Reprezentacja Włoch w piłce nożnej kobiet
Przydomek | Azzurre (Niebiescy) | ||||
---|---|---|---|---|---|
Związek | Włoski Związek Piłki Nożnej | ||||
Sponsor techniczny | Puma | ||||
Trener | Milena Bertolini (od 2017) | ||||
Skrót FIFA | ITA | ||||
Ranking FIFA | 15. (1874.42 pkt.)[a] | ||||
Zawodnicy | |||||
Najwięcej występów | Patrizia Panico (204) | ||||
Najwięcej bramek | Patrizia Panico (110) | ||||
Mecze | |||||
Pierwszy mecz Włochy 2:1 Czechosłowacja (Viareggio, Włochy; 23 lutego 1968) | |||||
Najwyższe zwycięstwo Włochy 15:0 Macedonia Północna (Vercelli, Włochy; 17 września 2014) | |||||
Najwyższa porażka Dania 6:0 Włochy (Ringsted, Dania; 16 maja 1982) | |||||
Medale | |||||
Mistrzostwa Europy | |||||
| |||||
Strona internetowa | |||||
|
Reprezentacja Włoch w piłce nożnej kobiet – zespół piłkarski, reprezentujący Włochy w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować wyłącznie zawodniczki posiadające obywatelstwo włoskie. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Włoski Związek Piłki Nożnej (FIGC).
Największymi sukcesami reprezentacji jest 2-krotne zdobycie wicemistrzostwa na mistrzostwach Europy (1993, 1997), a także osiągnięty ćwierćfinał na mistrzostwach świata (1991).
Historia
Włoska reprezentacja kobiet zagrała swój pierwszy mecz w dniu 23 lutego 1968 roku w Viareggio, przeciwko Czechosłowacji, jednak drużyna nie była jeszcze częścią Federazione Italiana Calcio Femminile, która powstała wkrótce 11 marca w Viareggio. Od początku reprezentacja brała udział w różnych kontynentalnych i międzynarodowych turniejach, zdobywając wiele sukcesów. W 1969 Włoszki zdobyły złoto nieoficjalnych mistrzostw Europy dla kobiet (Coppa Europa per Nazioni), a w 1979 srebro. Od 1984 prowadzono Europejskie rozgrywki dla drużyn kobiecych organizowane przez UEFA, w trzech edycjach Włoszki zostały zatrzymane w półfinale. W 1991 turniej przyjął obecną nazwę Mistrzostwa Europy. Również w 1991 zostały po raz pierwszy zorganizowane przez FIFA Mistrzostwa świata. W 1993 reprezentacja Włoch zdobyła swój największy sukces - wicemistrzostwo Europy. W 1997 powtórzyła ten sukces.
Udział w turniejach międzynarodowych
Mistrzostwa Europy
Włoskiej drużynie 16 razy udało się zakwalifikować do finałów ME. 4-krotnie zdobywała tytuł mistrza[1].
Rok | Runda | M | W | R | P | GZ | GS | RG |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
(Dwumecz) 1984 | półfinał | 2 | 0 | 0 | 2 | 3 | 5 | -2 |
1987 | 3 miejsce | 2 | 1 | 0 | 1 | 2 | 3 | -1 |
1989 | 4 miejsce | 2 | 0 | 1 | 1 | 2 | 3 | -1 |
1991 | 4 miejsce | 2 | 0 | 0 | 2 | 1 | 5 | -4 |
1993 | wicemistrz | 2 | 0 | 1 | 1 | 1 | 2 | -1 |
1995 | Nie zakwalifikowała się | - | - | - | - | - | - | - |
/ 1997 | wicemistrz | 5 | 2 | 2 | 1 | 7 | 6 | +1 |
2001 | faza grupowa | 3 | 1 | 1 | 1 | 3 | 4 | -1 |
2005 | faza grupowa | 3 | 0 | 0 | 3 | 4 | 12 | -8 |
2009 | ćwierćfinał | 4 | 2 | 0 | 2 | 5 | 5 | 0 |
2013 | ćwierćfinał | 4 | 1 | 1 | 2 | 3 | 5 | -2 |
2017 | faza grupowa | 3 | 1 | 0 | 2 | 5 | 6 | -1 |
Razem | 11/12 | 32 | 8 | 6 | 18 | 36 | 56 | -20 |
Mistrzostwa świata
Dotychczas kobiecej reprezentacji Włoch trzy razy udało się awansować do finałów mistrzostw świata. W 1991 i 2019 osiągnęła ćwierćfinał. Eliminacje do tego turnieju w strefie europejskiej odbywają się poprzez mistrzostwa Europy[2].
Rok | Runda | M | W | R | P | GZ | GS | RG |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1991 | ćwierćfinał | 4 | 2 | 0 | 2 | 8 | 5 | +3 |
1995 | nie zakwalifikowała się | |||||||
1999 | faza grupowa | 3 | 1 | 1 | 1 | 3 | 3 | 0 |
2003 | nie zakwalifikowała się | |||||||
2007 | nie zakwalifikowała się | |||||||
2011 | nie zakwalifikowała się | |||||||
2015 | nie zakwalifikowała się | |||||||
2019 | ćwierćfinał | 5 | 3 | 0 | 2 | 9 | 4 | +5 |
Razem | 3/8 | 12 | 6 | 1 | 5 | 20 | 12 | +8 |
Igrzyska olimpijskie
Dotychczas reprezentacji Włoch w piłce nożnej kobiet ani razu nie udało się awansować do finałów igrzysk olimpijskich[3].
Rok | Runda | M | W | R | P | GZ | GS | RG |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1996 | nie zakwalifikowała się | |||||||
2000 | nie zakwalifikowała się | |||||||
2004 | nie zakwalifikowała się | |||||||
2008 | nie zakwalifikowała się | |||||||
2012 | nie zakwalifikowała się | |||||||
2016 | nie zakwalifikowała się | |||||||
Razem | 0/6 |
Przypisy
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Icon representing a decrease, consisting of a red-colored, down-pointing triangle.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flaga Finlandii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Threecharlie, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ferrara, 10 aprile 2018: Italia vs Belgio, qualificazioni al Mondiale di Francia 2019, festeggiamento della nazionale italiana a fine partita.