Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn
Znak reprezentacji | |
Przydomek | Жовто-блакитнi (Żółto-błękitni),Жовто-сині (Żółto-niebiescy) |
---|---|
Związek | |
Sponsor techniczny | |
Trener | Ołeksandr Petrakow (od 2022) |
Asystent trenera | |
Skrót FIFA | UKR |
Ranking FIFA | 27. (1535.08 pkt.)[a] |
Miejsce w rankingu Elo | 21. (1812 pkt.) na 7 czerwca 2021 |
Zawodnicy | |
Najwięcej występów | Anatolij Tymoszczuk (144) |
Najwięcej bramek | Andrij Szewczenko (48) |
Mecze | |
Pierwszy mecz Ukraina 1:3 Węgry (Użhorod, Ukraina; 29 kwietnia 1992) | |
Najwyższe zwycięstwo Ukraina 9:0 San Marino (Lwów, Ukraina; 6 września 2013) | |
Najwyższa porażka Francja 7:1 Ukraina (Saint-Denis, Francja; 6 października 2020) | |
|
Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej mężczyzn (ukr. Чоловіча збірна України з футболу) – narodowy zespół piłkarzy nożnych Ukrainy. Za funkcjonowanie reprezentacji odpowiedzialny jest Ukraiński Związek Piłki Nożnej.
Dzieje reprezentacji
Reprezentacja Ukrainy rozpoczęła występy międzynarodowe 29 kwietnia 1992 roku, od porażki 1:3 z Węgrami.
Wcześniej ukraińscy piłkarze grali w barwach reprezentacji Związku Radzieckiego. I to oni – zawodnicy Dynama Kijów, najbardziej utytułowanego klubu ZSRR – stanowili o jej sile w latach 80. Na początku lat 90. niektórzy Ukraińcy (np. Ilja Cymbalar, Wiktor Onopko, Oleg Salenko, Andriej Kanczelskis, Jurij Nikiforow czy Siergiej Juran) wybrali grę w barwach reprezentacji Rosji, która została ogłoszona oficjalnym następcą reprezentacji ZSRR, a Ukraina nie uczestniczyła w największych międzynarodowych rozgrywkach do 1994 r.
Trzykrotnie „Zbirna”, mając w składzie najlepszego według France Football piłkarza świata Andrija Szewczenkę, przegrywała w barażach do międzynarodowych turniejów – z Chorwacją do Mundialu 1998, ze Słowenią do Euro 2000 i z Niemcami do Mundialu 2002. W eliminacjach do Euro 2004 nie przeszła kwalifikacji do finału, zajmując dopiero trzecie miejsce w grupie 6 po przyszłym mistrzu Europy 2004 Grecji i Hiszpanii.
Futbol na Ukrainie cieszy się olbrzymim zainteresowaniem. Wpływ mają na to, oprócz ostatnich sukcesów drużyny narodowej, także regularne występy w Lidze Mistrzów Dynama Kijów i Szachtara Donieck, rozwój infrastruktury sportowej oraz podniesienie poziomu rozgrywek ligowych. W ukraińskich klubach pracuje coraz więcej znanych trenerów z zagranicy.
W 2005 roku reprezentacja prowadzona przez Ołeha Błochina zajęła pierwsze miejsce w grupie eliminacyjnej do Mundialu 2006 i po raz pierwszy w historii awansowała do finałów mistrzostw świata. Na turnieju po ograniu Arabii Saudyjskiej i Tunezji, awansowała do drugiej rundy, gdzie po rzutach karnych wygrała ze Szwajcarią. W ćwierćfinale nie dała rady przyszłym mistrzom świata Włochom.
Wtedy niemal wszyscy reprezentanci byli zawodnikami klubów z rodzimej ligi, najczęściej Dynama Kijów. Od kilku lat pewną pozycję w bramce miał doświadczony Ołeksandr Szowkowski (Dynamo Kijów). Przed nim grali zazwyczaj Andrij Nesmaczny (Dynamo Kijów), Andrij Rusoł (Dnipro Dniepropetrowsk), Anatolij Tymoszczuk (Bayern Monachium) i Wołodymyr Jezerski (Szachtar Donieck). Liderem drugiej linii był 35-letni rozgrywający Andrij Husin. W ataku obok największej gwiazdy i kapitana reprezentacji Andrija Szewczenki (Dynamo Kijów) występowali Andrij Woronin (FC Liverpool), Ołeksij Bielik (Szachtar Donieck) lub powracający do kadry po dwuletniej nieobecności Serhij Rebrow (Rubin Kazań).
W kolejnych eliminacjach do Euro 2008 ponownie nie zakwalifikowała się do turnieju finałowego, zajmując trzecie miejsce w grupie 2 po reprezentacji Włoch i Francji.
W eliminacjach do Mundialu 2010 zajęła drugie miejsce w grupie 6, ale przegrała w barażach do finałowego turnieju z Grecją (0:0 i 0:1).
W finałach Euro 2012 miała zapewniony start jako współgospodarz (razem z Polską). Znalazła się w grupie D razem z Anglią, Francją i Szwecją. Po jednym zwycięstwie (ze Szwecją 2:1), i dwóch porażkach (z Francją 0:2 i Anglią 0:1) z trzema punktami na koncie zakończyli swój udział w turnieju na fazie grupowej zajmując trzecie miejsce.
W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2014 w Brazylii Ukraińcy zajęli drugie miejsce tuż za reprezentacją Anglii z 21 punktami w dziesięciu meczach po sześciu zwycięstwach, trzech remisach i jednej porażce. Oznaczało to ponowny udział w barażach, w których to rywalem ekipy ukraińskiej była Francja. Po zwycięstwie 2:0 w pierwszym meczu rozegranym w Kijowie, w meczu rewanżowym na Saint-Denis padł wynik 3:0 dla Francuzów, w wyniku czego Ukraińcom nie udało się awansować do turnieju głównego.
Udało im się za to awansować do Mistrzostw Europy 2016. W swojej grupie eliminacyjnej grali z Hiszpanią, Słowacją, Białorusią, Luksemburgiem i Macedonią. Zajęli w niej ostatecznie trzecie miejsce z dorobkiem 19 punktów w 10 meczach po sześciu zwycięstwach, jednym remisie i trzech porażkach. Zagrali więc kolejny raz w barażach tym razem z reprezentacją Słowenii. Po zwycięstwie 2:0 w pierwszym meczu we Lwowie, w rewanżowym spotkaniu rozegranym w Mariborze padł wynik 1:1 i ukraińscy piłkarze mogli świętować awans na Euro.
Na turnieju we Francji reprezentacja Ukrainy trafiła do grupy C razem z Polską, Niemcami i Irlandią Północną. Po trzech porażkach odpowiednio z: Niemcami i Irlandią Północną (po 0:2), oraz z Polską (0:1) z zerowym dorobkiem punktowym zajęli ostatnie miejsce i zakończyli udział w turnieju na fazie grupowej. Po tych nieudanych dla Ukraińców mistrzostwach selekcjoner Mychajło Fomenko rozstał się z kadrą[1]. Jego następcą na stanowisku selekcjonera reprezentacji Ukrainy został Andrij Szewczenko.
Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020
|
|
Lista meczów reprezentacji Ukrainy w piłce nożnej
Akcesja do federacji międzynarodowych
Udział w międzynarodowych turniejach
Igrzyska olimpijskie
Udział w igrzyskach olimpijskich | Kwalifikacje do igrzysk olimpijskich | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | Runda | Miejsce | M | W | R | P | B+ | B- | M | W | R | P | B+ | B- | |
1920–1992 | Ukraina była częścią ZSRR | ||||||||||||||
1996 | Nie zakwalifikowała się | 10 | 6 | 2 | 2 | 24 | 12 | ||||||||
2000 | 8 | 6 | 0 | 2 | 17 | 5 | |||||||||
2004 | 8 | 2 | 5 | 1 | 8 | 5 | |||||||||
2008 | 2 | 1 | 0 | 1 | 2 | 4 | |||||||||
2012 | 13 | 5 | 5 | 3 | 17 | 13 | |||||||||
2016 | 10 | 6 | 1 | 3 | 20 | 13 | |||||||||
2020 | 10 | 5 | 2 | 3 | 18 | 12 |
Mistrzostwa świata
Udział w mistrzostwach świata | Kwalifikacje do mistrzostw świata | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | Runda | Miejsce | M | W | R | P | B+ | B- | M | W | R | P | B+ | B- | |
1930–1990 | Ukraina była częścią ZSRR | ||||||||||||||
1994 | Nie brała udziału | ||||||||||||||
1998 | Nie zakwalifikowała się | 12 | 6 | 3 | 3 | 11 | 9 | ||||||||
2002 | 12 | 4 | 6 | 2 | 15 | 13 | |||||||||
2006 | Ćwierćfinał | 8/32 | 5 | 2 | 1 | 2 | 5 | 7 | 12 | 7 | 4 | 1 | 18 | 7 | |
2010 | Nie zakwalifikowała się | 12 | 6 | 4 | 2 | 21 | 7 | ||||||||
2014 | 12 | 7 | 3 | 2 | 30 | 7 | |||||||||
2018 | 10 | 5 | 2 | 3 | 13 | 9 | |||||||||
2022 |
Mistrzostwa Europy
Udział w mistrzostwach Europy | Kwalifikacje do mistrzostw Europy | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | Runda | Miejsce | M | W | R | P | B+ | B- | M | W | R | P | B+ | B- | |
1960–1992 | Ukraina była częścią ZSRR | ||||||||||||||
1996 | Nie zakwalifikowała się | 10 | 4 | 1 | 5 | 11 | 15 | ||||||||
2000 | 12 | 5 | 6 | 1 | 16 | 7 | |||||||||
2004 | 8 | 2 | 4 | 2 | 11 | 10 | |||||||||
2008 | 12 | 5 | 2 | 5 | 18 | 16 | |||||||||
2012 | Faza grupowa | 12/16 | 3 | 1 | 0 | 2 | 2 | 4 | |||||||
2016 | Faza grupowa | 24/24 | 3 | 0 | 0 | 3 | 0 | 5 | 12 | 7 | 2 | 3 | 17 | 5 | |
2020 | Ćwierćfinał | 8/24 | 5 | 2 | 0 | 3 | 6 | 10 | 8 | 6 | 2 | 0 | 17 | 4 | |
2024 |
Rekordziści
Stan na 21 września 2022[2]
Najwięcej występów w kadrze
Lp. | Nazwisko | Lata gry w kadrze | Mecze |
---|---|---|---|
1. | Anatolij Tymoszczuk | 2000–2016 | 144 |
2. | Andrij Szewczenko | 1995–2012 | 111 |
3. | Andrij Jarmołenko* | 2009– | 110 |
4. | Rusłan Rotań | 2003–2018 | 100 |
5. | Ołeh Husiew | 2003–2016 | 98 |
6. | Andrij Piatow* | 2007– | 94 |
7. | Ołeksandr Szowkowski | 1994–2012 | 92 |
8. | Jewhen Konoplanka* | 2010– | 86 |
9. | Serhij Rebrow | 1992–2006 | 75 |
10. | Andrij Woronin | 2002–2012 | 74 |
Stan na 21 września 2022[2]
Najwięcej goli w kadrze
Lp. | Nazwisko | Lata gry w kadrze | Gole (Mecze) |
---|---|---|---|
1. | Andrij Szewczenko | 1995–2012 | 48 (111) |
2. | Andrij Jarmołenko* | 2009– | 45 (110) |
3. | Jewhen Konoplanka* | 2010– | 17 (86) |
4. | Serhij Rebrow | 1992–2006 | 15 (75) |
5. | Ołeh Husiew | 2003–2016 | 13 (98) |
6. | Serhij Nazarenko | 2003–2012 | 12 (56) |
7. | Jewhen Sełezniow | 2008–2018 | 11 (58) |
8. | Andrij Worobiej | 2000–2008 | 9 (68) |
Andrij Husin | 1993–2006 | 9 (71) | |
10. | Timierłan Husejnow | 1993–1997 | 8 (14) |
Artem Kraweć* | od 2012 | 8 (23) | |
Artem Miłewski | 2006–2012 | 8 (50) | |
Andrij Woronin | 2002–2012 | 8 (74) | |
Rusłan Rotań | 2003–2018 | 8 (100) |
Stan na 10 czerwca 2019 r.[3]
Kapitanowie reprezentacji
# | Nazwisko | Lata gry w kadrze | Mecze kapitana (Mecze ogółem) |
---|---|---|---|
1 | Andrij Szewczenko | 1995–2012 | 58 (111) |
2 | Anatolij Tymoszczuk | 2000–2016 | 41 (144) |
3 | Ołeh Łużny | 1992–2003 | 39 (52) |
4 | Rusłan Rotań | 2003–2018 | 25 (100) |
5 | Jurij Kalitwincew | 1995–1999 | 13 (22) |
= | Ołeksandr Hołowko | 1995–2004 | 13 (58) |
7 | Ołeksandr Szowkowski | 1993–2012 | 12 (92) |
8 | Andrij Piatow* | od 2006 | 9 (89) |
9 | Ołeksandr Kuczer | 2006–2017 | 8 (57) |
10 | Jewhen Konoplanka* | od 2010 | 5 (73) |
11 | Hennadij Łytowczenko | 1993–1994 | 4 (4) |
= | Jurij Maksymow | 1992–2002 | 4 (27) |
13 | Serhij Diriawka | 1992–1995 | 3 (9) |
= | Andrij Husin | 1993–2006 | 3 (71) |
15 | Andrij Połunin | 1992–1995 | 2 (9) |
= | Andrij Rusoł | 2004–2010 | 2 (49) |
= | Władysław Waszczuk | 1996–2007 | 2 (63) |
18 | Jurij Szełepnycki | 1992 | 1 (1) |
= | Jewhen Drahunow | 1992 | 1 (2) |
= | Ołeksij Mychajłyczenko | 1992–1994 | 1 (2) |
= | Serhij Tretjak | 1992 | 1 (2) |
= | Ihor Petrow | 1994 | 1 (3) |
= | Serhij Kowałeć | 1992–1994 | 1 (10) |
= | Serhij Beżenar | 1992–1997 | 1 (23) |
= | Wjaczesław Szewczuk | 2006–2016 | 1 (56) |
= | Serhij Rebrow | 1992–2007 | 1 (75) |
Stan na 5 września 2020 r.
Bramkarze reprezentacji
# | Nazwisko | Lata gry w kadrze | Najwięcej goli straconych w kadrze (Mecze ogółem) |
---|---|---|---|
1 | Ołeksandr Szowkowski | 1994–2012 | 76 (92) |
2 | Andrij Piatow* | od 2006 | 71 (94) |
3 | Ołeh Susłow | 1994–1997 | 15 (12) |
4 | Andrij Dykań | 2010–2012 | 11 (8) |
= | Dmytro Tiapuszkin | 1994–1995 | 11 (7) |
6 | Witalij Rewa | 2001–2003 | 10 (9) |
= | Maksym Łewycki | 2000–2002 | 10 (8) |
8 | Wjaczesław Kernozenko | 2000–2008 | 8 (5) |
9 | Ihor Kutepow | 1992–1993 | 6 (4) |
10 | Dmytro Szutkow | 1993–2003 | 4 (5) |
= | Ołeksandr Pomazun | 1992–1993 | 4 (4) |
= | Andrij Kowtun | 1993 | 4 (2) |
Stan na 5 września 2020 r.
Bramkarze reprezentacji
# | Nazwisko | Lata gry w kadrze | Najwięcej meczów w kadrze (bramki stracone) |
---|---|---|---|
1 | Andrij Piatow* | od 2007 | 94 (71) |
2 | Ołeksandr Szowkowski | 1994–2012 | 92 (80) |
3 | Ołeh Susłow | 1994–1997 | 12 (15) |
4 | Witalij Rewa | 2001–2003 | 9 (10) |
5 | Andrij Dykań | 2010–2012 | 8 (11) |
= | Maksym Łewycki | 2000–2002 | 8 (10) |
7 | Dmytro Tiapuszkin | 1994–1995 | 7 (11) |
8 | Wałerij Worobjow | 1994–1999 | 6 (2) |
9 | Denys Bojko* | od 2014 | 5 (3) |
= | Dmytro Szutkow | 1993–2003 | 5 (4) |
= | Wjaczesław Kernozenko | 2000–2008 | 5 (8) |
- Gwiazdką oznaczono piłkarzy branych pod uwagę przy ustalaniu obecnego składu.
Jubileuszowe bramki w kadrze
Gol | Piłkarz | Data | Mecz |
---|---|---|---|
1 | Iwan Hecko | 29 kwietnia 1992 | Ukraina 1 – 3 Węgry |
100 | Andrij Woronin | 12 października 2002 | Ukraina 2 – 0 Grecja |
200 | Andrij Szewczenko | 14 października 2009 | Andora 0 – 6 Ukraina |
300 | Artem Kraweć | 14 czerwca 2015 | Ukraina 3 – 0 Luksemburg |
Trenerzy reprezentacji Ukrainy
Szkoleniowiec | O | od | do | M | W | R | P | B+ | B- |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wiktor Prokopenko | 1992 | 3 | 0 | 1 | 2 | 2 | 5 | ||
Mykoła Pawłow | 1992 | 1 | 0 | 1 | 0 | 1 | 1 | ||
Łeonid Tkaczenko | |||||||||
Ołeh Bazyłewycz | 1993 | 1994 | 11 | 4 | 3 | 4 | 13 | 14 | |
Mykoła Pawłow | 1992 | 2 | 0 | 0 | 2 | 0 | 3 | ||
Wołodymyr Muntian | |||||||||
Jożef Sabo | 1994 | 2 | 1 | 1 | 0 | 3 | 0 | ||
Anatolij Końkow | 1995 | 7 | 3 | 0 | 4 | 8 | 13 | ||
Jożef Sabo | 1996 | 1999 | 32 | 15 | 11 | 6 | 44 | 26 | |
Walery Łobanowski | 2000 | 2001 | 18 | 6 | 7 | 5 | 20 | 20 | |
Łeonid Buriak | 2002 | 2003 | 19 | 5 | 6 | 8 | 18 | 23 | |
Ołeh Błochin | 2003 | 2007 | 46 | 21 | 14 | 11 | 65 | 40 | |
Ołeksij Mychajłyczenko | 2008 | 2009 | 21 | 12 | 5 | 4 | 31 | 16 | |
Myron Markewicz | 2010 | 4 | 3 | 1 | 0 | 9 | 3 | ||
Jurij Kalitwincew | 2010 | 2011 | 8 | 1 | 5 | 2 | 10 | 13 | |
Ołeh Błochin | 2011 | 2012 | 18 | 7 | 3 | 8 | 27 | 28 | |
Andrij Bal | 2012 | 2 | 0 | 1 | 1 | 0 | 1 | ||
Ołeksandr Zawarow | 2012 | 1 | 1 | 0 | 0 | 1 | 0 | ||
Mychajło Fomenko | 2012 | 2016 | 37 | 24 | 6 | 7 | 67 | 22 | |
Andrij Szewczenko | 2016 | 2021 | 51 | 25 | 13 | 13 | 71 | 59 |
Stan na 3 lipca 2021
Aktualna kadra
26 osobowa kadra na Mistrzostwa Europy 2020, które odbywają się w dniach 11 czerwca 2021 – 11 lipca 2021. Występy i gole aktualne na 20 czerwca 2021.
Źródło[4]:
Zobacz też
- reprezentacja Związku Radzieckiego w piłce nożnej mężczyzn
- reprezentacja Wspólnoty Niepodległych Państw w piłce nożnej mężczyzn
Przypisy
- ↑ Po EURO może wrócić do lasu. Fomenko żegna się z kadrą [dostęp 2016-07-02] .
- ↑ a b Профайл збірної України. Гвардійці: у топ-10 – три гравці з команди Андрія Шевченка – Офіційний сайт Української асоціацїї футболу.
- ↑ Шевчук – 25-й у історії збірної України капітан ᐉ UA-Футбол.
- ↑ Ukraina, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [online] [dostęp 2020-11-27] .
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona związku. ffu.org.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-17)]. (ukr.).
- Profil na stronie FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-19)]. (ang.).
- Profil na National Football Teams (ang.)
- RSSSF – archiwum wyników 1992-. mindspring.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-25)]. (ang.).
- RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i goli (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Icon representing steadiness, consisting of a blue rectangle. To be used in Template:Steady.
Keep it 300 x 300, do not resize it. Because that may cause some problem when using it, when it is the only element in a text line, the position of the these text lines may go wrong.
Icon representing a decrease, consisting of a red-colored, down-pointing triangle.
Football kit template socks
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
To jest logo: Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej – men's national association football team representing Ukraine
Autor: S.A. Julio, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ukraine football kit away shorts 2021
Autor: S.A. Julio, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ukraine football kit home shorts 2021
Uefa logo 2013 in Intro Official 2012-2013