Reprezentacji nie udało się nigdy awansować do finałów mistrzostw świata w tej kategorii wiekowej. Eliminacje w strefie europejskiej odbywają się poprzez mistrzostwa Europy w każdym roku parzystym.
Polski zespół przystąpił do walki o mistrzostwo Europy do lat 17 już od pierwszej edycji tych rozgrywek. W pierwszej rundzie eliminacyjnej zajął drugie miejsce w swojej grupie. Awans do dalszych gier uzyskiwał bezpośrednio zwycięzca każdej z grup oraz sześć drużyn z drugich miejsc z najlepszymi bilansami, wśród których znalazła się także Polska. W drugiej rundzie do turnieju finałowego awansowali już tylko zwycięzcy i Polska po zajęciu ponownie drugiego miejsca w grupie nie uzyskała promocji[2].
W 2012 roku Polki po raz kolejny awansowały do II rundy eliminacyjnej, gdzie jednak przegrały wszystkie spotkania i zajęły ostatnie miejsce w grupie[6].
Podczas szóstej edycji mistrzostw Europy U-17 Polki wygrały te rozgrywki, osiągając największy sukces zarówno w dotychczasowej historii reprezentacji do lat 17, jak i całej polskiej piłki nożnej kobiet[7]. Zanim jednak do tego doszło, w I rundzie eliminacyjnej Polki nieomal odpadły z rywalizacji. W swojej grupie bowiem zajęły drugie miejsce, które dawało awans tylko pięciu zespołom (z 11 grup) z najlepszym bilansem punktowym i bramkowym, biorąc pod uwagę spotkania z pierwszą i trzecią drużyną w grupie. Polska znalazła się na ostatnim, piątym miejscu dającym awans do dalszych gier, wyprzedzając szóstą Islandię dzięki większej liczbie strzelonych bramek (Polska miała bilans 4:3, podczas gdy Islandia 3:2). Co więcej, w swym ostatnim meczu (przegranym ze zwycięzcą grupy 4., Czechami 0:2) Islandia straciła drugiego gola (który zmienił bilans bramkowy Islandii na mniej korzystny od bilansu Polski) w piątej minucie doliczonego czasu gry[8][9].
Drugą rundę eliminacji Polki rozpoczęły od wygranej z Irlandią 2:1, rewanżując się za porażkę z rozgrywek rok wcześniej. W kolejnym meczu pokonały Norwegię, co sprawiło, że aby mieć pewny awans, w ostatnim spotkaniu z gospodarzami turnieju eliminacyjnego Austrią, wystarczał remis. Z powodu złych warunków pogodowych trzecią kolejkę w pierwotnym terminie odwołano i przełożono na 14 kwietnia[10]. Spotkanie z Austrią rozpoczęło się bardzo dobrze dla Polek, gdyż już w pierwszej minucie gry gola strzeliła Dżesika Jaszek. W drugiej połowie Austriaczki wyrównały i mecz ostatecznie zakończył się remisem, który dał Polkom pierwszy, historyczny awans do turnieju finałowego[11].
W półfinale, rozgrywanego w szwajcarskim Nyonie turnieju finałowego, Polki zmierzyły się z zespołem Belgii. W 25. minucie Katarzyna Konat dała biało-czerwonym prowadzenie, ale cztery minuty później Belgijki wyrównały. W drugiej połowie Polska strzeliła jednak dwie kolejne bramki i zwyciężyła 3:1, awansując do finału. W końcówce meczu kontuzji doznała kapitan reprezentacji Polski, Katarzyna Gozdek, przez co nie mogła wystąpić w spotkaniu finałowym[12]. W drugim półfinale Szwedki wyeliminowały po rzutach karnych Hiszpanię.
Mecz finałowy, transmitowany w telewizji Eurosport[13], rozpoczął się od ataków zawodniczek ze Szwecji. Po jednym ze strzałów piłka uderzyła w słupek polskiej bramki. Z czasem mecz się wyrównał, a po upływie niespełna kwadransa Polki wyszły na prowadzenie. Po dośrodkowaniu Dominiki Dereń piłkę w polu karnym przyjęła Ewelina Kamczyk i zdobyła bramkę dla swojego zespołu. Od tego czasu groźniejsze ataki wyprowadzały Polki, a kilkakrotnie blisko zdobycia bramki była Ewa Pajor. W drugiej połowie wyraźniejszą przewagę miały Szwedki. W 56. minucie jeden ze strzałów z dystansu trafił w polską poprzeczkę. Trzy minuty później w odpowiedzi z rzutu wolnego w poprzeczkę szwedzkiej bramki trafiła Patrycja Michalczyk. Im bliżej było końca, tym coraz większą przewagę miały Szwedki. W 68. minucie piłka po raz drugi odbiła się od poprzeczki polskiej bramki. Mimo ataków, rywalkom Polek nie udało się już doprowadzić do wyrównania i zespół prowadzony przez Zbigniewa Witkowskiego zdobył tytuł mistrzyń Europy[14].
Football pictogram.svg Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of India.svg The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of the United States.svg The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
2008
2010
2012
2014
2016
2018
2020
2008
2014
2015
2016
2017
2018
2019
2020
2021
2022
Mateusz Smuda
Blau-Weiß Hohen Neuendorf
Málaga CF
FC Stars
29'
.svg)
.svg)
