | 11 | 46.4% | ||
![]() | 1970-1975 | 61 | 20 | 11 | 30 | 32.8% | ||
![]() | 1976-1979 | 31 | 13 | 6 | 12 | 41.9% | ||
![]() | 1979-1990 | 115 | 52 | 24 | 39 | 45.2% | ||
![]() | 1990-1996 | 73 | 40 | 18 | 15 | 54.8% | ||
![]() | 1996-2000 | 40 | 17 | 9 | 14 | 42.5% | ||
![]() | 2000-2015 | 167 | 80 | 43 | 44 | 47.9% | ||
![]() | 2016-2020 | 40 | 20 | 15 | 5 | 50.0% | ||
![]() | 2020- | 14 | 8 | 2 | 4 | -% | ||
stan na 21 czerwca 2021. |
Udział w międzynarodowych turniejach
Mistrzostwa świata
Udział w mistrzostwach świata | |||||
---|---|---|---|---|---|
Rok | Kwalifikacje | Wynik | |||
![]() | Nie brała udziału | ||||
![]() | |||||
![]() | |||||
![]() | |||||
![]() | |||||
![]() | Nie zakwalifikowała się | ||||
![]() | Nie brała udziału | ||||
![]() | Nie zakwalifikowała się | ||||
![]() | |||||
![]() | |||||
![]() | |||||
![]() | |||||
![]() | Awans | 1/8 finału | |||
![]() | Nie zakwalifikowała się | ||||
![]() | |||||
![]() | Awans | Ćwierćfinał | |||
![]() ![]() | Awans | 1/8 finału | |||
![]() | Nie zakwalifikowała się | ||||
![]() | Awans | Faza grupowa | |||
![]() | Nie zakwalifikowała się | ||||
![]() | Awans | 1/8 finału | |||
![]() | Awans | Faza grupowa |
Mistrzostwa Europy
Udział w mistrzostwach Europy | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | Kwalifikacje | Wynik | |||||
![]() | Nie zakwalifikowała się | ||||||
![]() | Awans | IV miejsce | |||||
![]() | Nie zakwalifikowała się | ||||||
![]() | |||||||
![]() | |||||||
![]() | |||||||
![]() | Awans | III/IV miejsce | |||||
![]() | Awans | Faza Grupowa | |||||
![]() | Awans | Mistrzostwo | |||||
![]() | Awans | Faza grupowa | |||||
![]() ![]() | Awans | Faza Grupowa | |||||
![]() | Awans | Ćwierćfinał | |||||
![]() ![]() | Nie zakwalifikowała się | ||||||
![]() ![]() | Awans | Faza Grupowa | |||||
![]() | Nie zakwalifikowała się | ||||||
![]() | Awans | III/IV Miejsce |
Puchar Konfederacji
Udział w pucharze konfederacji | ||
---|---|---|
Rok | Kwalifikacje | Wynik |
![]() | Nie zakwalifikowała się | |
![]() | Awans | Mistrzostwo |
![]() | Nie zakwalifikowała się | |
![]() | ||
![]() ![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() |
Mistrzostwo Europy 1992
Dania w eliminacjach do Mistrzostw Europy '92 zajęła drugie miejsce w grupie za Jugosławią. Jednak w ramach sankcji ONZ, UEFA wykluczyła Jugosławię (za prowadzenie działań wojennych w Bośni) a jej miejsce zajęła Dania. Piłkarze, których powołano z urlopów wywalczyli tytuł mistrza Europy.
Podstawowe ustawienie reprezentacji Danii w czasie Euro 1992 |
MECZE GRUPOWE:
* 11 czerwca, Malmö: Anglia 0−0
* 14 czerwca, Sztokholm: Szwecja 0−1 (Brolin)
* 17 czerwca, Malmö: Francja 2−1 (Larsen, Elstrup – Papin)
PÓŁFINAŁ:
* 22 czerwca, Göteborg: Holandia 2−2, karne 5−4 (Larsen 2 – Bergkamp, Rijkaard)
FINAŁ:
* 26 czerwca, Göteborg: Niemcy 2−0 (Jensen, Vilfort)
Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2014
Grupa B
|
|
Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2016
Grupa I
|
|
Baraże
14 listopada 2015 | Szwecja ![]() | 2:1 (1:0) | ![]() | Friends Arena, Sztokholm Sędzia: ![]() |
17 listopada 2015 | Dania ![]() | 2:2 (0:1) | ![]() ![]() | Telia Parken, Kopenhaga Sędzia: ![]() |
Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018
Grupa E
|
|
- Stan po zakończeniu eliminacji
Baraże
11 listopada 2017 20:45 CET | Dania ![]() | 0:0 (0:0) | ![]() | Parken, Kopenhaga Widzów: 36 189 Sędzia: ![]() |
14 listopada 2017 20:45 CET | ![]() | 1:5 (1:2) | ![]() | Aviva Stadium, Dublin Widzów: 50000 Sędzia: ![]() |
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2018
Grupa C
Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | 7 | 3 | 2 | 1 | 0 | 3 | 1 | +2 |
![]() | 5 | 3 | 1 | 2 | 0 | 2 | 1 | +1 |
![]() | 3 | 3 | 1 | 0 | 2 | 2 | 2 | 0 |
![]() | 1 | 3 | 0 | 1 | 2 | 2 | 5 | −3 |
1/8 finału
Mecz 52 1 lipca 2018 20:00 CEST | Chorwacja ![]() | 1:1 po dogrywce k. 3:2 (1:1, 1:1) | ![]() | Stadion Striełka, Niżny Nowogród Widzów: 40 851 Sędzia: ![]() |
Rzuty karne | ||||
Milan Badelj ![]() Andrej Kramarić ![]() Luka Modrić ![]() Josip Pivarić ![]() Ivan Rakitić ![]() | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020
|
|
Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2022
|
|
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2022
Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− | FP |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | 6 | 3 | 2 | 0 | 1 | 6 | 3 | +3 | -1 |
![]() | 6 | 3 | 2 | 0 | 1 | 3 | 4 | -1 | -5 |
![]() | 4 | 3 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 0 | -5 |
![]() | 1 | 3 | 0 | 1 | 2 | 1 | 3 | -2 | -5 |
Mecz 6 22 listopada 2022 14:00 CET | Dania ![]() | 0:0 (0:0) | ![]() | Education City Stadium, Ar-Rajjan Widzów: 42 925 Sędzia: ![]() |
Mecz 23 26 listopada 2022 17:00 CET | Francja ![]() | 2:1 (0:0) | ![]() | Stadium 974, Doha Widzów: 42 860 Sędzia: ![]() |
Mecz 37 30 listopada 2022 16:00 CET | Australia ![]() | 1:0 (0:0) | ![]() | Al Janoub Stadium, Al-Wakra Widzów: 41 232 Sędzia: ![]() |
Dania zakończyła udział w turnieju na ostatnim miejscu w grupie.
Przypisy
- ↑ Age Hereide wielkim pechowcem. Euro przełożone, selekcjoner nie poprowadzi już na nim Danii, futbol.pl [dostęp 2020-08-27] .
- ↑ a b c d eu-football.info. [dostęp 2012-05-29]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna witryna związku (duń.)
- Profil na stronie FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-07)]. (ang.)
- Profil na National Football Teams (ang.)
- RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą meczów i goli (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Icon representing a decrease, consisting of a red-colored, down-pointing triangle.
Football kit template socks
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
- The joining of the rings is not correct drawn.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Spain during the Spanish State. It was adopted on 11 October 1945 with Reglamento de Banderas Insignias y Distintivos (Flags, Ensigns and Coats of Arms Bill)
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor: Henrbjor, Licencja: CC BY-SA 3.0
Realisticly proportioned schematic of the layout of an association football field.
Flag of Albania
Autor: Derived from image:soccer ball.svg, this version made by User:Ed g2s., Licencja: CC0
A soccer ball with shade.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Gibraltar
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Autor: Jcer80, Licencja: CC BY-SA 3.0
a pictorial representation of the UEFA European Football Championship Henri Delaunay trophy
To jest logo: Duński Związek Piłki Nożnej – sports governing body organizing association football in Denmark